جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫در اين نوشتار بعد از بيان اينكه مراد از تاريخ، ادوار فقه نيست، بلكه علم به سيره معصومان، اوضاع و احوال انسانها و فرهنگ هاي جاري، و شرائط زمان صدور روايات و نزول آيات است، در فصل اول به بيان تأثير تاريخ در فهم نصوص پرداخته شده و با بيان فوائدي كه مشتمل بر شناخت از تاريخ صدور روايات مي باشد به اثبات اين تأثير پرداختيم. در فصل بعدي با توجه به اين سؤال كه فقيه در چه قلمرويي از مباحث تاريخي به مطالعه بپردازد تا بهره¬ي بيشتري در استنباط داشته باشد، به بيان اين قلمروها پرداختيم كه از روش فقهي دو تن از دانشمندان فقيه و بزرگوار يعني حضرت آيت الله سيد حسين بروجردي; و آيت الله سيد محمد باقر صدر; كه اهتمام جدي به تاريخ داشتند، استفاده كرديم. پس از آن و با توجه به اينكه قرآن مهم ترين منبع استنباط احكام مي باشد به بيان نقش تاريخ در استنباطات فقهي - قرآني پرداختيم و با بيان فوائد شناخت شأن نزول آيات الاحكام، به اهميت اين موضوع اشاره كرديم چرا كه اسباب نزول به وقايع تاريخي اشاره دارد كه مؤثر در نزول آيات نيز مي باشند، وچون اين وقايع آميخته با فرهنگ و شرائط خاص مي¬باشند اطلاع كامل از آنها به همراه تحليل دقيق، در درك صحيح از مراد آيات بسيار مفيد است. در فصل پاياني نگاهي به تطور احكام بعد از زمان تشريع داريم كه هدف از آن به دست آوردن ضابطه هاي تغيير در موضوعات فقهي است.در اين فصل نگاه ما به تاريخ احكام بعد از زمان تشريع است بر خلاف سه فصل قبل كه نگاه تاريخي ما به زمان تشريع و عصر صدور روايات و نزول آيات مي باشد. كليد واژه: تاريخ، استنباط، احكام، فهم نصوص، تاريخ صدور حديث، شأن نزول آيات، تطور احكام، شهيد صدر، آيت الله بروجردي.