جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : اندیشه واتسون به خوبی درک نشده است. پرسشی که توسط پژوهشگران پیشین مطرح شد، این بود که او تا چه اندازه در کار خود برای پایه گذاری مجدد دین مسیحیت بر مبنای فلسفی موفق بود؟ ابتدا از نظر سازگاری با سنت کلامی پاسخ داده می شود. بازنگری او در الهیات مسیحی با معیارهای سنتی ناکافی است. سپس به عنوان یک فلسفه دین مورد بررسی قرار می گیرد که به نظر او بر مشکلات خداباوری کلاسیک غلبه کرده است. استدلال می شود که علی رغم برخی امتیازات، فلسفه دین او از دو جهت ناقص است. اولاً، روش آن با تفسیری سخت و گاه اشتباه از سنت فلسفی، که نشان‌دهنده خودسری است، مخدوش است. ثانیاً، «ایدئالیسم نظری» در نتیجه آن روش، ابهامات مفهومی متناظر با ابهامات خداباوری کلاسیک را آشکار می کند. از آنجایی که این روش بدیهی نیست و به طور ضمنی توسط واتسون استفاده می شود و نتایج از نظر فلسفی مبهم است، تخصیص این تفکر از نظر الهیاتی یا فلسفی سطحی بود. اگرچه اندیشه واتسون، تا آنجا که فهمیده شد، زیربنای جنبش «انجیل اجتماعی» در کانادا را فراهم کرد، استدلال می‌شود که این تخصیص سطحی، حداقل تا حدی، اختصار جذابیت آن را به عنوان فلسفه دین توضیح می‌دهد.