جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫تبليغ در ابعاد گوناگون فردي، گروهي و عمومي آن، همواره در زندگي بشر از اهميت بسياري برخوردار بوده، و خصوصاً مبلغان ديني دايماً از ابزارهاي مختلفي براي تبليغ دين و گسترش آيين بهره برده‌اند. اين پژوهش نيز با روش توصيفي و کتابخانه‌اي، اهميت تبليغ در دين اسلام، و آشنايي با ابزار تبليغ را مورد بررسي قرار داده است. در قرآن کريم بارها به مسأله تبليغ اشاره شده، که خود حاکي از اهميت آن در اسلام مي‌باشد. در سيره پيامبر اسلام(ص) و ائمه اطهار( نيز توجه ويژه به امر تبليغ مشاهده مي‌شود، و آن‌ها همواره از اين ابزار براي رساندن پيام خود استفاده کرده‌اند. بر اساس آن‌چه از آيات قرآن و روايات استفاده مي‌شود، تبليغ از ضرورت‌هاي عقلي و اجتماعي است. يکي از مسايل مهم در تبليغ و موفقيت آن، توجه به مبلغان محلي و منطقه‌اي است. در گذشته براي تبليغ از ابزارهايي مانند شعر، داستان، دانش منجمان و سخنراني استفاده مي‌شد. در عصر بعثت نيز قرآن، حديث، قلم و بيان مسلمين، مهم‌ترين ابزارهاي تبليغ اسلامي بود. در جهان معاصر نيز، قدرت‌هاي رسانه‌اي مانند راديو، تلويزيون، مطبوعات و اينترنت به ابزارهاي تبليغي افزوده شده است. دين اسلام هدف از تبليغ را رسيدن به کمال، اقامه عدل و برادري، و خروج انسان از ظلمت به نور مي‌داند، که به‌صورت فردي يا گروهي، در قالب قلم، بيان، خطابه، مناظره، شعر و داستان صورت مي‌گيرد. مؤثرترين تبليغ از نظر اسلام، تبليغ عملي است؛ از آموزه‌هاي اسلامي اين‌گونه برداشت مي‌شود که تبليغ بدون عمل، اثر چنداني ندارد؛ زيرا اعمال انسان نشان‌دهنده نيات دروني اوست، و ايمان و عمل صالح تنها راه نجات است. و اما پيامبر اسلام(ص) براي دعوت به اسلام، در ابتدا از تبليغ پنهاني، و سپس از روش‌هاي عمومي استفاده مي‌کرد. آن حضرت در تبليغات خود، مسأله وحدت مردم با حکومت، و مردم با يکديگر، و مبارزه با جاهليت و خرافات را مورد توجه قرار مي‌داد.

‫در طول تاريخ، شيعيان در نقاط مختلف جهان از جمله هندوستان، خدمات ارزنده‌اي ارائه کرده‌اند؛ در قرن بيستم، هندوستان شاهد شخصيت‌هاي علمي و سياسي شيعه در زمينه‌هاي مختلف بوده است، و پژوهش حاضر به بررسي اين شخصيت‌ها پرداخته، و فعاليت آنان را در زمينه‌هاي مختلف، از جمله در عرصه فرهنگي و سياسي، مورد بررسي قرار داده است. ورود اسلام به هند توسط تجار و بازرگانان صورت گرفته و پس از آن، در قالب جهاد مقدس گسترش يافته است. مذهب تشيع نيز توسط خاندان "شنسب" و سپس زيدي‌ها وارد اين سرزمين گرديد. پس از آن، مذهب شيعه توسط دو جريان اسماعيليه و صوفيه در هندوستان گسترش يافت. شيعيان در مقاطعي از تاريخ هندوستان، موفق شدند تا حکومت‌هاي مستقلي را در جنوب هند تشکيل دهند. آنان با تأسيس مدارس و مراکز فرهنگي، موفق شدند تا هزاران عالم ديني و مجتهد را به جامعه تشيع تحويل دهند. در اين رساله به بررسي شخصيت، آثار علمي و فعاليت‌هاي سياسي بيش از پنجاه و سه نفر از علما و شخصيت‌هاي برجسته سياسي و اجتماعي شيعه پرداخته شده است که در منابع اهل سنت و حتي منابع شيعي کمتر از آنان ياد مي‌شود. علما و شخصيت‌هاي سياسي شيعه در قرن بيستم، در زمينه نجوم، معماري، طب، حديث، تاريخ، فقه، فلسفه، کلام، رياضيات، تفسير و همچنين تأسيس مدارس ديني، دانشگاه‌ها، مراکز آموزشي و بيمارستان‌ها خدمات شايسته‌اي انجام دادند. شيعيان در اين عصر، در خط مقدم جهاد و مبارزه با استعمار، به‌ويژه انگلستان، قرار داشتند. انگلستان با صرف هزينه‌هاي هنگفت در صدد محو تشيع در هند بود؛ آن‌ها با هدف ريشه‌کن ساختن تشيع در هندوستان، اقدام به چاپ کتاب‌هاي متعددي نمودند. و در مقابل، عالمان شيعي با تأليف بيش از دوهزار اثر در زمينه‌هاي مختلف از کيان تشيع دفاع نموده و با فرقه‌هاي منحرف و ضاله به مقابله برخاستند.

---

اندیشمندان ومصلحان وحقوق دانان در طول تاریخ تلاش نموده اند قواعد ومقرراتی تهیه وتدوین نمایند تا اقدامات غیر انسانی در جنگ به ویژه استفاده از تسلیحات غیرمتعارف را محدود یا ممنوع کنند حاصل این نگرش وتلاش ها تدوین «حقوق بین المللی بشردوستانه» بوده است. که هدف آن محدود کردن آثار مخاصمه وابزار وروش های جنگ بوده است. در طول تاریخ تضاد منافع و کمبود منابع زمینه جنگ ها را پدید آورده البته ماهیت منازعات از میزان پیشرفت فناوری های مربوط به جنگ افزارها متأثر بوده اما بهره مند بودن قدرت ها از فناوری های جدید وبکارگیری آن در جریان جنگ ها درقرن معاصر امکان تخریب وسیع ساخت های بشری ومحیط زیست را فراهم کرده وتهدیدات جدی را برای حیات بشر ایجاد نموده است. در کنواسیون های ژنو 1949 وپروتکل های الحاقی1977 قواعد الزام آوری برای طرفین مخاصمه مصوّب شده است.البته ضمانت اجرای این قواعد در عمل شاید جای نقد وبررسی باشد . توجه اسلام به دفاع از حقوق اساسی انسان ،مثل حق حیات وآزادی وکرامت او در مخاصمات، از ارزش ها واندیشه های توحیدی سرچشمه می گیرد ، و اصل اولی و بنیادین در حقوق بشردوستانه اسلامی ، اصل کرامت انسانی است. در مبانی نظری اسلام ،ارزش حیات انسان وتأکید براصالت صلح و زندگی مسالمت آمیز مبنای دینی حکم ممنوعیّت تولید وبکارگیری سلاح های کشتارجمعی می باشد . ودر مبانی فقهی اسلام تولید وبکارگیری سلاح های کشنار جمعی ممنوع وحرام بوده وفقهاء با استدلال به ادله های عقلی همچون قبیح بودن این اقدام و ضرورت دفع ضرر محتمل وادله های نقلی از آیات قرآن وروایات متضافر از معصومین وقواعد فقهی همچون قاعده لاضرر وقاعده وزر، حرمت آن را اثبات نموده اند .در این پژوهش از روش تحقیق توصیفی -تحلیلی بهره گرفته شده است وبرای گردآوری مطالب از روش کتابخانه ای استفاده شده است.