جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : جان والیس، استاد ساویلیان هندسه در آکسفورد، عمدتاً به خاطر مشارکت‌هایش در ریاضیات قرن هفدهم شهرت دارد. با این حال، والیس به عنوان یکی از اعضای مؤسس انجمن سلطنتی و یک وزیر آنگلیکن، در فلسفه طبیعی و الهیات نیز حرفه ای پربار داشت. این پایان نامه والیس را به عنوان یک «کارشناس روحانی» علم – یکی از اعضای روحانیون که فلسفه طبیعی و همچنین الوهیت را مطالعه کرده است – در نظر می گیرد و می کوشد دیدگاه منحصر به فرد خود را در مورد رابطه بین خدا و طبیعت بیان کند. این گزارش از والیس به عنوان یک مطالعه موردی در تاریخ علم و دین عمل می کند و چندین ارتباط بدیع بین مطالعات سکولار و مقدس در انگلستان قرن هفدهم برقرار می کند. به ویژه، والیس عناصری از فلسفه تجربی، الهیات کالونیستی، و فلسفه اسکولاستیک را به روش‌های خلاقانه در هم می‌آمیزد تا بین امر طبیعی و الهی پیوند برقرار کند. این پایان نامه سه هدف اصلی دارد. اول، نقش منحصر به فرد و خاص والیس را در تاریخ علم و دین نشان می دهد. دوم، دو روایت رایج در مورد والیس را پیچیده می‌کند: اول، اینکه او از نظر تاریخی مهم است، بیشتر به این دلیل که ریاضیات او پیش‌روی پیشرفت حساب دیفرانسیل و انتگرال اسحاق نیوتن بوده است، و دوم، اینکه حرفه موفق او نتیجه جاه‌طلبی و ذکاوت سیاسی اوست تا اینکه. کمک های اولیه او به ریاضیات، فلسفه طبیعی، الهیات، و زمینه های دیگر. سوم، بر نحوه تعامل والیس با ایده‌های شخصیت‌های روشنفکر بزرگ زمان خود، از جمله گالیله، دکارت، هابز، بویل، نیوتن و لایب‌نیتس تأکید می‌کند تا نشان دهد چگونه تعامل بین امر طبیعی و الهی در آثار او ممکن است. بر درک ما از تاریخ گسترده تر علم و دین در قرن هفدهم تأثیر می گذارد. هر یک از فصل‌های پنج‌گانه این پایان‌نامه با شناسایی و تحلیل ارتباطات - روش‌شناختی، معرفت‌شناختی و بلاغی - بین فلسفه طبیعی و الهیات والیس به این اهداف کمک می‌کند.