جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این پایان‌نامه استدلال می‌کند که پرورش تخیل الهیات غیردوگانه مسیحی می‌تواند با توجه به همگرایی بین غیردوگانه‌گرایی زبانی فلسفه ویتگنشتاینی و غیردوگانه انگاری الهیاتی-تخیلی عرفان یهودی و مسیحی باستان (که متعاقباً منعکس شد) منبع سودآوری باشد. در الهیات ارتدکس شرقی، آیین عبادت و شمایل نگاری). من این همگرایی را با استفاده از نوشته‌های روآن ویلیامز، که تعاملش با هر دو سنت گواه بر ثمربخشی برخورد متقابل بعدی آنهاست، تنظیم می‌کنم. اول، به عنوان یک توضیح، فصل اول ادعا می کند که اندیشه ویلیامز عمیقاً تحت تأثیر الهیات ارتدوکس قرار گرفته است، به ویژه در «شخصیت گرایی کنوتیک» که الهیات تثلیثی، پنوماتولوژی و انسان شناسی الهیات او را تحت تأثیر قرار می دهد. دوم، به عنوان یک موضوع تفسیر، فصل های دوم تا چهارم مسیر اندیشه ویلیامز را از یک مفهوم بیش از حد رسمی از اتحاد "عمدی" به سمت یک مفهوم بسیار "ضخیم تر" از مشارکت که توسط بازتاب زیبایی شناختی او و از طریق تعامل ثمربخش بین واژگان» انرژی های الهی و مشارکت تومیستی. در نهایت، در یک حالت سازنده تر، فصل های پنجم تا هشتم برنامه ای از گفت و گوی متقابل روشن بین دو غیردوآلیسم را دنبال می کند، و پیوندهای بیشتری بین سنت ها با توجه به الهیات خاص، فلسفه زبان و پرورش تخیل مذهبی-الهیاتی ایجاد می کند. . پایان نامه با بررسی تأملات ویلیامز در مورد آیین ارتدکس به اوج خود می رسد، و هم پیوند بین عبادت و شعر و هم اهمیت برای الهیات توجه به شکل گیری یک "انسانیت مذهبی" را برجسته می کند که قادر به سکونت در وضعیت "توجه بی خود" باشد. صبورانه به آنچه داده می شود توجه می کند - به روی یک شگفتی شگفت انگیز از جهان روشن شده توسط عشق الهی باز است. در این قرائت، «شگفتی آشکار» عشای ربانی، تعلیم و تربیت معنوی را که در آن علت و معلول هر دو عبادی هستند، تقطیر می کند.