جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب «حیاة أمیر المؤمنین (ع) عن لسانه» نوشته محمد محمدیان شامل هفت جلد در مورد حضرت علی (ع) امام اول شیعیان است. جلد اول از این مجموعه به زندگی حضرت علی (ع) در زمان پیامبر می پردازد.

«مسند الإمام الصادق أبي‌عبدالله جعفر بن محمد عليهما السلام» تأليف شيخ عزيزالله عطاردى، هفتمين كتاب از مجموعه بزرگ «مسانيد الأئمة(ع)» است كه به زبان عربى در 22 جلد منتشر شده است. در اين كتاب اخبار و احاديث حضرت امام صادق (ع) در موضوعات مختلف گردآورى و دسته‌بندى شده است. احاديثى كه در اين مسند گرد آمده بر سه بخش است: 1- احاديثى كه مربوط به زندگى و شخصيت و روابط آن معصوم است كه در 12 باب آمده است. 2- احاديثى كه آن معصوم در موضوعات مختلف بيان كرده‌ اند كه هم چون ساير مجموعه‌ هاى حديثى در ضمن كتاب‌ هايى مشتمل بر ابواب متعدد ذكر شده است. 3- راويانى كه از آن معصوم نقل حديث كرده‌ اند، به‌ همراه ياد كرد آنها در كتب رجال. عطاردی، مباحث كتاب را از منابع معتبر شيعه و سنى گردآورى نموده است. نويسنده در مقدمه كتاب توضيحات مختصرى درباره كتاب و مباحث مطرح‌ شده در آن نوشته است. جلد چهارم در فضائل امام علی (ع)، امام حسن (ع)، امام حسین (ع)، امام سجاد (ع)، امام باقر (ع)، امام صادق (ع)، حضرت فاطمه (ص) و اصحاب و یاران ائمه است.

کتاب «فضائل الإمام علی (ع)» نوشته محمدجواد مغنيه است. موضوع این كتاب كه به زبان عربی نوشته شده بررسی فضایل نخستین امام شیعیان امام علی (ع) همچون علم، بخشش، شجاعت، بلاغت بیان، و مانند آنهاست. مولف ضمن بیان یاد شده، با مستندات قرآنی و روایات مختلف به زندگانی یازده امام شیعه نیز اشاره نموده است.

لماذا اخترت مذهب الشيعه مذهب اهل البيت (علیهم السلام) درباره اثبات حقانيت اميرالمومنين (علیه السلام) و جانشينى ايشان بعد از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) نوشته شده است. كتاب با دو مقدمه و مطالب در هشت فصل، تنظيم شده است. نويسنده در تمامى اين فصول، با استفاده از آيات و رواياتى كه در كتب اهل سنت منقول است، به اثبات حقانيت و ولايت اميرالمومنين علیه السلام و فرزندان معصومش علیهم السلام پرداخته و در دو فصل آخر، به ماجراى سقيفه اشاره نموده و مناظراتى را كه با افراد مختلف داشته، نقل كرده است. نويسنده در فصل اول، اشاره مى‌كند كه همه مذاهب چهارگانه اهل سنت، از شاگردان امام صادق (علیه السلام) بوده و از ايشان مطالب را گرفته و به چهار فرقه تبديل شده‌اند. از اين‌رو آنچه كه در كتب مذاهب اربعه، موافق مذهب جعفرى است، از «جعفر بن محمد الصادق (علیه السلام)» و آنچه كه مخالف با گفتار ايشان است، اجتهاد خود اين چهار نفر مى‌باشد. وى در اين فصل، به شرح حال خويش پرداخته و در ادامه، به اختلافاتى كه بين اين مذاهب چهارگانه و اختلاف فتاوايى كه دارند، اشاره نموده است. مثلا مى‌گويد كه شافعى معتقد است اگر كسى دستش به زن اجنبيه‌اى بخورد، وضويش باطل مى‌شود و حنفى خلاف آن را گفته است. همچنين مالك با اين دو مخالف ورزيده و مى‌گويد اگر اين تماس از روى شهوت باشد يا از عمد، وضوء واجب مى‌شود و الا مشكلى ندارد. شافعى دخترى كه از زنا به دنيا آمده را براى ازدواج جائز مى‌داند، اما سه مذهب ديگر مخالفت كرده‌اند. حنفى مى‌گويد كه وضوء با خروج خون از بدن ولو كم باشد، باطل مى‌شود و سه گروه ديگر خلاف آن را گفته‌اند. نويسنده در ادامه، طائفه شيعه را طائفه‌اى حقه و محقه خوانده و بهترين خلق خدا حساب مى‌كند و جزء فرقه ناجيه مى‌شمارد .وى در فصل دوم، به اثبات ولايت و حقانيت اميرالمومنين (علیه السلام) توسط آيات ولايت، تطهير، مباهله، مودت، صلوات، تبليغ يا حديث غدير پرداخته و همچنين در عنوانى به نام شيعه و سنت نبوى، به بررسى دلالى احاديثى چون حديث دار انذار، ثقلين، سفينه، منزلت و مدينة العلم پرداخته است. در فصل سوم، به نصوصى كه از طرف پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) درباره محصور بودن خلفاء در 12 امام اشاره شده، پرداخته شده است. نويسنده در فصل چهارم، از احاديثى كه در فضائل اميرالمومنين (علیه السلام) و ذريه‌ى ايشان سخن گفته شده، نام برده است. در فصل پنجم، احاديث و سخنانى از پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل شده كه به اعلميت على (علیه السلام) و اهل بيتش بر سايرين دلالت دارد. همچنين شهادت بعضى از علماء به اعلميت على (علیه السلام) و اهل بيت ايشان بيان شده است. فصل ششم، در مدح پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) از شيعه على (علیه السلام) و اهل بيت اوست. در فصل هفتم به مصيبت سقيفه پرداخته شده و ماجراى سقيفه ذكر شده است. نويسنده در فصل آخر، مناظراتى كه با افراد مختلف و بزرگان علماى شافعى در زمينه ولايت و تشيع داشته اشاره كرده است.

کتاب «نزهة الابصار و محاسن الاثار» که توسط فقیه و محدث بزرگ ابوالحسن علی بن مهدی طبری مامطیری تالیف شده، شامل اخبار مروی از حضرت علی (ع) و نقل سخنان نیکوی وی و برخی از فرزندان ایشان می باشد. برخی از مطالب این اثر عبارت است از احادیثی که به ذکر قضایای تاریخی می پردازد و ارتباطی با فصاحت و بلاغت ندارد. احادیثی از پیامبر اکرم (ص)، امام حسن، امام حسین، امام سجاد، امام باقر، امام صادق و نیز مرویاتی از جعفر بن ابی طالب و زید بن علی و ام سلمه و دیگران. مولف کتاب، تنها به ذکر کلمات، خطبه ها و نامه های حضرت علی (ع) اشاره نکرده، بلکه به توصیف سیره ایشان پرداخته و اشعار منسوب به ایشان را نیز نقل و بعضی از احکام دینی مروی از ایشان را ذکر کرده است. بعضی از حوادث تاریخی که در هیچ مصدر دیگری چه نهج البلاغه و چه غیر آن نیامده است.

کتاب «معاً في الغدیر» نوشته محمدباقر انصاری، نخست مختصری از ماجرای غدیر و چگونگی بوقوع پیوستن این حادثه عظیم اسلامی بیان شده و سپس حدیث و خطبه مفصل «پیامبر اكرم (ص)» در روز غدیر یعنی هجدهم ذی حجه سال پایانی حیات پیامبر (سال دهم هجری) كه در آن خطبه امام علی (ع) را به امامت و ولایت مسلمین منصوب كردند شامل می ‏شود. سپس اعمال و آداب روز غدیر و مستحبات این روز بزرگ بیان شده و ابعادی از عظمت این روز منعكس می ‏شود.

کتاب «الامام علي في رؤیة «النهج» و «رواية» التاريخ » نوشته ابراهیم بیضون، درباره تاریخ زندگی امام علی (ع)، سیره سیاسی و خلافت آن حضرت می باشد.

«جَواهرُ المَطالب فی مَناقب الإمام علی بن أبی طالب (ع)» اثر شمس‌ الدین محمد بن احمد باعونی دمشقی (درگذشت ۸۷۱ ق) عالم اهل سنت، با موضوع مناقب و فضائل امام علی (ع) با تکیه بر منابع اهل سنت است. کتاب، چنانکه مؤلف در فهرست عناوین مشخص کرده، در ۸۰ باب تنظیم شده، و هر باب به موضوعی خاص و یا منقبتی ویژه از امام علی (ع) اختصاص دارد و چند باب آخر به گوشه‌ هایی از زندگانی حسنین (ع) پرداخته است. باعونی در مقدمه کتاب، با بیانی ادیبانه سخن می‌گوید. بررسی نسب، نام و قیافه ظاهری امام در ابواب اولیه کتاب صورت گرفته و در ادامه، هر یک از مناقب علی (ع) یا مقاطع زندگی وی در یک باب بررسی شده که حجم هر باب، از یک صفحه تا چندین صفحه است. جلد اول این کتاب شامل باب اول تا پنجاهم است و شامل عناوین: الباب الأوّل فی ذکر نسبه الشریف، الباب الثانی فی ذکر أسمائه الشریفة، الباب الثالث فی صفته علیه السلام و مولده و عمره، الباب الرابع فی أنّه أوّل من أسلم، الباب الخامس فی تربیة النبی صلی اللّه علیه و سلم حال طفولیّته، الباب السادس فی کفالة رسول اللّه صلی اللّه علیه و سلم له و إسلامه، الباب السابع فی هجرته علیه السلام إلی المدینة و غیره می باشد.