جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در خوانش اشتراوس از محاورۀ قوانین، بار دیگر با رویکرد جامع او مواجه میشویم و برخلاف نگرش تاریخی، شاهد تغییر و تحولی اساسی و مغایر با تفسیر او از دیگر محاورات افلاطون، نیستیم. درواقع، اشتراوس معتقد است برای فهم واقعی محاورۀ قوانین باید بشیوۀ او و از رهگذر خوانش فارابی ـ‌ در کتاب تلخیص¬النوامیس ـ از آن، پیش برویم و تنها در اینصورت است که میتوانیم به افقی ورای تفسیر تاریخی دست یابیم. در پژوهش پیش¬رو، هدف آنست که ضمن بحثی اجمالی از تفسیر تاریخی محاورۀ قوانین، تفسیر فارابی از آن، و همچنین نقد و نظر اشتراوس در اینباره، را بررسی کرده، و مهمترین شاخصه‌های تفسیر بدیع او از این اثر را تبیین نماییم.

ترجمه ماشینی : مقدمه فصل اول. اهمیت نوافلاطونی برای رشد اندیشه هگل. §1. اولین برخوردها ¿ §¿2. اوسبیوس و افلاطونیسم میانی ¿ §¿3. ردپای متافیزیک میانه و نوافلاطونی در نوشته های فرانکفورت هگل ¿ §¿4. اهمیت نوافلاطونیسم برای ینا بنیان دیالکتیک هگل، فصل دوم. جایگاه تاریخی و نظام مند نوافلاطونیسم در فلسفه روح مطلق هگل. §1. تاریخ فلسفه به عنوان به خود آمدن روح مطلق ¿ §¿2. نوافلاطونی به عنوان یک نظام فکری و تکمیل فلسفه باستان ¿ §¿3. نوافلاطونی و مسیحیت: تثلیث به عنوان ساختار روح مطلق ¿ § 4. نوافلاطونی و دین یونانی: متافیزیک و اسطوره فصل سوم. نوافلاطون گرایی و منابع آن از دیدگاه هگل: ترکیب نظری افلاطون گرایی، ارسطوگرایی و فیثاغورسیسم. §1. ویژگی ترکیبی نوافلاطونی ¿ §¿2. تثلیث در "فیثاغورث": ایده نظری مطلق در نظریه اصول افلاطون ¿ §¿3. "ایده ساده روح" در افلاطون: تفسیر نظری هگل از تیمائوس ¿ §¿4. خصلت افلاطونی نوافلاطونی از دیدگاه هگل و تحقیقات جدیدتر فصل چهارم. متافیزیک یکی در فلوطین و تفسیر آن توسط هگل. §1. فلسفه به عنوان فراتر: صعود دیالکتیکی به یک ¿ §¿2. خود واحد به عنوان متعالی مطلق در فلوطین و تفسیر مجدد آن در هگل ¿ §¿3. بحث هگل از الهیات منفی، فصل پنجم. ساختار و ساختار نوشیپوستاز در فلوطین و تفسیر آن توسط هگل. §1. پارادوکس مبدأ مطلق § 2. عمل اولیه تفکر: قانون اساسی ¿ §¿3. ذهن به عنوان یک ثروت واحد از ایده ها ¿ §¿4. وحدت سه گانه تفکر در فلوطین و هگل، فصل ششم. دیالکتیک و تریادیک: هگل و پروکلوس. §1. فلسفه پروکلوس به عنوان تکمیل نوافلاطونی و تجدید دیالکتیک افلاطون ¿ §¿2. یکی و کثیر: نظریه اصول و تفسیر پارمنیدس در پروکلوس و در تفسیر هگل از پروکلوس ¿ §¿3. مبانی تریادیک پروکلوس و تفسیر آنها توسط هگل فهرست اختصارات ¿ فهرست ادبیات ¿ فهرست افراد ¿ فهرست موضوع

ترجمه ماشینی : پس از ناپدید شدن در اروپا در بیشتر قرون وسطی، Corpus در ایتالیای رنسانس با اقتدار بیشتری ظهور کرد، به طوری که مارسیلیو فیچینو ترجمه های خود از افلاطون را کنار گذاشت تا به هرمس بپردازد، که اعتقاد بر این است که فلسفه بسیار قدیمی تر است. این مطالعه واکنش‌ها و کاربردهای Corpus Hermeticum را در طول دوره‌ای از ارتدکس مسیحی در اواخر دوران باستان ردیابی می‌کند. آگوستین در قرن پنجم از Corpus استفاده کرد تا باور صحیح مسیحی را از هترودوکسی متمایز کند، به خدایان ساخته دست بشر حمله کرد و از هرمس استفاده کرد؟ کلماتی برای نشان دادن نیرنگ دروغین شیاطین. با این حال، نویسندگان مسیحی پیشین در مورد آموزه‌های Corpus دوسوگراتر بودند. لاکتانتیوس شیاطین هرمس را دشمن خدا می‌دانست، اما از نویسنده اسطوره‌ای به عنوان مرجعی برای اثبات برتری ایمان مسیحی بر نفوذ اهریمنی متوسل شد. جولیوس فیرمیکوس ماترنوس، اخترشناس بت پرست که به مسیحیت گروید، از کورپوس و اقتدار هرمس هم در آثار طالع بینی و هم در کارهای ضد بت پرستی خود استفاده کرد. از طریق بررسی این تفاسیر مختلف، سنت هرمسی می تواند به عنوان ابزاری برای بررسی نه تنها ظهور ارتدکس مسیحی، بلکه شکل گیری مرزهای بین بت پرستی و مسیحی و قدرت رو به رشد ارتدکس مورد استفاده قرار گیرد. Corpus Hermeticum یک نفوذ متقابل از الهیات و کیهان شناسی مصر، یونان و مسیحیت اولیه را نشان می دهد. این مجموعه تغییرناپذیر که به عنوان آینه ای برای تحول فکری مداوم در نظر گرفته می شود، دیدگاه های متغیر متفکران بت پرست و مسیحی را در لحظات حساس تکامل فرهنگی و مذهبی منعکس می کند.

ترجمه ماشینی : من خطوط کلی پایان نامه خود را بیان می کنم: دفاع از اسم گرایی ریاضی و به طور کلی تر از اسم گرایی. من در مورد امکان متافیزیک و رابطه اسم گرایی با طبیعت گرایی و پراگماتیسم بحث می کنم. فصل 2: ​​من شرحی از انتزاع را ترسیم می کنم. سپس استدلال‌های متقابلی را برای ادعاهایی ارائه می‌کنم که اشیاء ریاضی تفاوتی با جهان انضمامی ایجاد می‌کنند و ادعا می‌کنم که اشیاء ریاضی به معنای ترسیم شده انتزاعی هستند. فصل 3: من استدلال می کنم که مشکل معرفت شناختی با اشیاء انتزاعی به بهترین وجه به عنوان ناسازگاری با نظریه علّی دانش، یا به عنوان ناتوانی در توضیح پایایی باورهای ریاضی ما درک نمی شود، بلکه در اقبال معرفتی قرار دارد که هر باوری را تحت تأثیر قرار می دهد. در مورد اشیاء انتزاعی برای این منظور، من گزارشی از شانس معرفتی ایجاد می کنم که می تواند موارد اعتقاد به حقایق ضروری را توضیح دهد و آن را در مورد ریاضی به کار گیرد. فصل چهارم: من بر اساس ملاحظات متافیزیکی و داده‌های زبانی، ایراداتی را به این دیدگاه که کمی‌کننده وجودی بیانگر وجود است، در نظر می‌گیرم. من استدلال می‌کنم که این ملاحظات را می‌توان با یک کمی‌ساز وجودی متعهد، زمانی که عمل‌شناسی جملات کمی‌سازی‌شده به درستی درک شود، تطبیق داد. من یک چارچوب نیمه رسمی ایجاد می کنم که در آن می توانیم مفهوم کفایت اسمی را تعریف کنیم. من نشان می‌دهم که چگونه مفهوم ما از کفایت اسمی می‌تواند نشان دهد که چرا برای اسم‌گرایان مشروع است که از «فرض‌های» افلاطونی در استنتاج‌سازی استفاده کند. فصل 5: به کاربرد ریاضیات در علم، از جمله کاربردهای توضیحی، و ارتباط آن با تعدادی از استدلال های ضروری می پردازم. من همچنین به مسائل رئالیسم و ​​ضد رئالیسم و ​​ارتباط آنها با این استدلال ها توجه می کنم. من استدلال می‌کنم که انتزاع به دور از ملاحظات عمل‌گرایانه باعث ایجاد انحراف در بحث شده و امکان درک اسمی از شیوه‌های ریاضی را پنهان کرده است. من با توضیح مفهوم فراواژه عمل گرایانه پایان می دهم و استدلال می کنم که این مفهوم می تواند برای ایجاد روش جدیدی برای تعیین مکان تعهدات هستی شناختی ما استفاده شود. فصل 6: من نشان می‌دهم که چگونه می‌توان از دستگاه توسعه‌یافته در فصل‌های قبلی برای گسترش پروژه نام‌گرایی در حوزه‌های دیگر گفتمان استفاده کرد. به ویژه گزاره ها و اقسام را در نظر می گیرم. من ادعا می کنم که یک حساب واحد از نام گرایی در این حوزه ها در دسترس است. نتیجه گیری: من ادعاهای پایان نامه خود را خلاصه می کنم. من پیشنهاد می کنم که هدف از تحقیق ریاضی دانش توصیفی نیست، بلکه درک است.