جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: ریچارد رورتی در محافل فلسفی جریان اصلی چیزی شبیه به یک منحوس در نظر گرفته می شود. او که توسط برخی از برجسته‌ترین فیلسوفان قرن بیستم تربیت شده، یکی از قوی‌ترین منتقدان سنت فلسفی است. کتاب‌های رورتی در طول سال‌ها تردید جدی در مورد جاه‌طلبی‌های فلسفی ایجاد کرده‌اند، مانند اینکه آیا ما می‌توانیم تعاریف عمیق و بدون مناقشه از عدالت، حقیقت و دانش ارائه کنیم. او همچنین این پرسش را مطرح کرده است که آیا منطقی است که بپرسیم آیا باورهایی که داریم، به نوعی عمیق، با «جهان واقعی» مطابقت دارد یا خیر. رورتی معتقد است به جای تلاش برای حل مسائل عمیق فلسفی، باید توجه خود را به مسائل اجتماعی معطوف کنیم که به طور کلی به عنوان "همبستگی فزاینده" تصور می شود. در این کتاب، G. Elijah Dann نوشته‌های رورتی را جدی می‌گیرد و نشان می‌دهد که چگونه برخلاف آنچه بسیاری از فیلسوفان معتقدند، او در واقع به تقویت و جان بخشیدن به فلسفه دین و فرصت‌های پیشرفت اخلاقی کمک می‌کند. دان در ادامه به بررسی فرااخلاقی و بررسی های رورتی می پردازد. مقاله معروف رورتی، «مذهب به عنوان محفظه گفتگو»، نشان می‌دهد که چگونه تمایز خصوصی/عمومی، اگرچه به خوبی جای گرفته است، نیاز به تعدیل دارد. برخلاف نظر رورتی مبنی بر اینکه ارزش‌های دینی باید در قلمرو خصوصی باقی بمانند، دان معتقد است که ارزش‌های دینی می‌توانند نقش مهمی را در میدان عمومی ایفا کنند، البته از طریق «ترجمه» به اصطلاحات سکولار. در نهایت این کتاب به بررسی چگونگی شکل دادن تاریخ علایق فلسفی به علایق الهیاتی می پردازد و دان به افکار اخیر رورتی در مورد دین، به ویژه در بحث او با فیلسوف ایتالیایی جیانی واتیمو نگاه می کند.