جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : فرد سامرز، فیلسوفی که بیش از پنجاه سال به طول انجامیده است، پس از اینکه منطق محمولی گوتلوب فرگه و برتراند راسل جایگزین منطق ارسطویی (قیاسی) شد، وظیفه عظیم احیای توسعه منطق ارسطویی را بر عهده گرفت. عظمت کار سامرز را می توان با این واقعیت سنجید که اکثر فیلسوفان به این باور رسیده بودند - همانطور که دیوید اس. اودربرگ در مقدمه خود می نویسد - که "منطق ارسطویی خوب بود اما اکنون به خوبی مرده است." احیای منطق قیاسی سنتی نه تنها مستلزم بیان مجدد آن، بلکه تبدیل مجدد آن به سیستمی است که می تواند با ظرافت و قدرت قیاسی منطق محمول رقابت کند. سامرز با تکیه بر کار منطق‌دانان مکتبی قرون وسطایی، لایب‌نیتس، و منطق‌دانان جبری قرن نوزدهم، این نوسازی و بازسازی منطق قیاسی را با کار بزرگ خود «منطق زبان طبیعی»، که در سال 1982 منتشر شد، انجام داد. گروهی از مشارکت‌کنندگان نشان می‌دهند که کار سامرز چقدر تأثیرگذار بوده است - نه تنها در منطق، بلکه در نظریه دسته‌بندی و سایر زمینه‌ها. محققان روانشناسی، زبان‌شناسی و علوم کامپیوتر به فیلسوفان و منطق‌دانان می‌پیوندند تا در مورد جنبه‌های مشارکت سامرز در فلسفه بحث کنند. خود سامرز در ابتدا یک زندگینامه فکری ارائه می دهد و در فصل آخر نظراتی را در مورد مشارکت ارائه می دهد. این مجموعه باید به آثار سامرز توجهی را که سزاوار جامعه فلسفی و فکری گسترده تر است، جلب کند.