جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

امروزه با توجه یه کاربرد وسیع هستان شناسی ها به ساخت و توسعه آنها توجه زیادی می شود. اما به این دلیل که افراد مختلفی با درک و کلمات متفاوتی هستان شناسی ها را توسعه می دهند ممکن است دو هستان شناسی که یک دامنه را توصیف می کنند دارای ساختار و واژگان متفاوت باشند. ایجاد درک مشترک بین هستان شناسی ها موجب ایجاد سامانه های تطابقهستان شناسی ها شده است. آن چه که در توسعه سامانه های تطابق تاکنون مغفول مانده است نگاه به مبحث شناخت شناسی به عنوان اساس هستان شناسی و استفاده از مفاهیم این حوزه در تطابق هستان شناسی هاست.در این پژوهش با پرداختن به حوزه شناخت شناسی، به روشی بر مبنای هوش جمعی رهنمون می شویم و فرا سامانه ای برای تطابق هستان شناسی ها ارائه می دهیم. هم افزایی سامانه های تطابق در این روش موجب انطباق هر چه بهتر هستان شناسی ها با دقت و فراخوانی بیشتری نسبت به سایر سامانه های تطابق می شود.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

‫پژوهش حاضر کوشيده است تا فرهنگ و تمدن اسلامي در قلمرو حکومت و خلافت فاطميان از سال 279 تا 411 هجري، يعني از آغاز دولت فاطميان تا پايان خلافت الحاکم بامرالله ششمين خليفه فاطمي را مورد بررسي قرار داده و ابعاد مختلف آن را مورد کاوش قرار دهد. مطالعات انجام شده، نشان مي‌دهد که فاطميان تلاش کردند تا ابتدا خود را با ايجاد حکومتي در عرصه سياسي مطرح کنند. آن‌ها در ابتدا، با سرسخت‌ترين دشمن خود، يعني خلفاي عباسي که پيرو مذاهب اهل سنت بودند به مبارزه برخاستند و کوشيدند تا از اين راه، توطئه‌هاي دولت عباسي را خنثي نمايند. احساس امنيتي که از اين رهگذر به فاطميان دست داد موجب شد تا آنان بتوانند اقدامات مؤثري را در حوزه فرهنگ، اقتصاد و... انجام دهند. فاطميان ابتدا حکومت خود را در شمال آفريقا (مغرب) تشکيل دادند و به اولين آرزوهاي خويش دست يافتند. البته حفظ اين حکومت و موقعيت سياسي آسان نبود؛ زيرا خلفاي عباسي به‌عنوان رقيب سرسخت آن‌ها، توسط عمّال و واليان خود دائماً در صدد براندازي دولت نوپاي فاطمي بودند. فاطميان در طول شصت سال حکومت خود در شمال آفريقا، فرصت چنداني براي راه‌اندازي مراکز علمي و تحقيقاتي بدست نياوردند. اما پس از فتح مصر و انتخاب قاهره به عنوان پايتخت خلافت، و رسيدن به آرامش و اطمينان نسبي به موقعيت سياسي، درصدد تأسيس مراکز علمي و فرهنگي، و بهبود وضعيت اقتصادي و صنعتي برآمدند، و در اين امر توفيق‌هاي بسياري نيز نصيب آن‌ها شد. در اين دوره، مجامع علمي و فرهنگي چون جامع الازهر، دارالعلم، دارالحکمه و کتابخانه‌هاي عظيمي را بنيان نهادند، و شمال آفريقا به‌ويژه قاهره در پرتو حمايت‌هاي همه‌جانبه آنان، کانون فرهنگ و تمدن ماندگاري شد که برخي از آثار آن مانند جامع الازهر هنوز باقي مانده است.