جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این جلد شامل مکاتباتی است که در طی سالهای 1954 تا 1978 بین فیلسوف مارکسیست-اومانیست و فمینیست رایا دونایفسکایا (1910-1987) و فیلسوف مارکسیست هگلی و نظریه پرداز اجتماعی هربرت مارکوزه (1898-1979) و روانشناس (فروم و منتقد اجتماعی E190) می باشد. -80). این مبادلات نگرانی‌های عمیقاً مارکسیستی و اومانیستی این نظریه‌پردازان را نشان می‌دهد و همچنین تفاوت‌های مهم آنها را در مورد موضوعات کلیدی در فلسفه، سیاست و روان‌شناسی در دهه‌های پرتلاطم دهه‌های 1950، 1960 و 1970 برجسته می‌کند. بخش اول. مکاتبات دونایفسکایا-مارکوزه، 1954-1978: نامه های اولیه: بحث در مورد دیالکتیک مارکسیستی و ایده مطلق هگل. مارکسیسم و آزادی دونایفسکایا و فراتر از آن. در مورد فناوری و کار در آستانه مرد تک بعدی مارکوزه. مکاتبات بعدی: در طول دوره چپ جدید پایان یافت -- قسمت دوم. مکاتبات دونایفسکایا-فرم، 1959-1978: نامه های اولیه: در مورد مفهوم انسان فروم مارکس و سمپوزیوم اومانیسم سوسیالیستی او. گفتگو درباره مارکوزه، درباره اگزیستانسیالیسم و اومانیسم سوسیالیستی در اروپای شرقی. درباره هگل، مارکسیسم و مکتب فرانکفورت در دوره فلسفه و انقلاب دونایفسکایا. نامه های پایانی: در مورد نظریه انتقادی و روزا لوکزامبورگ، جنسیت و انقلاب.

ترجمه ماشینی : پویایی چندفرهنگی و پایان‌های تاریخ خوانشی بسیار بدیع از متون کلیدی در فلسفه تاریخ توسط کانت، هگل و مارکس و همچنین استدلال‌های قوی برای اینکه چرا این متون هنوز برای درک تاریخ امروز مرتبط هستند، ارائه می‌کند. رئال فیلیون شرحی انتقادی از پایان‌نامه‌های این سه نویسنده درباره پویایی و پایان‌های تاریخ ارائه می‌کند تا پاسخی به این سؤال بدهد: "به کجا می‌رویم؟" فیلیون با تکیه بر این مشاهدات دوگانه مبنی بر اینکه جهان به طور فزاینده ای چندفرهنگی می شود و به طور فزاینده ای یکپارچه می شود، وظیفه فلسفه نظری تاریخ را همانطور که فلسفه آلمانی آن را درک کرده بود، دوباره مطرح می کند: بیان و درک فرآیند تاریخی به عنوان یک کل توسعه. تفسیر فیلیون بسیاری از رشته‌های اخیر تفکر اجتماعی و سیاسی را درگیر می‌کند تا درک جدیدی از رویدادهای جاری و آینده‌های احتمالی ارائه کند که بر پایه درک پویایی‌های گذشته و حال ارائه شده توسط کانت، هگل و مارکس است. نتیجه یک پاسخ غنی و به موقع به این سوال است که دنیای امروز ما به کجا می رود.

ترجمه ماشینی : مارکس و هگل بار دیگر با هم می خوانند، اما زیر نگاه نظارتی فروید. این هدف کتاب است: نشان دادن راه گریز از اندیشه پست مدرن و از آنچه در چهل سال گذشته با تعالی غیریت و تفاوت جشن گرفته شده است. برخلاف متفکران ساختارشکنی و فرافردگرایی، ارزش‌های سوبژکتیویته، سنتز و میانجی‌گری مطرح می‌شود. صحنه‌سازی، همان جنایت‌کشی است که مارکس سرمایه با پدرش هگل انجام می‌دهد، وقتی سرانجام موفق می‌شود به مدرنیته فراتر از متافیزیکی بیندیشد که همیشه تفکر او را تضعیف کرده است. با کنار گذاشتن کوپورهای دست و پا گیر آلتوسر و مارکسیسم های باستانی تضاد، شبکه را بر انتزاع اقتصادی انداختیم که زندگی ما را از هر معنایی تهی می کند، بنابراین در مورد رهایی ممکن تجدید نظر می کنیم.