جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف از پژوهش حاضر ارائه مدل علی نقش باورهای معرفت شناختی در قصد استفاده از یادگیری الکترونیک در بین دانشجویان دوره های مجازی دانشگاه های ایران می باشد و تلاش گردیده با بررسی متغیرهای خودکارآمدی رایانه ای، جهت گیری هدفی، یادگیری خود تنظیمی و درک از سهولت و سودمندی و نگرش نسبت به یادگیری الکترونیک را بعنوان سایر عوامل تاثیرگذار مورد بررسی قرار دهد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دوره های مجازی در دانشگاه های کشور بود که با آموزش و یادگیری الکترونیک آشنایی دارند، حجم نمونه بالغ بر 562 نفر از دانشجویان دوره های مجازی بود که از طریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای از جامعه انتخاب گردید و پرسشنامه های مربوط میان آنها توزیع، در نهایت 477 پرسشنامه ا زسوی دانشجویان عودت داده شد.در این پژوهش از هشت ابزار اندازه گیری استفاده گردید که شامل جهت گیری هدف یادگیری وندال و دیگران (2001) باورهای معرفت شناخت براتن (2004)، قصد استفاده از یادگیری الکترونیک سارمی نیو (2009)، درک از سودمندی گاد عبدل (2008)، نگرش به یادگیری الکترونیک شین (2007)، خودکارآمدی رایانه ای چاتلزگلو (2009)، درک از سهولت گاد عبدل (2008) یادگیری خودتنظیمی در یادگیری بر خط و یادگیری الکترونیک بارنارد و همکاران (2008) که مقیاس اندازه گیری همگی آنها بر اساس طیف 5 گزینه ای لیکرت از کاملا موافق تا کاملا مخالف می باشد.نتایج پژوهش نشان داد مدل مفهومی موردنظر در پژوهش با توجه به شاخص های نیکویی برارزش از نظر آماری مورد تایید قرار گرفت. همچنین باورهای معرفت شناختی بطور غیرمستقیم و معناداری از طریق خودکارآمدی رایانه ای، خودتنظیمی، جهت گیری هدف یادگیری، درک از سهولت و سودمندی و نگرش بر قصد استفاده از یادگیری الکترونیک تاثیر دارد. بعلاوه متغیرهای خودکارآمدی رایانه ای، جهت گیری هدفی و یادگیری خودتنظیمی از طریق نقش واسطه ای درک از سهولت و سودمندی و نگرش به یادگیری الکترونیک بر قصد استفاده از یادگیری الکترونیک هم مستقیم وهم غیرمستقیم تاثیر دارد. بعلاوه درک از سهولت از طریق درک از سودمندی و نگرش بر قصد استفاده های یادگیری الکترونیک تاثیر مستقیم و غیرمستقیم معناداری دارد.

هدف پژوهش حاضر، شناسایی رابطه باورهای معرفت شناختی و رویکردهای یادگیری (سطحی، عمقی) با یادگیری خودگردان (فراشناخت، شناخت) در دانش آموزان دختر و پسر در سه رشته انسانی، تجربی و ریاضی است. همچنین، تعیین سهم هر یک از آنها در پیش بینی یادگیری خودگردان و مشخص کردن تفاوت دختران و پسران ورشته های مختلف در مولفه های فوق نیز از جمله اهداف این پژوهش است. روش: در این پژوهش 367 نفر( 211 دختر و 156 پسر) از دانش آموزان رشته انسانی، تجربی و ریاضی شهر پاکدشت با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و پرسش نامه های معرفت شناختی (EQ) و پرسش نامه دو عاملی تجدید نظر شده فرآیند مطالعه بیگز (spQ)و پرسش نامه خودگردانی بوفارد برای آنها به اجرا درآمد. داده ها با استفاده از روش های آماری آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه و تحلیل واریانس چندگانه، تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که بین بعضی از ابعاد باورهای معرفت شناختی با یادگیری خودگردان رابطه معنادار وجود دارد و آنها توانستند یادگیری خود گردان را پیش بینی کنند. همین طور مشخص شد که بین رویکردهای یادگیری با یادگیری خود –گردان رابطه معنادار وجود دارد وتوانستند یادگیری خود گردان را پیش بینی کنند. از طرف دیگر معلوم شد در باورهای معرفت شناختی بین دختران و پسران تفاوت معنادار وجود دارد. حال آنکه در رویکردهای یادگیری بین دختران و پسران تفاوت معنادار وجود ندارد. به علاوه، مشخص شد که در یادگیری خود گردان بین دختران وپسران تفاوت معنادار وجود دارد. نتیجه گیری کلی: با بررسی رابطه متغیرها و تفاوت آنها در دختران و پسران در رشته های انسانی، تجربی و ریاضی می توان راهبردهای کارآمد و سودمندی برای افزایش باورهای معرفت شناختی و بکارگیری مهارت های مطالعه و پذیرش مسئولیت یادگیری در جهت خودگردانی در اختیار دانش آموزان قرار داد.