جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

یادگیری مفاهیم یکی از مباحث مهم در سیستمهای چند عامله است. تمرکز این مبحث بروی عامل هایی است که با استفاده از استقلال خود برای رشد و پیشرفت در محیط پیرامون خود، از دانش یکدیگر برای تعالی دانش خود نسبت به محیط استفاده می کنند.بدین منظور یک عامل با دریافت اطلاعات جدید از محیط و یا دیگر عامل هامی باید قادر باشد تا دانش خود را از جهان پیرامون خود بروز رسانی کند. پس به عنوان بخشی از جهان بینی و یا آنتولوژی عامل نسبت به محیط، مفاهیم نقش بسته در آنتولوژی یک عامل نیز نیازمند رشد و بروز شدن در گذر زمان است.در این رساله به تعریفی جدید از نمایش مفاهیم بر اساس مشخصه مقدار ها و مقادیر احتمالاتی آنها می پردازیم. این تعریف جدید به عامل ها اجازه می دهد تا بتوانند با دریافت حجم پایینی از اطلاعات جدید دانش خود را نسبت به مفاهیم افزایش دهند.همچنین در بخش دوم این رساله با نگاهی تازه به روند یادگیری مفاهیم در سیستم های چند عامله، تعامل و سازو کار تصمیم گیری عامل ها را برای همکاری و یا خیانت به یکدیگر به شکل یک بازی در نظر گرفتیم. در این بازی عامل ها با شناختن ارزش دانشی که از دست می دهند اقدام به محاسبه ارزش دریافتی کرده و با ساز و کاری قاعده مند اقدام به اتخاذ تصمیم می کنند. این نگاه رقابتی به سیستم های چند عامله نگرشی نزدیکتر به محیط های انسانی خواهد بود. در محیط های انسانی مانند مراکز تحقیقاتی و دانشگاه ها، اطلاعات می توانند بسیار حائز اهمیت باشد. دو عامل در چنین محیطی می باید با توجه به آنچه از دست می دهند مراقب سوء استفاده های احتمالی دیگر عامل ها از اطلاعات خود باشند. این نوع نگرش به رابطه میان عامل ها در حقیقت بازتابی از روابط انسانی خواهد بود.

‫تفسير مواهب بر خلاف شهرتش به تفسير حسيني، از آثار مهم ملا حسين کاشفي واعظ مي‌باشد. وي اين تفسير را به نام نظام‌الدين اميرعلي شيرنوائي تأليف نمود، که پس از فوت کاشفي به تفسير حسيني شهرت يافت، و مورد اقبال علما قرار گرفت. فيض کاشاني به دستور شاه عباس ثاني به اصلاح آن، پرداخت و نام آن‌را "تنوير ‌المواهب" گذاشت، و زواره‌اي آن را مطابق با مذاق اهل تشيع تغيير داد. کاشفي در تفسيرش به علوم مورد نياز تفسير و مفسر مي‌پردازد و علوم لغت، نحو، صرف، معاني، بيان، بديع، کلام، فقه و حديث را در اين خصوص لازم مي‌شمارد. او در بيان علومي که خاص تفسير است به مسايل و مباحثي از قبيل اسباب نزول، ترتيب و محل نزول آيه، نظم سوره‌ها و آ‌يات، غريب‌القرآن، ناسخ و منسوخ، قصص و اخبار انبيا، مواعظ و نصايح، اخلاق، تأويل، حقايق و اشارات، و دلائل الاعجاز اشاره مي‌کند. روش تفسير قرآن به قرآن، تفسير با روايات و سنت، تفسير عقلي و اعتباري از روش‌هاي مختلفي است که در تفسير قرآن استفاده مي‌شود؛ همچنين گرايش‌هاي متعدد مانند گرايش عرفاني، کلامي، فقهي و ادبي در تفسير قرآن وجود دارد. در ميان گرايش‌ها و روش‌هاي مذکور، تفسير حسيني داراي روش ادبي و عرفاني مي‌باشد، و با استدلال و شيوه علمي به تحليل مسايل پرداخته است. اگرچه مذهب اعتقادي صاحب تفسير حسيني مورد اختلاف دانشمندان است، ولي در مجموع مي‌توان گفت که کاشفي مردي منصف بوده و همواره از حقيقت طرفداري مي‌کرد؛ او نه مانند برخي منکر فضايل و مناقب علي( و خاندان او بود، و نه همچون برخي ديگر غلو مي‌نمود. از اين رو، گروهي او را از اهل سنت دانسته، و جمعي ديگر وي را شيعه خوانده‌اند. او داراي تصنيفات زيادي در موضوعات مختلف از جمله تفسير، حديث، تاريخ و، شعر نيز مي‌باشد.