جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به بررسی اخلاق مربوط به زمانمندی می پردازد که در فلسفه های هانری برگسون، امانوئل لویناس و ژیل دلوز ظاهر می شود. این تز با تمرکز بر پیشنهادهای برگسون، لویناس و دلوز در مورد چگونگی تأثیرگذاری یک رابطه اخلاقی با زمان جدید، استدلال می‌کند که هر یک از آن مدل‌های اخلاقی یک رابطه مشکل‌ساز با تاریخ حفظ می‌کنند، و اینکه یک راه‌حل بالقوه برای این مشکل تنها است. در کارهای مشترک دلوز و گاتاری یافت می شود. با کاوش در نوشته‌های متافیزیکی برگسون، این تز استدلال می‌کند که برداشت برگسون از شهود به اندازه کافی با دلالت آن عمل با حوزه تاریخ هماهنگ نیست و این مشکلی را برای فلسفه اخلاقی برگسون ایجاد می‌کند. این تز سپس به دو منبع اخلاق و دین برگسون می‌پردازد تا استدلال کند که این متن، علی‌رغم اینکه ظاهراً شهود را تاریخی می‌کند، در واقع نمی‌تواند راه‌حلی برای مشکل تاریخ ارائه دهد که خود را در نوشته‌های متافیزیکی برگسون اعلام می‌کند. با انگیزه این شکست‌ها در اثر برگسونی، این پایان‌نامه سپس توجه خود را به دو برگسونی خودفروخته به نام‌های لویناس و دلوز معطوف می‌کند تا به میزانی که می‌توان گفت فلسفه‌های اخلاقی مربوطه آنها راه‌حلی برای مشکل برگسونی تاریخ ارائه می‌دهد، توجه کند. با کاوش در اخلاق زمانی لویناس در کلیت و بی نهایت و غیر از وجود یا فراتر از ذات، استدلال می کنم که لویناس از ارائه چنین راه حلی ناتوان است، زیرا فلسفه اخلاقی خودش به طور قطع درگیر رابطه ای مشکل ساز با تاریخ است، و علی رغم لویناس. ادعاهای صریح این است که اخلاق او فراتر از تاریخ است. سپس توجه خود را به دلوز معطوف می‌کنم تا استدلال کنم که علی‌رغم اینکه دلوز (مانند لویناس) قادر به حل این مشکل در تفاوت و تکرار نیست، در واقع در کار مشترک خود با فلیکس گاتاری در هزار فلات، راه بالقوه مثمر ثمری برای مذاکره در مورد آن ارائه می‌کند.