جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این مطالعه تلاش می کند تا مسائل مربوط به ارائه یک دکترین الهام از کتاب مقدس را روشن کند. این کار را از طریق تجزیه و تحلیل دقیق و ارزیابی مقایسه ای دو مفهوم متضاد یا مدل الهام انجام می دهد. ویلیام ساندی و بنجامین وارفیلد به عنوان نمایندگان برجسته یک رویکرد لیبرال و محافظه کار به این مشکل انتخاب شدند. یک فصل مقدماتی کوتاه، که اهداف، روش و محدودیت‌های مطالعه را مشخص می‌کند، با بررسی تاریخچه دکترین الهام کتاب مقدس از قرن شانزدهم به بعد دنبال می‌شود. این نظرسنجی عمدتاً بر دنیای انگلیسی زبان و به ویژه سنت های انگلیکان و پرزبیتری که سندی و وارفیلد به آن تعلق داشتند، متمرکز است. مشاهده می شود که مؤسساتی که آنها در آنجا تدریس می کردند، به ترتیب دانشگاه آکسفورد و مدرسه علمیه پرینستون، مراکز دو گرایش متضاد در اوج بحث در مورد الهام از کتاب مقدس در اواخر قرن نوزدهم بودند. تجزیه و تحلیل دو مدل در فصل سوم و چهارم در هر مورد به نقطه شروع اتخاذ شده، روش شناسی مورد استفاده و معیارهای به کار رفته در فرمول بندی مفاهیم مربوطه، و همچنین نتیجه گیری های به دست آمده در مورد حالت، میزان، می پردازد. و اثرات الهام از کتاب مقدس. ساندی، با تمرکز بر پدیده های کتاب مقدس، به این نتیجه می رسد که عناصر الهی و انسانی متمایز در کتاب مقدس وجود دارد و الهام یک موضوع درجاتی است. وارفیلد، با تمرکز بر تصدیقات کتاب مقدس و به ویژه بر آموزه های مسیح، استنباط می کند که کتاب مقدس محصول توافق الهی و انسانی است و الهام کتاب مقدس به بهترین وجه به صورت کلی و کلامی قابل توصیف است. از نظر او شواهد نشان می‌دهد که کتاب مقدس از هر نظر خطاناپذیر است، در حالی که برای ساندی عصمت را فقط می‌توان به هدف معنوی آن نسبت داد. ارزیابی تطبیقی ​​در فصل پایانی نشان می‌دهد که علی‌رغم شباهت‌های ظاهری - هر دو محقق قصد دارند به کتاب مقدس اجازه دهند برای خود صحبت کند و هر دو ادعا می‌کنند که از روش استقرایی استفاده می‌کنند - این دو رویکرد از ابتدا متفاوت هستند. در پایان، تعدادی پیشنهاد ارائه شده است که بر نیاز به یک چارچوب مفهومی کتاب مقدس و یک روش شناسی واضح تعریف شده برای فرموله کردن یک دکترین کافی از الهام از کتاب مقدس تأکید می کند.

ترجمه ماشینی : بن بست هرمنوتیکی اولیه بین جورج مک کریدی پرایس و بنجامین وارفیلد بر سر تفسیر پروتولوژی کتاب مقدس ناشی از نحوه اعمال دیدگاه های خود در معرفت شناسی بود. در سطح هرمنوتیکی (جایی که هستی‌شناسی، متافیزیک و معرفت‌شناسی از تفسیر خبر می‌دهند)، پرایس به معنای متن کتاب مقدس که تنها از طریق کتاب مقدس تفسیر می‌شود، پایبند بود، نه بر اساس منابع بیرونی دانش اولیه. در حالی که وارفیلد معتقد بود که کتاب مقدس «پایان همه نزاع‌ها» است، او به تفسیری از متن کتاب مقدس مشروط به تفسیر طبیعت توسط علم رایج پایبند بود. این تحقیق شباهت های زیادی را بین این دو متفکر نشان می دهد و به این تصور غلط دو دهه ای پایان می دهد که دیدگاه های وارفیلد در مورد علم برتر از دیدگاه پرایس در مورد علم است. در واقع، آنها نظرات مشابهی در مورد علم (یعنی تعریف، وظیفه و غیره) داشتند. علاوه بر این، هر دو اتفاق نظر داشتند که: خداوند بی زمان نیست و از طریق عقل با انسان ارتباط برقرار می کند. «آسمان‌ها و زمین» (یعنی کل جهان کهکشانی) ممکن است بیش از شش هزار سال پیش ایجاد شده باشد. پیدایش 1: 2a توصیفی از وضعیت زمین پس از ایجاد مواد معدنی و قبل از آغاز هفته آفرینش است. هفتمین روز از هفته آفرینش، پایه و اساس سبت است (آنها در مورد روز واقعی آن اختلاف نظر داشتند - شنبه در مقابل یکشنبه). و هر دو سیل کتاب مقدس در پیدایش 6-8 را به عنوان یک رویداد تاریخی درک کردند. این تحقیق همچنین این ادعا را که پرایس بنیانگذار آفرینش گرایی علمی مدرن است به چالش کشید. این ایده توسط دو مورخ رایج شد که می‌خواستند پرایس را به بنیادگرایی مرتبط کنند - اصطلاحی که عموماً به صورت تحقیرآمیز استفاده می‌شود - برای مشروعیت‌زدایی از مشارکت پرایس در الهیات و علم و ارتقای وارفیلد. با این حال، این تحقیق نشان داد که نه پرایس و نه وارفیلد بنیادگرا نیستند. این تحقیق همچنین نشان داد که طبقه بندی فعلی جنبش خلقت در غرب منسوخ شده و نیاز به به روز رسانی دارد. زمین قدیم در مقابل زمین جوان دیگر نمی تواند دیدگاه های طرفداران پروتولوژی کتاب مقدس را توضیح دهد. جنبش خلقت زمین بدون تاریخ باید در یک نشریه برجسته گنجانده شود. در مجموع، این یافته‌ها می‌توانند گفت‌وگوی تازه‌ای را درباره رابطه بین الهیات و علم در نوشته‌های پرایس و وارفیلد، تفاسیر آن‌ها از پروتولوژی کتاب مقدس، تاریخ جنبش آفرینش‌گرایی در غرب، و کمک‌های هرمنوتیک پروتولوژیک آنها در مسیحیت معاصر تسهیل کنند