جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : هدف این مطالعه روشن کردن افکار مایکل ساتلر، سابقاً یک راهب بندیکتین، بعداً یک رهبر آناباپتیست و نویسنده مقالات تأثیرگذار Schleitheim است. روشی که دنبال شد ابتدا جستجوی منابع بالقوه تأثیر بر ساتلر با بررسی مجدد زندگی او بود که به دنبال آن ادبیات مربوطه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در رابطه با زندگی قبل از آناباپتیست او نشان داده شده است که مایکل ساتلر در سنت پیترز جنگل سیاه در صومعه ای زندگی می کرد که در حال اصلاح بود. این پیشینه رهبانی مشاهده‌گر برای درک اندیشه‌های بعدی ساتلر به عنوان یک آناباپتیست مرکزی است. این مطالعه بیشتر به این نتیجه می‌رسد که دهقانان شورشی جنگل سیاه نقش اصلی را در ارائه نقطه تماس ساتلر با جنبش‌های انجیلی، انقلابی و آناباپتیست ایفا کردند. پس از خروج از صومعه، ساتلر در آنترلند زوریخ ساکن شد و در خانه یک بافنده رادیکال آناباپتیست زندگی کرد. او در اواخر تابستان 1526 دوباره غسل ​​تعمید گرفت. بنابراین مایکل ساتلر به نسل دوم رهبران آناباپتیست تعلق دارد که در پی شکست شورش دهقانان و تلاش های اولیه آناباپتیست ها در اصلاح کلیساهای سرزمینی ظهور کردند. تجزیه و تحلیل افکار ساتلر نشان می‌دهد که از محیط‌های رهبانی، انجیلی و دهقانی که او در معرض آن قرار گرفته بود، نقش اولیه در اندیشه‌اش از گذشته رهبانی او سرچشمه می‌گیرد. اگر چه او از الگوی پروتستان ها پیروی می کند که به sola scriptura پایبند است، آموزه مربوط به sola fide وجود ندارد. تفسیر ساتلر از کتاب مقدس، مسیح شناسی او، جامعه شناسی و کلیسای شناسی او، همگی یادآور الهیات رهبانی هستند تا پروتستان. مایکل ساتلر آموزه‌های اساسی آناباپتیست‌های اولیه سوئیس - غسل تعمید بزرگسالان، ممنوعیت، و مراسم بزرگداشت عشای ربانی - را پذیرفت، اما او عناصر مهم رهبانی را از طریق مقالات شلایتیم وارد سنت آناباپتیست کرد. او به‌ویژه تأکید رهبانی بر پیروی از مسیح و نیز آموزه‌های کلیسا به‌عنوان جامعه جدا شده و زاهدانه قدیسان داشت.