جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

اگر چه مقررات حقوق بین الملل هوایی، حقوق بین الملل فضایی و حقوق ارتباطات از راه دور، تا حدی قابلیت اعمال در خصوص سامانه های ناوبری ماهواره ای جهانی را دارند، اما در عین حال پیشرفت فناوری و تکامل روزافزون کاربردهای نوین این خدمات در ناوبری هواپیما، مسائل جدیدی را ایجاد کرده است که کنوانسیون های موجود در این سه حوزه از حقوق، پاسخگوی آن نیست. شاید در وهله اول، تلاش برای انعقاد و پذیرش یک کنوانسیون بین المللی در زمینه خدمات ناوبری ماهواره ای جهانی، بهترین گزینه برای تضمین استمرار و کیفیت خدمات این سامانه ها به نظر برسد، اما در عین حال، تجربه تلاش های وقت گیر و طولانی مدت به منظور تدوین پیش نویس یک کنوانسیون بین المللی در خصوص مسوولیت کنترل ترافیک هوایی، دشوار بودن تدوین کنوانسیونی بین المللی در این زمینه را بیش از پیش مبرهن می سازد. در واقع، تدوین چنین کنوانسیونی با توجه به پیچیدگی و گستردگی ابعاد حقوقی CNS/ATM و اختلاف نظر میان کشورهای جهان، دشوار خواهد بود. نگارنده معتقد است که راه حل برخی چالش های حقوقی موجود در زمینه به کارگیری سامانه های ناوبری ماهواره ای جهانی را باید در تدوین و ایجاد چارچوب حقوقی مناسب در این خصوص جستجو نمود.

تعامل روزافزون روابط بین الملل و حقوق بین الملل موجب شده است که در سال های اخیر برخی نظریه ها به عنوان مبنای حقوق و تکالیف برای اعضای جامعه بین المللی مورد استناد واقع شود. با توجه به اینکه یکی از ارکان ترسیم حدود روابط بین الملل، تبیین استثنائات قاعده منع توسل به زور می باشد و با توجه به اینکه در دهه های اخیر، ماهیت تهدیدهای بین المللی به نحو شگرفی تغییر پیدا کرده است، به نظر می رسد که نظریه سنتی صلح و امنیت بین المللی به عنوان مبنای توسل به زور دیگر تکافوی مقتضیات جامعه بین المللی را نداشته و از همین رو برخی دولت ها به دکترین مسوولیت حمایت روی آورده اند. در این مقاله ضمن بررسی مفهومی و تاریخی این دکترین، با اشاره به دو نمونه عملی اخیر در سطح روابط بین المللی به این پرسش پاسخ خواهیم داد که آیا دکترین مزبور توانسته است جایگزین مناسبی برای نظریه صلح و امنیت بین المللی باشد یا خیر.