جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

عبدالله بن سنان از راویان قرن دوم هجری و از اصحاب جلیل القدر امام صادق علیه السلام است که از ایشان دارای روایات فراوان اعتقادی اخلاقی و فقهی است از آنجا که روایات نقل شده توسط راوی بیانگر اعتقادات اوست در این تحقیق تلاش کردیم با بررسی روایات وی به باورهای اعتقادی وی دست یابیم. کشف و استخراج دیدگاه راویان یکی از راههای دست یابی به اندیشه‌های رایج در عصر حضور است. نتیجه‌ی تحقیق آن است که عبدالله بن سنان شناخت فطری خداوند را برای مومن و کافر ضروری می‌داند و خداوند از طریق نشانه هایش توصیف و شناخته میشود. از صفات ذات خداوند علم حیات قدرت و... از صفات فعل خالق، رحمان، رحیم، اول، آخر، ظاهر، باطن، مختار، ناصر و ... را می‌توان در روایات او دید. در بخش صفات سلبی امکان دیده شدن با چشم، امکان مقایسه با مخلوقات، امکان شناخت کنه ذات، صفت ظلم و امکان تصور از خداوند سلب میشود. خداوند در افعال خود عادل و دارای قضاء و قدر و بداء در امور است. در بخش نبوت او انبیاء را حجت الهی برمردم و معجزه، وحی، عصمت و علم آنان را وجه امتیاز ایشان بر سائرین می‌داند. در مباحث امامت او معتقد به منزلت برتر ائمه نسبت به سائرین و مقام تفویض، ولایت تکوینی، عصمت و علوم گسترده را از ویژگی‌های امامان می‌داند. او امامت را مقام تنصیصی و به نص پیامبر جانشینی پیامیر ص را مخصوص امیرالمومنین و فرزندان ایشان می‌داند که در نهایت در جریان مهدویت و و رجعت قدرت غصب شده‌ی آنان به ایشان باز خواهد گشت. در مباحث فرجام شناسی او معتقد به قطعی بودن مرگ، حیات برزخی، جمع شدن انسان‌ها در معاد و بهشت و جهنم است.