جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : مجموع ایده آلیسم بالا ارائه شده - مطابق با تحقیق و موقعیت منبع جدید - جایگزین ساخت قدیمی سه مرحله ای می شود که از نظریه علمی ینا فیشته شروع می شود و به فلسفه طبیعی شلینگ می رود و به طور کامل در سیستم هگل ادغام می شود. آنتی تز: ایده آلیسم آلمانی توجیه علم عقلانی در تضاد سه ادعای کمال است که در نظام هویتی و فلسفه اثباتی شلینگ در آموزه‌های درون‌الهیایی هگل و دکترین نانوشته فیشته مطرح شده است. من. چرخه های سخنرانی شفاهی پس از سال 1800. شرح دقیق این درگیری سه جانبه یک اولویت را برجسته می کند. دکترین نانوشته فیشته تنها یکی از سه شکل کمال است که تفکر متعالی را در تأمل مطلق در درک اساس حقیقت و نظام، مطلق، حفظ می‌کند، و بنابراین به خوبی قادر است عصر عدم تفکر ما را به چالش بکشد. ولفگانگ یانکه استاد بازنشسته دانشگاه است. علایق اصلی تحقیقاتی او شامل حوزه ایده آلیسم آلمانی از کانت تا هگل است. بینش های جدید، به ویژه در فلسفه متأخر فیشته، رساله های او را باز می کند: فیشته. هستی و بازتاب، 1970. - دیالکتیک تاریخی. از کانت تا مارکس، 1977. - درباره تصویر مطلق، 1993. - نظریه علم یوهان گوتلیب فیشته 1805. تفسیر روش شناختی-سیستماتیک و فلسفی-تاریخی، 1999. مجموعه مکمل منتشر شده است (توسط رودوپی): تضادها. مطالعاتی در مورد رویارویی های فیشته از روسو تا کی یرکگور، 1994. ولفگانگ یانکه، که اولین معلم آکادمیک او مبتکر تفسیر کانت و فیشته، هاینز هایمسوئت بود، و از طریق کارل هاینز ولکمان-شلوک از حلقه هایدگر، با ایده آلیسم آلمانی آشنا شد. در مرحله تکمیل پر مشکل خود، اکنون رئیس افتخاری انجمن بین المللی فیشته است.

ترجمه ماشینی : مسئله دانش در ایده آلیسم آلمانی در سال های اخیر توجه فزاینده ای را به خود جلب کرده است. این اولین تلاش برای نقد سیستماتیک است که هر چهار شخصیت اصلی، کانت، فیشته، شلینگ و هگل را در بر می گیرد. نویسنده در بررسی تحول بحث ایده آلیستی آلمانی با توجه به مجموعه وسیعی از مفاهیم (معرفت شناسی، متافیزیک، منطق، دیالکتیک، تضاد، کلیت و چندین مورد دیگر)، از منابع بسیار متنوعی به زبان های مختلف استفاده می کند، و از شفافیت استفاده می کند. و زبانی جذاب، و نقدی تازه، قاطع و چالش برانگیز ارائه می دهد. لیمناتیس قاطعیت معرفت‌شناختی کانت را در مقابل شک هستی‌شناختی او به‌عنوان موضوعی انتقادی در بسط گفتمان در ایده‌آلیسم آلمانی قرار می‌دهد و استدلال می‌کند که تقابل پدیدارشناختی فیشته تنها بن‌بست کانتی را تشدید می‌کند، اما به او اجازه می‌دهد تا یک انتقاد راه‌شکن از منطق صوری را آغاز کند. ، و برای فشار دادن دیالکتیک به جلو. بازسازی متافیزیک بعدی شلینگ دقیقاً به دنبال غلبه بر تعارض فیشتی بین مونیسم معرفت شناختی و دوگانگی هستی شناختی است. و این هگل است که بحث قبلی را ترکیب می کند و بدون ابهام به نیاز به منطق فلسفی جدید، منطق دیالکتیکی می پردازد. لیمناتیس استنتاج هگل را در پدیدارشناسی بررسی می‌کند، معرفت‌شناسی ژنتیکی مدرن را مورد استناد قرار می‌دهد و خوانشی غیر متافیزیکی از علم منطق را به‌عنوان نظریه ژنتیکی دانش سیستماتیک و به‌عنوان معرفت‌شناسی مدور پیش می‌برد. نویسنده با تأکید بر وحدت بین منطقی و تاریخی، تمایز بین تبیین عقلانی (verst?¤ndlich) و عقلانی (vern??nftig) و اهمیت شناختی تضاد، بر چشم انداز کلیت تکاملی عقل تأملی استدلال می کند. .

ترجمه ماشینی : دوره از کانت تا هگل یکی از شدیدترین و دقیق ترین دوره ها در فلسفه مدرن است. مشکل اصلی در قلب آن، توسعه استاندارد جدیدی از تأمل نظری و اصل عقلانیت بود. مقالات این مجلد هم توسعه نظام ایده آلیسم استعلایی کانت در سه نقد، مبانی متافیزیکی علوم طبیعی و Opus Postumum و نیز دریافت و دگرگونی آن ایده آلیسم را در آثار فیشته، شلینگ، مورد توجه قرار می دهد. و هگل

ترجمه ماشینی : دوره از کانت تا هگل یکی از شدیدترین و دقیق ترین دوره ها در فلسفه مدرن است. مشکل اصلی در قلب آن، توسعه استاندارد جدیدی از تأمل نظری و اصل عقلانیت بود. مقالات این مجلد هم توسعه نظام ایده آلیسم استعلایی کانت در سه نقد، مبانی متافیزیکی علوم طبیعی و Opus Postumum و نیز دریافت و دگرگونی آن ایده آلیسم را در آثار فیشته، شلینگ، مورد توجه قرار می دهد. و هگل

ترجمه ماشینی : با توجه به اهمیت تخیل برای کانت، فیشته و شلینگ، قابل توجه است که این کلمه فقط یک بار در پدیدارشناسی روح هگل آمده است و فصلی نیست که در کنار «حس-قطعیت»، «ادراک»، «درک» باشد. و "دلیل". بخش اول. «تخیل در تئوری» به تحول در نظریه تخیل هگل از Differenzschrift و ایمان و دانش، از طریق سه نسخه مختلف از فلسفه روح (1803، 1805، 1830) می پردازد. قسمت دوم. «تخیل در عمل»، بر اساس فلسفه روح 1830 – فانتزی نشانه‌سازی، بر آخرین لحظه تخیل تمرکز دارد. من دو مثال را مورد بحث قرار می‌دهم – فعالیت هنرمند همانطور که در زیبایی‌شناسی توصیف شده است، و «دین تخیل» – هندوئیسم همانطور که هگل آن را در سخنرانی‌های فلسفه دین فهمید. بخش سوم دو بخش قبلی را ترکیب می‌کند و نشان می‌دهد که پدیدارشناسی روح نقطه اوج فعالیت نظری و عملی تخیل است: در حالی که تخیل در تئوری لحظه‌ی میانی وورستلن است، عملاً در قلب Aufhebung و در نتیجه آغاز و پیدایش روح قرار دارد. توسعه. پدیدارشناسی داستان پیشرفت آگاهی از طریق خودنمایی آن است. بنابراین تخیل در کل کتاب وجود دارد. من لحظه‌های پدیدارشناسی را درگیر نمی‌کنم، بلکه بر ظاهر واحد کلمه تخیل در پیشگفتار تمرکز می‌کنم، و به این موضوع که چگونه هگل تخیل متزلزل فیشته را به عنوان لحظه‌ای در درون انعکاس - «واسطه» این «علم تجربه» دوباره تفسیر می‌کند. . بین سال‌های 1801-1807، زبان به لحظه‌ی فزاینده‌ای برای تخیل تبدیل می‌شود. تا سال 1830 برونی سازی بازنمایی ها در ارتباطات (نشانه سازی) لحظه ای از تخیل است. روانشناسی هگل از پیدایش تخیل و لحظات آن، روح را جامعه مفسران آشکار می کند. در تز تخیل هگل تا پدیدارشناسی اندیشیده می‌شود، اما در گذار نهایی پدیدارشناسی - از دین به دانش مطلق، از تفکر تصویری به دانستن بر اساس مفهوم - است که هگل تخیل را تا پایانش می‌اندیشد. پایان من به اختصار آن گذار و پایان تخیل را در شناخت مطلق مورد بحث قرار می دهد

ترجمه ماشینی : در فلسفه اخلاق کانت، مفاهیم خودمختاری و خودانگیختگی، و ارتباط آنها با عقل و فهم، محور است. بنابراین، خوانش‌های «ساخت‌گرایانه» اخیر از اخلاق کانت بر نقش بازتاب سوژه در کنش‌های اخلاقی تأکید می‌کند - عقل تنها ضامن امر اخلاقی است و کنش صحیح باید توسط سوژه کار شود و آگاهانه با آن موافقت شود. در مقابل، برای فیشته امر اخلاقی به سادگی بدیهی است و بلافاصله برای سوژه شناخته می شود. اگر کانت امر اخلاقی را مستلزم تأمل می‌داند و فیشته امر اخلاقی را به‌عنوان یقین بی‌واسطه می‌نگرد، در نگاه اول به نظر می‌رسد که این دو با هم اختلاف دارند. با این حال، فیشته خود را تکمیل کننده پروژه انتقادی کانت می‌دانست که صرفاً با دنبال کردن افکار کانت تا کاملترین نتیجه‌گیری‌هایش را تکمیل می‌کند. به جای رد ادعای فیشته برای تکمیل فلسفه کانت، من پیشنهاد می کنم که توجه دقیق به اخلاق کانت نشان می دهد که او بیش از آنچه که اغلب به رسمیت شناخته می شود به فیشته نزدیک است.

ترجمه ماشینی: متکلمان اواخر عصر روشنگری آلمان در نقد عقل محض کانت دفاع عقلانی جدیدی از ایمان مسیحی خود دیدند. در واقع، نظریه انتقادی کانت درباره معنا و قانون اخلاقی، روح این ایمان را به کلی زیر و رو کرد. این مطالعه چالش برانگیز جدید، سهمی را که نقد عقل محض در این تغییر معنا انجام داده است، بررسی می کند. جورج دی جووانی بر خصلت انقلابی اندیشه انتقادی کانت تأکید می‌کند، اما همچنین نشان می‌دهد که چگونه این تفکر گروگان مفروضات متافیزیکی غیرقابل توجیهی بود که باعث سردرگمی زیادی شد و نقد اول را در برابر جذب مجدد در شیوه‌های فکری معمولی فلسفه عامه عصر روشنگری آسیب‌پذیر کرد. از جمله ویژگی‌های بارز این کتاب می‌توان به تفاسیر ظریف ژاکوبی و راینهولد، توضیحی شفاف از اندیشه‌های اولیه فیشته، و شرح نادر و مفصلی از فلسفه عامه عصر روشنگری اشاره کرد.