جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

نقد و بررسی دیدگاه‌های شیعه‌ی امامیه درباره‌ امامت و ولایت فقیه است... کتاب با موضع ولایت خداوند بر بندگان و اقتضائات آن آغاز می‌شود. نویسنده در ادامه نکاتی را درباره عصمت پیامبر ﷺ و شرایط و محدوده آن بیان کرده و سپس به بحث درباره پیشوایی مسلمانان بعد از رسول اکرم ﷺ و رابطه آن با شوری و اراده جمع می‌پردازد. تفاوت ولایت شوری با ولایت‌فقیه، مفهوم و مصداق اولی‌الامر و تفاوت خلافت با امامت از دیگر موضوعات کتاب است.

مراسم سوگواری ایام شهادت امام حسین(ع) شب گذشته هجدهم مردادماه با سخنرانی محمد اسدی گرمارودی، استاد دانشگاه صنعتی شریف در حسینیه عمادزاده برگزار شد که گزیده مباحث آن را در ادامه می‌خوانید؛ موضوع بحث این چند شب «امام حسین(ع) مظهر اراده الهی» است. این عنوان را از فرازی از زیارتنامه امام حسین(ع) استفاده کردم. فرازی از زیارت این است که شما خطاب به امام حسین(ع) عرض می‌کنید: «إِرادَةُ الرَّبِّ فِي مَقادِيرِ أُمُورِهِ تَهْبِطُ إِلَيْكُمْ وَتَصْدُرُ مِنْ بُيُوتِكُمْ». یک سطر بیشتر نیست ولی از نظر معرفت مقام امام، مطالب عمیقی در این یک سطر نهفته شده است. معرفتی که از این عبارت حاصل می‌شود انسان را به درجه‌ای می‌رساند که می‌تواند گوشه‌هایی از معرفتی که سلمان و اباذر و مقداد نسبت به ائمه داشتند و بر اساس آن اظهار ارادت می‌کردند به دست بیاورد. در مورد این عبارت باید چند مطلب را مورد بررسی قرار دهیم: یکی اینکه «اراده رب» به چه معنا است و چرا نفرمود «اراده الله»؟ این یک نکته بسیار عمیق و ارزنده است. نکته دوم اینکه مقصود از مقدرات امور چیست؟ نکته سوم اینکه معنای این سخن که اراده رب در مورد مقادیر امور بر شما نازل شده است و قرار است از ناحیه شما صادر شود چیست. ما در سوره قدر می‌خوانیم: «تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ»، یعنی در شب قدر ملائکه مامور الهی که عهده‌دار اداره این عالم هستند با سردسته‌شان که روح است خدمت امام عصر(عج) نازل می‌شوند و مقادیر امور عالم را از آنکه خداوند امور را به او واگذار کرده است، می‌گیرند. پس این معنا در سوره قدر هم نهفته شده است. اگر در این زیارت مامور هستیم اینگونه با امام سخن بگوییم چه پیامی، چه درسی و چه نتیجه‌ای برای نحو تفکر و عمل ما ایجاد می‌کند؟ زیارت یک کلاس درس است زیارت هم در عالم حیات با زنده‌ها مطرح است و هم در رابطه با کسانی که از دنیا رفتند. ما در زیارت زائر داریم که زیارت می‌کند و مزور که زیارت می‌شود. اگر بعد از مرگ یک انسان به قبرستان می‌روم به اقتضای سطح اموات، زیارت درجات مختلفی پیدا می‌کند. اگر کسی که در قبر به زیارتش رفتم و برایش طلب مغفرت کردم در عالم برزخ مقامی دارد که می‌تواند به من افاضه کند، این نوع دیدن و زیارت یک کلاس درس است. اگر شما در عالم حیات نزد یک انسان اندیشمند می‌روید به اقتضای سطح ظرفیت و دریافت مطلب از این دیدار بهره می‌برید ولی اگر یک کودک به دیدن آن شخصیت برود، توقع نداریم اندازه شما از این دیدار برداشت کند. پس بهره‌ای که افراد از زیارت می‌برند بر اساس سطح زائر و مزور درجات مختلف پیدا می‌کند. تفاوت معنای مَظهر و مُظهر قبل از اینکه وارد تبیین عبارت شوم اول روی عنوان «مظهر اراده الهی» بحث ‌کنم. امام حسین(ع) مُظهر و مَظهر اراده حق در مقادیر امور است. فرقی که اهل فن بین مُظهر و مَظهر می‌گذارند این است که می‌گویند اگر عاملی که امر پنهانی و باطنی را آشکار می‌کند و ظاهر می‌سازد با اراده و انتخاب و قدرت خودش این کار را ‌کند مُظهر است. اگر صحبت از اراده و انتخاب و خواست خود فرد نباشد، عملا شکلی قرار می‌گیرد که به آن مَظهر می‌گویند. لذا ما اهل بیت(ع) را هم مُظهر می‌دانیم و هم مَظهر. ما در عالم حقایقی داریم که باطنش خیلی دقیق‌تر از ظاهرش است و مشکل بسیاری از ما انسان‌ها ظاهربینی است چنانکه آیه قرآن می‌فرماید: «يَعْلَمُونَ ظَاهِرًا مِنَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غَافِلُونَ»، اگر از یک انسانی که سطحی‌نگر است و متوجه مسائل و حقایق نیست بپرسید دریا چیست می‌گوید کف‌هایی که بالا و پایین می‌رود در حالی که کف دریا اثر دریا است، خود دریا نیست. وقتی جناب خضر کشتی را سوراخ کرد، وقتی جناب خضر مامور شد جان آن جوان را بگیرد، وقتی جناب خضر مامور شد دیوار در حال خراب شدن را تعمیر کند یک ظاهری داشت و یک باطنی. در این شرایط حتی برای حضرت موسی به عنوان یک پیغمبر سوال ایجاد شد که این چه کاری است که خضر می‌کند چون باطن کار حضرت خضر برایش روشن نبود. امام حسین(ع) مظهر اراده رب بر این اساس روشن می‌شود ارزش هر مظهری به اندازه امری که ظاهر می‌کند اهمیت دارد. طبق این بیان از زیارتنامه، امام حسین(ع) مظهر اراده رب در رابطه با مقادیر امور است، یعنی هیچ پنهانی در این عالم وجود نیست که خداوند درکش را به امام حسین(ع) نداده باشد و اگر کسانی لایق باشند، از محضر امام حسین(ع) به اندازه لیاقتشان از آن حقایق برخوردار می‌شوند. به همین دلیل حضرت یک نگاهی به حر می‌کند و حر به عنوان انسانی که روبروی امام زمانش ایستاده بود از این رو به آن رو می‌شود.

در این کتاب مباحث کلیـدی اعجـاز و تحدی دنبال می‌شـود و به مهم‌ترین شبهات این دو حوزه پاسخ می‌گوید. ساختار این نوشتار با غلبه مباحث مرتبط با اعجاز قرآن کریم سامـان یافته است. در این کتاب اصـل معجـزه بودن قرآن که بر اسـاس تحدی و عدم هماوردی شکل می‌گیرد، تعقیب شده و شبهات و معارضات قدیـم و جدید به بوتـه نقد گذاشته شـده است. بازخوانی و تکمیل آرای گذشتـگان در مباحث گوناگون نظـری اعجـاز، جامعیت نسبی شبهات و نقد و بررسی مهم‌ترین معارضات از عمده نوآوری‌های مطرح شده در این کتاب است.

اشاره:هر دین و آیینى مرکب از اصولى است که با پذیرفتن و اعتقاد بدان گرویدن به دین، نمود و تجلى پیدا مى کند و بر عکس یعنى انکار اصل یا اصول دین به منزله ادبار و رو بر تافتن از دین تلقى مى شود. نکته مهم و حساس، تعیین و شفاف نمودن اصل یا اصول دین است که اگر این مهم توسط شارع و پیامبر صلى الله علیه وآله وسلم صورت نگیرد چه بسا در تعیین و تبیین اصول دین سلیقه ها و پیش فرض هاى مختلفى در نقصان یا زیادت آن دخالت کنند و هر مذهب و فرقه اى ادعاى تصاحب دین ناب را داشته باشند و مذاهب و فرق دیگر را به عدول از اصول دین و آمیختگى به باطل متهم کند.البته روشن است که این بحث اختصاص به دین اسلام ندارد و در تمامى ادیان و مکاتب جارى و سارى است و ظهور فرق و مذاهب مختلف ادیان دیگر مانند مسیحیت شاهد مدعاست. این نوشتار به تحلیل و بررسى اصل «امامت » در حوزه دین مبین اسلام مى پردازد، نخست اصول دین را به طور اختصار بیان مى کنیم.

اهم موارد مطرح شده توسط ایشان عبارتند از: - چرا در همه جای دنیا و درمیان همه اقوام مختلف، پیامبرانی وجود نداشتند؟ - چرا کتب پیامبران تحریف شده است؟ - چرا همه پیامبران مرد بودند؟ - چرا بعضی سخنان در کتب مقدس در تضاد با علم هستند؟ و بعد هم نتیجه گرفته اند که پیامبران مورد وحی الهی قرار نگرفته اند بلکه از خود سخنانی را به خداوند نسبت می دهند و پیامبری همین است و هرکس بخواهد چه زن و چه مرد با تلاش میتواند پیامبری کند.

یکی از ادله خانم وسمقی در کتاب اخیرشان با عنوان «مسیر پیامبری» مبنی بر اینکه مسیر پیامبری نه از سوی خدا به انسانها که از جانب برخی انسانها به سوی خدا بوده است این است که «چرا در همه زمانها و مکانها پیامبر فرستاده نشده است؟» بدین معنا که لازمه جهانشمولی هدایت الهی این است…

نقد دكتر ناصر مهدوی به کتاب مسیر پیامبری را به نقل از کانال «کانون نشان» می‌خوانید: «ابتدا باید عرض کنم که با همه وجودم به شخصیت گرامی سرکار خانم فاطمه وسمقی احترام می گذارم و زحمات و فداکاری‌های وی در عرصه فرهنگ و سیاست را تحسین بر انگیز و فراموش ناشدنی می دانم اما همانطور که خود ایشان فرموده اند عرصه نقد اندیشه ها قدری بی رحم و صریح است و برای رشد فرهنگ جامعه ضروری است اخیرا كتابي از ایشان در فضای مجازی با سر و صدایی بسیار منتشر شده با نام مسیر پیامبری که تصور بنده این است که خانم وسمقی به دلیل شتاب و عجله بی موردی که در انتشار این كتاب داشته اند ؛ متاسفانه بیشتر از آنکه سخنی تازه در عرصه فرهنگ و حوزه روشنفکری به میان آورند؛ قدری به اعتبار علمی خود لطمه زده اند که جای بسی تاسف و تعجب است.