جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

زبان‌شناسیِ شناختی، شاخه‌ای از دانش زبان‌شناسی است که زبان را ابزاری برای نظم، سامان بخشی، پردازش و انتقال اطلاعات قلمداد می‌کند و به بررسی رابطه میان زبان، انسان، ذهن او و تجارب اجتماعی و فیزیکی او می‌پردازد. "طرح‌واره‌های تصویری" که حاصل حرکات جسم انسان، تعاملات ادراکی و نحوه برخورد با ادراک است، یکی از شیوه‌هایی است که "معناشناسیِ شناختی" برای درک مفاهیم انتزاعی از آن بهره جسته است. ازآنجایی‌که قرآن کریم کتابی است مبارک و برکتی است به وسعت همه روزگاران که‌ علاوه بر عصر خود، کتاب‌ هدایت‌ و تربیت‌ همه‌ انسان‌ها در تمام‌ دوران‌هاست؛ شایسته است برای هدایت، کشف حقایق آن و پی بردن به مفهوم و اراده متکلّم در هر زمان، متن قرآن کریم محور اصلی قرار گیرد و ترکیب‌های آن به‌صورت دقیق، واکاوی و بررسی شود. لذا پژوهش حاضر سعی دارد با رویکرد زبان‌شناسی و با استفاده از روش وصفیـ تحلیلی، با کشف و ترسیم انواع طرح‌واره‌های تصویری، واژه انتزاعی "عذاب" را بررسی نماید. دستاورد پژوهش حاکی از آن است که خداوند برای بیان و تفهیم هرچه بیشتر مفاهیم ذهنی و انتزاعی، ازجمله واژه پرکاربرد "عذاب"، از ساختاری معنی‌دار و جسمی شده در فضای سه‌بعدی استفاده کرده است که بر اساس تجربه ما از جهان خارج نمود روشن‌تری می‌یابد.

إن کتاب «الإمتاع والمؤانسة» ممتع مؤنس کاسمه، یلقی أضواء ساطعة عل العراق فی النصف الثانی من القرن الرابع - أعنی فی العصر البویهی - و هو عصر موصوف بالظلام، فإنه یعرض لکثیر من الشؤون الاجتماعیة فی ثنایا حدیثه، فیصف الأمراء والوزراء و مجالسهم و محاسنهم و مساویهم، ویصف العلماء و یحلل شخصیاتهم و ما کان یدور فی مجالسهم من حدیث وجدال.دأب أبی حیان فی هذا الکتاب هو أن ابن سعدان کان یسأله و أبوحیان یجیبه، و أحیانا یطرح علیه السؤال و یمهله إلی الغد لیجیب، أو یمهله إلی أجل غیر معلوم، حتی یقرأ ویسأل ویباحث غیره، ثم یجیب شفهیا أو کتابیة. و لم یکن ابن سعدان یکتفی بالسماع، بل کان أحیانا یشارک فی البحث برأیه ویناقش ویفند.إن کتاب الإمتاع والمؤانسة یصور حیاة الأرستقراطیین، کیف یبحثون، وفیم یفکرون، و یصور هذه الحیاة فی شکل قصصی مقسم إلی لیال، ولکن حظ الخیال فی الإمتاع والمؤانسة أقل منه فی کتاب «ألف لیلة ولیلة».فیتفق الکتاب مع بقیة المراجع بصورة عامة فی إبراز الخصائص العامة فی ذلک العصر. أما الاختلافات الموجودة بین الإمتاع والمؤانسة و بین غیره من الکتب، فإنما هی اختلافات جزئیة تخص دقة بعض المعلومات أو وضوح بعض الصور، و لذا فإننا نقر بوجود قیمة و ثائقیة عامة للکتاب رغم النقص الذی نری فیه.