جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫ائمه( انسانهاي کاملي هستند که علاوه بر ويژگي‌هاي والاي انساني، داراي علوم بسيار گسترده‌اي نيز هستند؛ به‌همين جهت شايستگي آن را دارند که از لحاظ علمي نيز مورد مراجعه ديگران قرار گيرند. اين تحقيق در پي آن است تا برخي از ابعاد مرجعيت علمي اهل بيت( را با بهره‌گيري از منابع ديني فريقين تبيين نمايد. در ابتدا بايد به اين نکته توجه کنيم که علم فقط در اختيار خداوند متعال بوده و به هر کسي که بخواهد اعطا مي‌کند، اما اعطاي اين علوم به نحوي که موجب هدايت‌گري باشد فقط به پيامبران الهي خواهد بود. از طرف ديگر علم پيامبر خاتم( بيشتر و مرجعيت علمي او نيز گسترده‌تر است؛ و چون جامعه، بعد از ايشان به اين علوم نياز دارد پس اين علوم بايد به ائمه منتقل شود. احاديث نيز حاکي از آن است که قلمرو علوم ايشان، علم اولين و آخرين است. طبق احاديث، ائمه( علوم خود را از چند منبع دريافت مي کنند: وراثت دانش پيامبر، مصحف فاطمه، الهام و علم غيب. از سوي ديگر آيات متعددي بر مرجعيت علمي ايشان دلالت دارد: آيه اهل الذکر، علم الکتاب، صادقين، تطهير، اولوا الامر و ولايت از مهم‌ترين آيات در اين زمينه است که روايات فريقين نيز نزول اين آيات را در شأن ائمه تصديق کرده‌اند. همچنين روايات مهمي مانند حديث ثقلين و خطبه غدير نيز که در منابع فريقين ذکر شده‌اند بر اين مطلب گواهي مي‌دهند. همين‌طور برخي از صحابه مانند عمر بن خطاب، ابن عباس، ابن مسعود و عايشه نيز بر اعلميت امام علي( تأکيد کرده‌اند و اين موضوع کاملاً مورد پذيرش صحابه بوده است. پذيرش و التزام به مرجعيت علمي ائمه، علاوه بر آن‌که آثار و پيامدهاي متعددي در حوزه تفسير، حديث، فقه، اخلاق، و کلام دارد، آثار سياسي و اجتماعي فراواني هم به دنبال دارد و باعث هدايت در دنيا، و نجات در آخرت خواهد بود.

---