جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫طبابت از والاترين عناوين شغلي در جوامع بشري است، و بخشي از آموزه‌هاي اسلامي نيز مشتمل بر دستورات بهداشتي و طبي است که مي‌تواند روشنگر فعاليت‌هاي پزشکان باشد. پژوهش حاضر با روش تحليل محتوا به بررسي اين آموزه‌ها در لابلاي آيات و روايات اسلامي پرداخته است. در اسلام، علم طب در کنار علم دين قرار گرفته، و پرورش روح و جسم در کنار هم مورد توجه است. از نظر فقهي، طبابت يک واجب کفايي توصلي است؛ بنابراين، طبابت براي يک پزشک، فريضه‌اي الهي است نه يک قرارداد اجتماعي که نسبت به ترک يا انجام آن مختار باشد. هر بيماري هم بر اساس آموزه‌هاي اسلامي، بايد براي مداوا به طبيب مراجعه کند، و اگر کوتاهي کرد مورد بازخواست الهي قرار مي‌گيرد. يکي از آداب طبابت آن است که طبيب بايد رازدار بيمار باشد و اسرار او را حفظ نمايد. از ديگر آداب طبابت، دعا براي شفاي بيماري است، که منافاتي با به‌کارگيري راه‌هاي طبيعي درمان ندارد. عدم سوء استفاده مالي، عفت و پاکدامني، نيت صحيح، حلم و بردباري، توجه به اعتقادات مذهبي بيمار، رسيدگي مطلوب به بيمار، و توکل به خدا از آداب ديگري است که در طبابت بايد مورد توجه باشد. همچنين در روايات اسلامي، طبابت بدون دانش و تجربه به‌شدت نکوهش شده، و بر احساس مسئوليت، دقت طبيب، و پرهيز از تجويز داروهاي حرام تأکيد بسياري شده است. برخي امور نيز به‌عنوان آداب پيشگيري، در حيطه فعاليت‌هاي طبي قرار مي‌گيرد؛ رعايت بهداشت اجتماعي و فردي، اولين قدم در جهت پيشگيري از ابتلاي به امراض است. دقت در انتخاب همسر، پرهيز از روابط نامشروع جنسي، استفاده از تربت امام حسين‌(، و توجه دقيق به دستورات اسلامي، مهم‌ترين امور در پيشگيري از ابتلاي به امراض و بيماري‌هاست. همچنين از نظر فقهي، هرگونه ضرر و تلف، موجبات ضمان طبيب را فراهم مي‌آورد، و در هنگام ضرورت لمس و نظر نيز بايد حدود مسايل اسلامي مراعات گردد.

آسیب‏شناسى انقلاب، همانند خود انقلاب، مؤلفه‏هاى پیچیده و متعددى را در برمى‏گیرد که طبعا، نیازمند پرداختن به آن از منظرها و ابعاد مختلف است. البته مطالعات آسیب‏شناسانه انقلاب نیز به رغم تازه نبودن موضوع، چندان پیشرفتى نداشته است. شناخت موانع تحقق آرمانها، اهداف انقلاب و حفظ دستاوردهاى آن، از مسائل مهم در این حوزه مطالعاتى انقلاب به شمار مى‏آید. مهمترین مباحث نظرى در آسیب‏شناسى انقلابها، به نظریه حرکت دورى انقلابها از کرین برینتون اختصاص دارد. لذا، بحث آسیب‏شناسى انقلابها را با عنوان ترمیدور، به معناى بازگشت به وضع و ارزشهاى پیشین آغاز مى‏کنند که آن هم براساس نظریه‏اى است که کرین برینتون در کتاب: کالبد شکافى چهار انقلاب، به آن اشاره مى‏کند.

‫بشر براي روشن نمودن مراد خود در موارد بسياري، از تشبيه استفاده مي‌کند. قرآن کريم نيز در آيات متعدد، تشبيهات گوناگوني را براي به فکر واداشتن انسان به‌کار برده است. در اين آيات شاهد گونه‌هاي مختلف تشبيه از قبيل تشبيه معقول به محسوس، تشبيه محسوس به محسوس، تشبيه تخيلي، تشبيه تمثيلي و تشبيه بليغ هستيم. استفاده از تشبيهات و تمثيلات زيبا در قرآن کريم اهداف تربيتي خاصي را دنبال مي‌کند. گاهي قرآن با مثال‌هاي جالب در زمينه‌هاي مختلفي از قبيل فريب دنيا، دوستي با غيرخدا، توسل به غيرخدا، و ناپايداري و نابودي دنيا به ما پند و اندرز مي‌دهد. همچنين گاهي با تصوير و ترسيم جهنم و نوشيدني‌ها و غذاهاي آن، جايگاه ستمکاران و گناهکاران، و از طرفي با توصيف بهشت و نعمت‌هاي بهشتي و جايگاه مومنان، در حقيقت به اندرز و تبشير مي‌پردازد. از سوي ديگر، ارائه الگوهاي مناسب در قرآن کريم در برخي موارد با تشبيهاتي همراه است؛ از جمله در معرفي اهل بيت(، ياران پيامبر و زنان نيکوکار چون آسيه و مريم، مي‌توان اين رويکرد را به‌خوبي مشاهده کرد. همچنين قرآن مملو ازداستان‌هاي پندآموز و حکيمانه است، که موافق فطرت انسان بوده و بر جان و دل اثر مي‌گذارد. سرگذشت قوم عاد و ثمود به‌عنوان نماد رفاه‌زدگي، و داستان عزير براي اثبات معاد، نمونه‌هايي از اين قصص مي‌باشد. علاوه بر اين اهداف تربيتي، در بررسي اهداف بياني قرآن کريم نيز مي‌توان به اين نتيجه ‌رسيد که قرآن کريم در اوج فصاحت و بلاغت، از محتواي بسيار غني برخوردار است. همچنين قرآن کريم در ضمن آيات تشبيه، نوآوري‌هايي را در مقابل نظم و نثر عرب به نمايش گذاشته است. نتيجه اين که قرآن از اساليب تشبيه، جهت ملموس نمودن اهداف تربيتي و هدايتي خود استفاده کرده است، و اين اساليب تشبيه در قرآن در مقايسه با نظم و نثر عرب، برتري اعجازي دارد.