جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در پاسخ به خرده گيري هايي كه درباره ركن رابع گرفته شده است، در پيوند با «لزوم وجود نقبا و اوتاد» (هفـ). در انجامه تاريخ به پايان رسيدن 28 رمضان 1314ق آورده شده است. وي بايستي نگارنده «عقايد المؤمنين» در اصول دين به سال 1325ق باشد كه در 1326 ق چاپ شده است (ذريعه 15/285). كه 3 كار ديگر او به نام هاي: شرح دعاي عديله، اول ما خلق الله. رساله طبيبيه در دست هست. قم (مرعشي 13/396). هر چهار به فارسي. (احمد منزوي) [دائرة المعارف اسلامي 1/106]

اين رساله به عنوان، پرسش و پاسخ تنظيم شده است و غالباْ در مورد معارف و اعتقادات مي باشد. مؤلف، پدر ميرزا محمد حسن زنوزي خوئي، مؤلف كتاب بسيار ارزشمند رياض الجنة است. (سيد محمود مرعشي) [مرعشي 28/4؛ ريحانة الادب، ج 2، ص 39. ]

مؤلف: مولوي ميرزا حسن علي هاشمي لكهنوي (بنا بر ضبط ترقيمه). تفسيري است اعتقادي پيرامون داستان گفتگوي حضرت ابراهيم با كواكب بنابر آنچه در آيه 76تا 78سوره انعام آمده است: «فلما جن عليه الليل ... فلما رءا القمر بازغا قال هذا ربي فلما أفل قال لئن لم يهدني ربي لأكونن من القوم الضالين فلما رءا الشمس بازغة قال هذا ربي هذا اكبر فلما أفلت ... . » مؤلف پس از ذكر آيه و محتواي آن به طرح يك سؤال پرداخته و مي گويد!چرا عبارت «لئن لم يهدني ربي لأكونن من القوم الضالين» بعد از رؤيت ماه در وسط كلام آمده است و پس از رؤيت خورشيد نيامده؟اگر در جاي مناسب خود آمده است آيا با عبارت «هذا ربي» كه پس از رؤيت خورشيد آمده منافات دارد يا خير؟مؤلف پس از آن به طور مفصل شش جواب خود را بيان مي كند، ‌از جمله اينكه: 1- «هذا ربي» در هر سه مورد (زهره، ماه و خورشيد) بر سبيل الزام بوده است، ‌نه اعتقاد يا اشتباه و. . 5- قول «هذا ربي» محمول است بر معني استفهام به تقدير حرف استفهام ... 6- جمله «هذا ربي» قضيه حمليه در قوه شرطيه است و از عدم صدق شرطيه سبب كذب ثاني ناگزير است عين ... . [اهدائي رهبر4-2]

پاسخ به سؤال عالم ابهري است درباره چگونگي علم الله تعالي است به موجودات در ازل، واينکه آيا خداوند قبل از خلقت عالم به آنها بوده پاسخ پرسشي است در چگونگي علم خداوند متعال به موجودات در ازل و اينكه آيا خداوند قبل از خلق آنها علم بدانها داشته يانه. اين پرسش از ابهر آمده و سائل مي گويد جوابي بر آن نيافته ام. فيض كاشاني اين رساله را در پاسخ سؤال بعضي از فضلاء‌ ابهر نوشته، موضوع سؤال (كه متن آنرا در آغاز پاسخ فيض نقل گرديده)، درباره كيفيت علم باري بموجودات است قبل از وجود آنها و طريق حل شبهه معروف. اين رساله در 1091 در زندگي مؤلف بدست يكي از شاگردان رونويس شده. رساله از فيض كاشاني در پاسخ يكي از فضلاء ابهر (شماره 4/3262). (عبدالحسين حائري) كتاب بعض الافاضل من الابهر الي الفيض الكاشاني و جوابه في كيفية علم الله بالموجودات في الازل قبل الايجاد. (دانش پژوه) آغاز كتاب: سؤال: كتب بعض الافاضل من سكان الابهر الي المحقق الاستاد العلامه ... يساله عن هذه المسئله بعد ان سأل زمرة علماء‌ العصر ... فلم يجيبوه بما يقوم علي ساق فقال ان كان الله سبحانه و تعالي عالما بالموجودات في الازل قبل وجودها ... فيلزم تحصيل الحاصل من الايجاد ... انجام كتاب: و متساوية في الحضور لديه تراها كلها دفعة لقوة احاطة نظره وسعة حدقته و فوق كل ذي علم عليم و الحمدلله و كتب هذه الاحرف بيده الفانية محمد بن مرتضي المدعو بمحسن الكاشي. . و التزود لاخراه. [التراث العربي 2/225؛ فهرستهاي خودنوشت فيض کاشاني 164؛ الذريعة 5/172؛ مرعشي 34/150؛ ريحانة الادب 4/369؛ دانشگاه تهران 20/178؛ كتابشناسي فيض كاشاني ص 172-173؛ ميكرو فيلمهاي دانشگاه تهران ج1، ص 601؛ مجلس ج10، ص 870-1842]

گويا همانكه در ذريعه 5/230 ياد شده و در جلوه 2/196 بچاپ رسيده است و شش پرسش است. «دانش پژوه» شش پرسش رسيده از شهرستان قم. [ادبيات تهران 3/14 و 38]

سؤالي است درباره تجلي واجب بر كليم الله، كه علماي هندوستان از فضلاي ايران پرسيده اند، و پاسخ سؤال مذكور منسوب به خاتم المجتهدين بهاء‌ الملة و الحق و الدين محمد قدس الله سره. [عكسي مرعشي 3/416]

نگارنده مي گويد روز پنجشنبه 6جمادي الاولي از سال 888 سؤالي از من پرسيده شد درباره اينكه، چون عيسي (ع) در آخر زمان باز آيد مردمان را بر اساس چه ديني محاكمه مي كنند ؟ دين خودش يا دين پيامبر ما ؟ او گويد كه دو ماه بعد روز جمعه 14ربيع الاول يكي از علما كه در محضر پدرم كسب علم كرده بود [اگر تاريخ 888 براي اين پرسش و پاسخ درست باشد آشكار مي شود كه پرسنده 34سال پس از مرگ استادش مطلب را از فرزند آن استاد پرسيده است ]به نزد من آمد و قصه استحياء ملائكه از عثمان را از من پرسيد. من بنابر حديثها كه از «ابن عساكر» در كتاب «تاريخ الخلفا» خود آورده بودم، به وي پاسخ دادم. اين رساله جواب آن سؤالات است. چون اين رساله در مجموعه ما بدنبال «شرح الصدور» سيوطي قرار گرفته و همچنين نويسنده به كتاب «تاريخ الخلفا» كه از آثار خود سيوطي است، اشاره كرده، مي توان گفت كه نگارنده اين رساله هم خود سيوطي باشد (علينقي منزوي) [كتابخانه ملي 11/257؛ ]

گويا از سيد محمد باقر اصفهاني شاگرد مولانا محمد رحيم جامي كه در 7 شوال 1102 ساخته است. در آغاز آن دوازده فائده است در اصول دين، سپس چند باب در مسايل فقه هر يك چند فضل با سؤال و جواب. در ذريعه (243: 12) به همين نسخه اشارت شده است. (دانش پژوه) نسخه هايي بسيار از استفتائات مرحوم حجة الاسلام شفتي در كتابهاي مختلف فقهي آمده است كه از سوي شاگردان آن مرحوم گردآوري شده است و حداقل 5 نسخه از آنها در همين كتابخانه بزرگ موجود مي باشد. نسخه موجود شامل تمامي ابواب فقه و يك مقدمه در اصول دين و يك باب متفرقات مي باشد كه از سوي محمدابراهيم بن ابوالحسن موسوي به اشاره مرحوم حجة الاسلام شفتي اصفهاني به ترتيب ابواب فقه جمع آوري گرديده است وي در ديباچه چنين گويد «اما بعد غاير در ورطه عقوبت ... محمدابراهيم بن ابوالحسن الموسوي ... استادنا و استاد الكل الحاج سيد محمد باقر مدالله ظله ... اشاره صواب نمايش به ضبط و جمع آن لالي و نظم آن درر در رشته تحرير صادر گشت ... بعضي از طالبان علوم به ضبط آن كوشيده و مدون نمودند اما چون از كثرت مسايل به حدي رسيده بود كه رفتن از تحمل قاصره ... فرمودند حسب الامر لازم الاتباعش بر نهج مرغوم در ذيل مرتب گشت. (مرعشي نجفي، ‌محمود) [آستانه قم ص 127؛ الذريعه 12/243؛ مرعشي 35/456؛ ريحانة الادب 2/26؛ فهرست كتابخانه مركزي دانشگاه تهران (مشكوة) 5/1800؛ ]