جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : اگرچه ویتگنشتاین اغلب در قبال به اصطلاح مرگ انسان، همانطور که در قرن گذشته گفته شد، مسئول شناخته می‌شود، هیچ توضیح مفصلی از جایگزین او برای روایت سنتی یا دکارتی از انسان تاکنون در دسترس نیست. سوبژکتیویته پس از ویتگنشتاین با رجوع به چندین بخش از آثار بعدی ویتگنشتاین قصد دارد این شکاف را پر کند. با این حال، با بحث در مورد انتقاداتی که بازاندیشی سوبژکتیویته دریافت کرد، به بحث در مورد موضوع دکارتی و نابودی آن کمک می کند، زیرا استدلال شده است که چرخش ضد دکارتی در فلسفه قاره ای منجر به از دست دادن مرکزی برای هر دو شده است. اخلاق و سیاست این کتاب با بررسی بیشتر مفاهیم روایت ویتگنشتاینی از انسان، روشن می‌سازد که دیدگاه غیر دکارتی در مورد این موضوع لزوماً از نظر اخلاقی و سیاسی بی‌تفاوت نیست. علاوه بر این، استدلال می کند که بحث های اخلاقی و سیاسی نباید به طور خودکار در بحث در مورد ماهیت انسان اولویت داشته باشند. >

ترجمه ماشینی : ارزش واقعی سهم ویتگنشتاین در فلسفه چیست؟ پاسخ به این سوال به شدت تقسیم شده است. با این حال، بیشتر ارزیابی‌ها بر اساس برخی برداشت‌های نادرست عمومی از هدف او است. این کتاب هم تفسیرهای «نظری» و هم «درمانی» را به چالش می کشد. به جای آنها، می‌کوشد ثابت کند که ویتگنشتاین از ابتدا تا انتها، تبیین را غایت واقعی فلسفه می‌دانست. این استدلال می‌کند که، با درک درست، رویکرد او به جای خیانت به فلسفه انتقادی، نمونه است و جایگزینی مناسب برای دیگر پیشنهادات معاصر ارائه می‌کند.

ترجمه ماشینی : در این مطالعه از کار بعدی ویتگنشتاین در مورد فلسفه روانشناسی، اظهارات رمزآلود او در مورد معنای بصری و تجزیه و تحلیل مفهوم ادراک به عنوان مبنایی برای رویکرد جدیدی به مطالعه فلسفی ادراک استفاده می شود. جاستین گود بسیاری از مسائل را در فلسفه ذهن و مطالعات بصری معاصر، از جمله مفاهیم معنای بصری، کیفیت بصری و غیرقابل توصیف بودن تجربه بصری تحلیل می‌کند. هدف بزرگتر ویتگنشتاین و نظریه ادراک نشان دادن راهی برای قدردانی از کار نظری پیشرفته در مورد ادراک و در عین حال درک محدودیت های چنین تحقیقاتی است.

ترجمه ماشینی : این کتاب با افشای اسطوره «دو ویتگنشتاین»، شرح مفصلی از وحدت در اندیشه ویتگنشتاین از Tractatus تا تحقیقات فلسفی ارائه می‌کند. برخلاف تفاسیر اخیر در ادبیات، این روایت داستان آشکار شدن یک دیدگاه واحد نیست، بلکه داستان یک گفتگوی جاری و منطق درونی آن است. ویتگنشتاین در طول زندگی حرفه‌ای خود استدلال می‌کرد که مشکلات فلسفی در مورد ضروری و غیرممکن از یک سو، و در مورد معنادار و مزخرف از سوی دیگر، ممکن است با توضیح استفاده از زبان معمولی حل شوند. این رویکرد همیشه بر یک استراتژی، یعنی زمینه‌گرایی تکیه داشت. او متن‌زدایی را منبع اصلی سردرگمی فلسفی معرفی کرد و استدلال کرد که درک فلسفی شامل قرار دادن مفاهیم در زمینه‌های هنجاری است که در آن کار می‌کنند. این بازسازی انتقادی به درک فلسفه ویتگنشتاین کمک می کند و بحث های معاصر در مورد ضرورت، قابل فهم بودن و هنجاری بودن زبان را روشن می کند.

ترجمه ماشینی : رئالیست فیزیکی به شدت با تفسیری که تحلیل زبانی ارائه می‌کند مورد توجه قرار گرفت، بنابراین او نیز تغییر کرد. اما در آن زمان، که تقریباً در دهه دوم قرن بیستم بود، آنها بدون شک دیدگاه های خود بسیار نزدیک بودند. راسل در سخنرانی های سال 1918 در مورد اتمیسم منطقی، تأثیر ویتگنشتاین را در چندین جا تصدیق کرد. اگر راسل در مورد اتمیسم منطقی سخنرانی نمی کرد، ویتگنشتاین شاید تراکتاتوس را نمی نوشت، یا حداقل نظراتی را که در آنجا بیان می شد حفظ نمی کرد. مسلماً این که تراکتاتوس را می‌توان به عنوان تفسیری بر سخنرانی‌های راسل در سال 1918 تعبیر کرد، به معنای بزرگی درست است. ویتگنشتاین مطمئناً آنها را نشنیده بود، اما، همانطور که راسل گفت، موضوعات با هم مورد بحث قرار گرفتند. و بدهی تراکتاتوس به دیدگاه های مطالب سخنرانی ها آشکار است. از آنجایی که ویتگنشتاین شاگرد و راسل معلم بود، علیرغم تأثیر متقابل، ممکن است فرض کنیم که تأثیر بیشتر اثر راسل بوده است. هیچ فضایی وجود ندارد که بتوان در آن به تحلیل کامل پیشینیان ویتگنشتاین و تأثیراتی که بر وی وارد شد پرداخت. علاوه بر این، داده های کافی وجود ندارد. با این حال، یک سرنخ به ما داده شده است. یکی از دوستان او به ما اطلاع داده است که ویتگنشتاین در روش فلسفی خود 1 «افلاطون را خوانده و از آن لذت می‌برد» و «ویژگی‌های همبستگی را می‌شناسد»، اگرچه به یقین گفته نمی‌شود که ویتگنشتاین خواننده بزرگی در فلسفه بوده است.

ترجمه ماشینی : تیم تورنتون از مسائل کلیدی فلسفه محتوا که در اثر تأثیرگذار پژوهش‌های فلسفی ویتگنشتاین یافت می‌شود، دفاع می‌کند. او نمایشی نظام‌مند از دیدگاه‌های ویتگنشتاین درباره معنای زبانی و محتوای ذهنی ارائه می‌دهد و درکی از چگونگی ارتباط آثار ویتگنشتاین با بحث‌های مدرن در فلسفه محتوا ارائه می‌دهد. فقط این کتاب به تفصیل دیدگاه‌های ویتگنشتاین را درباره محتوا در زمینه آثار معاصر، از جمله دیدگاه دیویدسون، رورتی، و مک داول در میان دیگران توضیح می‌دهد.