جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

یکی از موضوعات مشترک ادیان الهی، بحث پایان جهان و انسان و دوره پایانیِ تاریخ انسان است که از آن با اصطلاح آخر الزمان یاد می شود. در این پایان نامه منظور از آخر الزمان، دوران مربوط به آستانه ظهور منجی است. دو مسئله مهم در بحث آخرالزمان، مولفه ها و بایسته ها هستند. منظور از مولفه ها، ویژگی ها، توصیفات و شرایطی است که برای آخرالزمان بیان میشود. منظور از بایسته ها، وظایف و بایدها و نبایدهایی است که مومنان باید در آخرالزمان آنها را بدانند و رعایت کنند تا دین و ایمانشان حفظ شود و هدف از این پایان نامه بررسی مؤلفه ها و بایسته های آخر الزمان در نهج البلاغه و رساله های پولس و بررسی شباهت ها و تفاوت های انهاست. این پایان نامه با استفاده از منابع کتابخانه ای و با روش توصیفی - تحلیلی و رویکرد مقایسه ای انجام شده است. نتایج پژوهش نشان داد که مولفه های اخرالزمان در نهج البلاغه عبارتند از : دگرگون شدن مفاهیم اسلام، تحریف معانی قران و تفسیر به رای، تفرقه مردم، جا به جا شدن منکر ها و معروف ها، پنهان شدن حق و اشکار شدن باطل، عدم توجه به قران، گمراهی و انحراف مردم، پیروی از هوای نفس و مخالفت با دین خدا، فراوانی نسبت دروغ به خدا و پیامبر (ص)، انحراف مساجد و اهل ان از هدایت، جنگ، حکومت حاکم ظالم، بروز فتنه و ویژگی های ان و ظهور حضرت مهدی (عج). بایسته های اخر الزمان در نهج البلاغه عبارتند از : توبه و درخواست مغفرت الهی، مغرور نشدن به نعمت ها، تلاش برای مشمول رحمت خدا شدن، پناه بردن به خدا و تسلیم او ، پایبند بودن به سنت اسلام و پیامبر (ص) و عهد نبوت و قرار گرفتن در راه اسان اطاعت، تمسک به قران و پیروی از ان، امادگی برای ازموده شدن در شرایط اخر الزمان، کسب اگاهی از اهل علم، مومن بودن، پیروی از حق، مظلوم بودن در برابر خدا و پرهیز از ظلم و دشمنی، پیوند همیشگی با جماعت و ارکان اطاعت، ضرورت احتیاط در فتنه ها، دور بودن از فتنه و بدعت، عدم پیروی از شیطان و دوری از حرام و مال حرام. مولفه های اخر الزمان در رساله های پولس عبارتند از : رواج ویژگی های ناپسند اخلاقی، حوادث هولناک، شورش علیه خدا و ظهور دجال، سختی ها و رنج ها ، ظهور عیسی مسیح (ع). بایسته های اخر الزمان در رساله های پولس عبارتند از : محبت به خداوند و انجام دستورات او، عدم پیروی از هوای نفس ، اطاعت از دستورات خداوند، انتظار بازگشت عیسی (ع)، باور نکردن اخبار نادرست درباره بازگشت عیسی (ع)، حفظ ایمان، هم افزایی مومنان. در مقایسه و نتیجه ی این دو فصل چنین به دست می آید که نهج البلاغه و رساله های پولس در برخی مولفه ها مانند پیدایش دجال و در بعضی از بایسته ها مانند مومن بودن شباهت دارند؛ در دیگر مولفه ها مانند تحریف معانی قران و جا به جا شدن منکر ها و معروف ها در نهج البلاغه و مولفه ی رواج ویژگی های ناپسند اخلاقی در رساله های پولس و در بایسته هایی مانند کسب آگاهی از اهل علم و پیروی از حق در نهج البلاغه و بایسته ی باور نکردن اخبار نادرست در مورد بازگشت عیسی (ع) در رساله های پولس متفاوت هستند.

این پژوهش با هدف بررسی دقیق و جامع سیر تحول دیدگاه‌های فرجام‌شناختی پولس در رسالات مختلف ارائه می شود. با توجه به اینکه رسالات پولس در دوره‌های مختلف زندگی او و در شرایط متفاوت نگاشته شده‌اند، این امکان وجود دارد که دیدگاه‌های او در طول زمان تغییر کرده باشد. بررسی این تحول فکری می‌تواند به درک عمیق‌تری از الهیات پولس و تأثیر آن بر مسیحیت اولیه و متأخر منجر شود. رسالات پولس بخش قابل توجهی از عهد جدید را تشکیل می دهند که در جریان نقد تاریخی، انتساب برخی از آنها به پولس مورد تردید قرار گرفت. رسالات اول و دوم تیموتائوس و تیتو ، سه رساله از مجموع چهارده رساله منسوب به پولس در عهد جدید، مشهور به رسالات شبانی است. علاوه بر این، بررسی عوامل مؤثر بر تغییر دیدگاه‌های پولس، از جمله تجربیات شخصی (مانند دوران زندان) و شرایط تاریخی و اجتماعی زمان او، می‌تواند به درک بهتری از چگونگی شکل‌گیری و تکامل الهیات مسیحی اولیه منجر شود. این پژوهش با بررسی مقایسه‌ای رسالات پولس در دو دسته (بشارتی و شبانی) و با استفاده از روش تحلیل محتوا، به دنبال ارائه تصویری جامع از سیر تحول فرجام‌شناسی در اندیشه پولس است. نتایج این پژوهش می‌تواند به درک عمیق‌تر الهیات پولس، تأثیر آن بر مسیحیت اولیه و متأخر، و همچنین فهم بهتر ارتباط میان تجربیات شخصی و شرایط تاریخی با تحولات فکری در حوزه الهیات کمک کند. پولس، مضامین فرجام شناسانه را با نگاهی الهیاتی به تصویر می کشد. عیسی مسیح به روایت مسیحی، حدود دوهزار سال پیش عیسی مسیح، جمعه مصلوب شد و یکشنبه (روز سوم) از مردگان برخاست. از منظر الاهیاتی، رستاخیز عیسی مسیح، رکن ایمان مسیحی است که ایمان مسیحی بر آن استوار می‌گردد. چه، با رستاخیز، پسر خدا بودنِ عیسی تثبیت شد و حیات بر مرگ مستولی گشت. مرگ، برخاستن از مردگان، زندگی نوین و زنده شدن در مسیح، کلیدواژه‌هایی هستند که پولس با آن‌ها این واقعه را تفسیر می‌کند: «پس با تعمید یافتن در مرگ با او دفن شدیم تا همان‌گونه که مسیح به وسیله جلال پدر، از مردگان برخیزانیده شد، ما نیز در زندگی نوینی گام برداریم. پس اگر در مرگی هم‌چون مرگ‌ او با وی یگانه شده‌ایم، به یقین در رستاخیزی هم‌چون رستاخیز او نیز با او یگانه خواهیم بود. . . زیرا می‌دانیم، چون‌ مسیح از مردگان برخیزانیده شده است، دیگر هرگز نخواهد مرد و مرگ دیگر بر او تسلطی ندارد»(رومیان 6: 4-10).

حکمت در سراسر جهان و در میان همه‌ی اقوام و نژادها همواره مورد ستایش بوده است. در کتاب مقدس که بازتاب حدود 1500 سال (از زمان حضرت موسی تا پایان سده‌ی نخست میلادی) دگرگونی فرهنگی یهودیان است، حکمت در معانی و مصادیق گوناگون به کار رفته است. این نوشته به بررسی حکمت در66 کتاب و رساله مندرج در عهدین و تبیین تحولات حکمت، به خصوص تناقض معنایی آن در نامه‌های پولس می‌پردازد. تعامل این حکمت با دین در کتاب مقدس مشخص شود. ازین‌رو، پس از واژه شناسی حکمت، افزون بر خود واژه، مشتقات، مترادفها و متضاد‌های آن (حکیم، حکیمانه، و احمق، نادان و غیره) در کتاب مقدس بررسی شده، و با تحلیل آیه‌ها گستره‌ی معنایی واژه و دگرگونی‌های مفهومی آن بیان می‌شود. حکمت در عهدین بیشتر بینشی توحیدی است که انسان را در نظر، ایمان و عمل از خطا مصون می‌دارد و شریعت و اخلاق از موارد تأکید آن است.

ترجمه ماشینی: ولکر رابنس به این پرسش پاسخ می دهد که به گفته پولس رسول، روح القدس چگونه زندگی دینی-اخلاقی را امکان پذیر می کند. در بخش اول کتاب، نویسنده این دیدگاه ثابت شده را مورد بحث قرار می دهد که روح یک جوهره مادی است که مردم را به واسطه ماهیت فیزیکی خود از نظر هستی شناختی دگرگون می کند. به منظور ارزیابی این رویکرد، نویسنده تمام بخش‌هایی از کتاب مقدس عبری، یهودیت اولیه، یونانیسم و ​​پولس را که در حمایت از این مفهوم توانمندسازی اخلاقی مطرح شده‌اند، بررسی می‌کند. او نتیجه می گیرد که ماهیت مادی ادعایی روح نه بخشی از تصور یهودیان اولیه و نه از تصور پولین از روح است. علاوه بر این، هیچ یک از اینها یا هیچ یک از نوشته‌های یونانی-رومی نشان نمی‌دهد که زندگی اخلاقی از دگرگونی «جوهر» شخصی که با روح فیزیکی آغشته است، ناشی می‌شود. بخش دوم این مطالعه رویکردی تازه به کار اخلاقی روح ارائه می‌کند که مبتنی بر مفهومی رابطه‌ای از الهیات پولس است. رابنس استدلال می‌کند که اساساً از طریق شناخت عمیق‌تر و رابطه صمیمی با خدا، عیسی مسیح و جامعه ایمانی است که مردم توسط روح برای یک زندگی مذهبی و اخلاقی دگرگون شده و توانمند می‌شوند. نویسنده این پایان نامه را بر اساس یک مطالعه تفسیری از بخش های مختلف از مجموعه پولین پایه گذاری می کند. علاوه بر این، او نشان می دهد که پولس در زمینه ای زندگی می کرد که در آن این پویایی توانمندسازی اخلاقی بخشی از چارچوب مذهبی گروه های مختلف یهودی بود.