جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : هربرت مارکوزه در زیر پرده جامعه سرمایه داری مرفه و سهل گیر جنسی ما، تضاد ریشه ای را در مورد چگونگی ایجاد جنسیت در این سیستم شناسایی می کند. از نظر او، تمدن کنونی ما با ادغام یا «محافظت» همه ابعاد زندگی بشر در سیستمی مشخص می شود که به دنبال کنترل و تسلط بر افراد است. مارکوزه معتقد است که آزادسازی فزاینده تمایلات جنسی نشان دهنده مهار مؤثر آن در سیستمی است که تمام علایق و فعالیت های انسانی را به ارزش بازارشان کاهش می دهد و افراد را به یک سیستم بازاری متصل می کند که ساختاری برای به حداکثر رساندن سود و فقیر ساختن تجربه انسانی دارد. در پایان نامه بعدی، من توسعه اندیشه مارکوزه در مورد سرکوب جنسی تحت سرمایه داری متأخر را بررسی می کنم و ارتباط بین موقعیت او و زیگموند فروید را توضیح می دهم.

ترجمه ماشینی : بسیاری می پذیرند که برخی از اعمالی هستند که «نفره» یا «فراتر از وظیفه» هستند. به خطر انداختن جان خود برای نجات دیگران یا وقف زندگی خود برای کمک به نیازمندان معمولاً نمونه هایی از چنین اعمالی هستند. پذیرش امکان این نوع اعمال مشکلات جالبی را برای فلسفه اخلاق ایجاد می کند، زیرا به نظر می رسد بسیاری از نظریه های اخلاقی جایی برای نافله باقی نمی گذارند. در حالی که این مشکلات به طور فزاینده ای در فلسفه اخلاق به رسمیت شناخته می شوند، تعدادی بحث باقی مانده است که توجه کافی به وجود این نوع اعمال را نداشته است. در این پایان نامه به بررسی پیامدهای پذیرش امکان استغاثه برای سه مورد از این بحث ها می پردازم. اولین موضوعی که من به بررسی آن پرداختم، رابطه بین اخلاق و نفع شخصی است. یکی از دیدگاه‌های رایج این است که اعمال نافله آن‌هایی هستند که از کسانی که می‌توانند آن‌ها را انجام دهند، فداکاری بیش از حد می‌خواهند. با این حال، من استدلال می‌کنم که نگاه کردن به گزارش‌های خود گزارش‌شده و مطالعات روان‌شناختی تجربی در مورد نمونه‌های اخلاقی، دلیل خوبی برای رد این دیدگاه به ما می‌دهد، زیرا این مفهوم غیرقابل قبول دارد که کسانی که وجدان‌های اخلاقی کمتر توسعه‌یافته‌ای دارند، از تعهداتی که برای افراد دارای وجدان‌های اخلاقی کمتر توسعه‌یافته است معاف هستند. حساسیت های اخلاقی را توسعه داد. پس باید بپذیریم که انجام یک عمل نافرجام ممکن است در راستای منافع شخصی یک نماینده باشد. بحث بعدی که بررسی می کنم به ارتباط بین قضاوت های اخلاقی و انگیزه مربوط می شود. درونی گرایان قضاوت انگیزشی ادعا می کنند که بین قضاوت های اخلاقی و انگیزه ارتباط ضروری وجود دارد. با این حال، اغلب مشخص نیست که این دیدگاه قرار است کدام قضاوت های اخلاقی را پوشش دهد. این ادعا در مورد احکام «خیر اخلاقی»، «صحت اخلاقی» و «نیاز اخلاقی» مطرح شده است. من استدلال می کنم که درونگرایان باید ادعای خود را به قضاوت های الزام اخلاقی محدود کنند. سپس بررسی می کنم که چگونه می توان رابطه بین تعهدات اخلاقی و دلایل عمل را توضیح داد. اغلب ادعا می شود که دلایل اخلاقی غالب هستند. یک دیدگاه مرتبط، عقل گرایی اخلاقی است، که معتقد است عاملان بیشترین دلیل را دارند که مطابق با الزامات اخلاقی خود عمل کنند. من با بررسی تفاوت‌های بین این دو دیدگاه شروع می‌کنم قبل از اینکه ببینم اگر وجود نافله را بپذیریم، چه شکلی از هر یک از این دیدگاه‌ها قابل قبول است. من با بررسی اینکه آیا پذیرش وجود اعمال نافله به اندازه کافی پیش می رود یا اینکه آیا نیازی به ایجاد فضا برای مقوله های deontic اضافی، مانند جابجایی، شبه نافله یا نافله اجباری وجود دارد، پایان می دهم. من استدلال خواهم کرد که هیچ یک از استدلال های ارائه شده در دفاع از این ادعاها نشان نمی دهد که نیازی به ایجاد فضایی برای این دسته بندی های اضافی وجود دارد.

ترجمه ماشینی : در این مقاله سعی بر این است که رابطه بین مونادهای غیر مادی و اجسام مادی در فلسفه لایب نیتس. برای این منظور، تحقیق در مورد ماهیت انجام می شود از موناد استدلال می شود که سودآورترین تعریف است از موناد به صورت ترکیبی از فعال بدوی و نیروی منفعل یا به صورت ترکیبی از شکل اساسی و ماده اولیه بررسی دقیق از مفاهیم ساخته شده است ماده اولیه (نیروی غیرفعال اولیه) و اساسی فرم (نیروی فعال اولیه). این ارتباطات را آشکار می کند بین نیروی غیرفعال اولیه و نیروی غیرفعال مشتق، مقاومت بدن ها و ادراکات مغشوش مونادها و ارتباط بین نیروی فعال اولیه و مشتق نیروی فعال، حرکات بدن و ادراک متمایز مونادها. رابطه بین نیروی فعال اولیه و آزادی اشتهای منطقی) نیز بررسی شده است (فصل 9). با توجه به بدن، استدلال می شود که می توان آن را یا به عنوان یک در نظر گرفت پدیده یا به عنوان یک مجموعه. بخش پایانی مربوط به مفهوم بیان لایب نیتس است و مفهوم نزدیک (مقایسه ای و همزمان) روابط در فصل‌های 12-14، تلاش‌هایی برای بررسی این موضوع انجام شده است جزئیات روابط بیانی که گفته می شود بین آنها برقرار است روح (یا موناد غالب) و بدن خود، بین روح و اجسام دیگر، بین خود اجسام (آشکار لایب نیتس گرایش به مکانیسم و ​​تبیین بر حسب علیت فیزیکی)، و بین مونادها. فصل 15-16 هستند به بررسی علل نهایی و کارآمد اختصاص یافته است

ترجمه ماشینی : مشکل شرارت در طول قرن ها برای همه ادیان مطرح بوده است. اما این موضوع برای خداباوری به دلیل تأیید همزیستی خدا و شرور قادر مطلق، دانای مطلق و خیرخواه است. متکلمان و متکلمان فلسفی مطالب فراوانی را در پاسخ به این مشکل توسعه داده اند. با این حال، به گفته منتقدان، هیچ یک از پاسخ ها به خودی خود به اندازه کافی به مشکل خداباوری در رنج و شر نمی پردازد. در نتیجه، این مطالعه تئودیسه جنگ را بررسی می کند، پاسخی مسیحی به مشکل گناه، رنج و شر، که به نظر می رسد برای مدت طولانی مورد غفلت محققان قرار گرفته است. این مطالعه بر نوشته‌های الن جی وایت و گریگوری آ. بوید، دو برجسته‌ترین ارائه‌دهنده تفصیلی و جامع تئودیسه جنگ به ترتیب در قرن نوزدهم و بیست و یکم متمرکز است. هدف، ارزیابی رابطه بین دو مدل تئودیسه جنگی و قابل قبول بودن تئودیسه جنگ به عنوان یک پاسخ مسیحی به مشکل رنج و شر است. رویکرد این پژوهش توصیفی، تحلیلی، مقایسه ای و ارزشیابی است. فصل 1 بررسی پیشینه تاریخی مسئله شر را ارائه می دهد و مسئله، هدف و روش تحقیق را معرفی می کند. فصل 2 سه رویکرد اصلی مسیحی را به مسئله شر و نقدهای علمی این رویکردها شرح می دهد، در حالی که فصل های 3 و 4 به ترتیب مدل های تئودیسه جنگ بوید و وایت را به صورت تحلیلی توصیف می کنند. بخش اول از فصل 5 به مقایسه و مقایسه دو مدل تئودیسه جنگ و بخش دوم به ارزیابی آنها می پردازد. فصل ششم یافته‌های مطالعه را خلاصه می‌کند و سپس به سؤالات مربوط به رابطه بین دو مدل تئودیسه جنگ و قابل قبول بودن آنها به عنوان پاسخ مسیحی به مسئله شر پاسخ می‌دهد. این مطالعه نشان می دهد که دیدگاه متفاوت نویسندگان از استفاده از علم در الهیات منجر به واگرایی در دو مدل تئودیسه جنگ می شود. بنابراین، در رابطه با رابطه بین این دو مدل، مطالعه به این نتیجه می‌رسد که ممکن است به هم مرتبط باشند، اما با توجه به درجه تفاوت‌هایشان، دو نظریه جنگ متمایز هستند. در رابطه با سؤال دوام تئودیسه جنگ، این مطالعه نتیجه می‌گیرد که اگرچه هر دو مدل تئودیسه جنگی برخی از سؤالات فلسفی را بی پاسخ می‌گذارند، تئودیسه جدال بزرگ پاسخ رضایت‌بخش‌تر مسیحی به مشکل رنج و شر است، و تئودیسه تثلیثی. جنگ تئودیسی پاسخ مسیحی کمتر رضایت بخش به مشکل شر است.

ترجمه ماشینی : من خطوط کلی پایان نامه خود را بیان می کنم: دفاع از اسم گرایی ریاضی و به طور کلی تر از اسم گرایی. من در مورد امکان متافیزیک و رابطه اسم گرایی با طبیعت گرایی و پراگماتیسم بحث می کنم. فصل 2: ​​من شرحی از انتزاع را ترسیم می کنم. سپس استدلال‌های متقابلی را برای ادعاهایی ارائه می‌کنم که اشیاء ریاضی تفاوتی با جهان انضمامی ایجاد می‌کنند و ادعا می‌کنم که اشیاء ریاضی به معنای ترسیم شده انتزاعی هستند. فصل 3: من استدلال می کنم که مشکل معرفت شناختی با اشیاء انتزاعی به بهترین وجه به عنوان ناسازگاری با نظریه علّی دانش، یا به عنوان ناتوانی در توضیح پایایی باورهای ریاضی ما درک نمی شود، بلکه در اقبال معرفتی قرار دارد که هر باوری را تحت تأثیر قرار می دهد. در مورد اشیاء انتزاعی برای این منظور، من گزارشی از شانس معرفتی ایجاد می کنم که می تواند موارد اعتقاد به حقایق ضروری را توضیح دهد و آن را در مورد ریاضی به کار گیرد. فصل چهارم: من بر اساس ملاحظات متافیزیکی و داده‌های زبانی، ایراداتی را به این دیدگاه که کمی‌کننده وجودی بیانگر وجود است، در نظر می‌گیرم. من استدلال می‌کنم که این ملاحظات را می‌توان با یک کمی‌ساز وجودی متعهد، زمانی که عمل‌شناسی جملات کمی‌سازی‌شده به درستی درک شود، تطبیق داد. من یک چارچوب نیمه رسمی ایجاد می کنم که در آن می توانیم مفهوم کفایت اسمی را تعریف کنیم. من نشان می‌دهم که چگونه مفهوم ما از کفایت اسمی می‌تواند نشان دهد که چرا برای اسم‌گرایان مشروع است که از «فرض‌های» افلاطونی در استنتاج‌سازی استفاده کند. فصل 5: به کاربرد ریاضیات در علم، از جمله کاربردهای توضیحی، و ارتباط آن با تعدادی از استدلال های ضروری می پردازم. من همچنین به مسائل رئالیسم و ​​ضد رئالیسم و ​​ارتباط آنها با این استدلال ها توجه می کنم. من استدلال می‌کنم که انتزاع به دور از ملاحظات عمل‌گرایانه باعث ایجاد انحراف در بحث شده و امکان درک اسمی از شیوه‌های ریاضی را پنهان کرده است. من با توضیح مفهوم فراواژه عمل گرایانه پایان می دهم و استدلال می کنم که این مفهوم می تواند برای ایجاد روش جدیدی برای تعیین مکان تعهدات هستی شناختی ما استفاده شود. فصل 6: من نشان می‌دهم که چگونه می‌توان از دستگاه توسعه‌یافته در فصل‌های قبلی برای گسترش پروژه نام‌گرایی در حوزه‌های دیگر گفتمان استفاده کرد. به ویژه گزاره ها و اقسام را در نظر می گیرم. من ادعا می کنم که یک حساب واحد از نام گرایی در این حوزه ها در دسترس است. نتیجه گیری: من ادعاهای پایان نامه خود را خلاصه می کنم. من پیشنهاد می کنم که هدف از تحقیق ریاضی دانش توصیفی نیست، بلکه درک است.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه در پی بررسی این موضوع است که تا چه حد برخی از نظریه های بودایی در مورد علیت با نظریه های علی برخی از فیلسوفان تجربه گرای بریتانیایی قابل مقایسه هستند. پایان نامه با یک مقدمه شروع می شود. فصل اول آن به طور انتقادی نظریه علی هیوم را تحلیل می کند، در حالی که فصل دوم به شباهت آن با نظریه های علی منطق دانان بودایی مانند سانتاراکسیتا و کامالاسیلا اشاره می کند. هم هیوم و هم این منطق دانان مفاهیم اثربخشی و تولید علّی را مورد انتقاد قرار دادند و پیوندهای علّی را صرفاً به عنوان روابطی با توالی غیرمتغیر تحلیل کردند. فصل سوم به طور انتقادی نظریه علی میل (و تا حدی نظریه برکلی) را تحلیل می‌کند و نشان می‌دهد که «علت» نامی جمعی برای مجموعه پیچیده‌ای از شرایط است. فصل چهارم اشاره می کند که مکاتب بودایی «تراوادا» و «سرواستیوادا» نظریه میل را در مورد تعدد شرایط پیش بینی کرده بودند. علاوه بر این، «سرواستیوادین ها» مفاهیمی شبیه به «شرایط منفی» میل معرفی کردند. ما همچنین سعی کردیم نظریه «وابستگی متقابل کارکردی» راسل را با نظریه‌های علی بودایی مقایسه و مقایسه کنیم. علاوه بر این، ما پیشنهاد کردیم که فیلسوفان بودایی و میل با ابزارهای مختلف خود را از عدم تطابق پذیرش هر توالی دلخواه به عنوان یک توالی علّی نجات دهند. فصل پنجم سعی می‌کند ثابت کند که فرمول بودایی «منشأ وابسته دوازده عضوی» شامل تلاش‌های اولیه برای تحلیل علیت فقط بر حسب «شرایط ضروری و کافی» است. فصل ششم نشان می دهد که مفاهیم علیت و تولید با هم گسترده هستند. بنابراین یک معضل در توضیح علیت بدون تولید وجود دارد. تحقق این امر احتمالاً فیلسوفان «مدیامیکا» را به انکار علیت از دیدگاه مطلق سوق داد. فصل هفتم به این نکته اشاره می‌کند که در فلسفه بودایی، فقدان هیچ گونه تمایزی - مطابق با آنچه که توسط برخی فیلسوفان اخیر غربی ایجاد شده است - بین دلایل افعال و علل، مطالعه تطبیقی ​​ما را باطل نمی‌کند. ضمیمه فصل اول تز هیوم را تکرار می کند، به این معنا که علل و معلول ها با پیوندهای منطقی ضروری به هم مرتبط نیستند، و اشاره می کند که اعتبار آن توسط نظریه های اخیر برخی از فیلسوفان، به عنوان مثال، بلانشارد و کانیل، تایید نشده است.

ترجمه ماشینی : این تز، عمدتاً به عنوان مثال، استدلالی است که ما دلیل خوبی نداریم که فرض کنیم پارادوکس‌های معنایی (مخصوصاً دروغگو و گرلینگ) راه‌حل‌هایی دارند که چنین چیزهایی به طور استاندارد تصور می‌شوند. در عوض، به نظر من مسئله حل دروغگو یک مسئله کاملاً عملی است که فقط در شرایط بسیار غیرعادی پیش می آید. محور بحث من مثال باشگاه C است که معیار ورود آن به شرح زیر است. یک فرد واجد شرایط پیوستن به C است، اگر، و تنها در صورتی که منشی باشگاهی باشد که نمی تواند به آن ملحق شود. اگر در مورد صلاحیت منشی خود ج بپرسیم، خانمی که اتفاقاً منشی هیچ باشگاه دیگری نیست، این معیار به هم گره می خورد و ما دچار تناقض می شویم. با این حال، ما در این مورد تمایلی به یافتن خطا در استدلال متناقض در مورد منشی C (یک فرض یا استنتاج معیوب) نداریم. و راه حل پارادوکس، اگر منشی برای عضویت درخواست دهد، شامل اتخاذ تصمیم عملی برای پذیرش یا رد درخواست او خواهد بود. پس از گسترش موضع خود به یک تشخیص جامع تر از پارادوکس معنایی از طریق، از جمله، در نظر گرفتن مفهوم کریپکی از زمینه سازی، از آن در برابر حمله از طرف های مختلف دفاع می کنم. من در مورد این فکر بحث می کنم که یک محمول شرطی را تعیین می کند که یک شی در حوزه کاربرد خود یا باید آن را برآورده کند یا ناکام است، همچنین به نگرانی های ناشی از پارادوکس کری و اصل ex contradictione quodlibet اشاره می کنم. بخش دیگری وجود دارد که در آن موضع خود را با موضعی که کواین در «راه‌های پارادوکس» اتخاذ کرده است، مقایسه می‌کنم.