جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

از آنجایی که آبخوان‌های آهکی معمولاً دارای کیفیت آب بالاتری نسبت به آبخوان‌های آبرفتی می‌باشند، قوانینی در وزارت نیرو وضع شده، که به موجب آن آبخوان‌های کارستی نباید مورد استفاده بخش کشاورزی واقع شوند و فقط برای آب شرب مورد استفاده قرار گیرند. در اين تحقيق هدف بررسي وجود ارتباط هیدرولیکی بین آبخوان‌های آبرفتی و آبخوان‌های آهکی موجود در زیرین آنها در دشت‌های اسلام آباد غرب و ذهاب در استان کرمانشاه می‌باشد. به منظور بررسی خصوصیات هیدرودینامیکی آبخوان‌های دشت ذهاب شش سری داده‌ی آزمایش پمپاژ با دبی ثابت و 16 سری داده‌ی افت پلّه‌ای با استفاده از نرم افزار تخصصی aquifer win32 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. همچنین 13 سری داده‌ افت پلّه‌ای با استفاده از این نرم‌افزار برای بررسی خصوصیات هیدرودینامیکی آبخوان‌های دشت اسلام آباد غرب ارزیابی شده است. قابل ذکر است که در این دشت‌ها هر دو نوع آبخوان آبرفتی و آبخوان آبرفتی-آهکی وجود دارد. نتایج به دست آمده نشان می‌دهدکه در هر دو منطقه قابلیت انتقال، دبی ویژه و شاخص ناهمگنی برای آبخوان‌های آبرفتی–آهکی بیشتر از آبخوان‌های آبرفتی می‌باشد، در حالی که آبخوان‌های آبرفتی از مقدار افت ویژه بالاتری نسبت به آبخوان آبرفتی–آهکی برخوردار می‌باشند. در تیر ماه 1389 از چاه‌های موجود در دشت‌های ذهاب واسلام آباد غرب به ترتیب 13 و 11 نمونه جهت بررسی خصوصیات هیدروژئوشیمیایی برداشت شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده‌های دریافتی نشان می‌دهدکه در دشت ذهاب هدایت الکتریکی در جهت جریان آب زیرزمینی (از غرب به شرق) از 500 به 900 میکروموس بر سانتیمتر و در دشت اسلام آباد غرب نیز در جهت جریان (از شمال‌غرب به جنوب‌شرق) از 450 تا 800 میکروموس بر سانتیمتر افزایش می‌یابد. همچنین این نتایج نشان می‌دهد که در دشت اسلام آباد غرب ورود آب از سازند گچساران که در قسمت مرکزی دشت رخنمون دارد، باعث تخریب کیفیت آب زیرزمینی این دشت گردیده است. همچنین بررسی نقشه پتانسیل، نمودارهای ترکیبی و کیفی آب زیرزمینی دشت‌های مورد مطالعه نشان می‌دهد که بین آبخوان‌های آبرفتی و آبخوان‌های آهکی ارتباط هیدروژئولوژیکی وجود دارد به گونه‌ای که آبخوان‌های آبرفتی از آبخوان‌های آهکی مجاور یا زیرین تغذیه می‌شوند.