جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

دانشمندان اسلامی و دانشمندان روان‌شناسی و مکاتب مختلف هر یک دیدگاه خود را درباره انسان و سلامت و بیماری یا نقص و کمال او بیان کرده‌اند. دیدگاه اسلام و روان‌شناسان انسان‌گرا نسبت به انسان و توانایی‌های او مثبت است. با وجود مشترکات دیدگاه اسلام و روان‌شناسی انسان‌گرا می‌توان نکات اختلافی نیز بین نظرات دو مکتب مشاهده کرد. استاد مطهری به عنوان یکی از دانشمندان اسلامی و کارل راجرز به عنوان یک روان‌شناس با دیدگاه انسان‌گرایی و پدیدارشناختی هر کدام دیدگاه خود را درباره ویژگی‌های انسان سالم و کامل و انسان بیمار و غیرکامل ارائه داده‌اند. در این مقاله ابتدا به بررسی دیدگاه استاد مطهری درباره انسان سالم و کامل و انسان بیمار و غیر کامل پرداخته می‌شود و در ادامه دیدگاه کارل راجرز درباره انسان سالم و کامل و انسان بیمار و غیر کامل مورد بررسی قرار می‌گیرد و در پایان بحثی تطبیقی در ارتباط با نکات اشتراک و اختلاف دو دیدگاه نسبت به انسان سالم و کامل و انسان بیمار و غیرکامل خواهیم داشت.

بحث از مشاوره در اسلام به منزلۀ اعتراف به وجود یک مکتب روان شناسی در کنار و یا در مقابل دیگر مکاتب روان شناسی است. اصول، اهداف، مبانی، فروض و روش های شناخت شناسی این مکتب است که آن را از دیگر نظریه ها متمایز می کند و بدان هویت مستقل می دهد. از سوی دیگر هرگونه تعریق و توصیفی از مشاوره و راهنمایی با موضع گیری های فلسفی و یا تئوریکی مکتبی که از آن نشات گرفته، متناسب و هماهنگ می باشد.

این مقاله به بحث در باب انسان گرایی در حوزه تعلیم و تربیت می پردازد. کوشش شده است که در این باب به بنیادهای فلسفی این تفکر و سرآغاز پیدایش آن پرداخته شود گو این که هیچ اندیشه ای بی مدد فلسفه نمی توان نضج بگیرد و تکوین یابد. در این مقاله ابتدا پدیدار شناسی مورد بررسی قرار می گیرد. این تفکر با تاکید بر این مطلب که در شناخت از جهان و پدیده ها باید به دنیای پدیداری و ادراکی هر فرد پرداخت. سرآغاز اندیشه برای آدمی را به میان کشیده است. از آن پس به وجود گرایی می پردازد که با تاکید بر اصالت وجود و تقدم آن بر ماهیت. در واقع اهمیت آدمی را - به عنوان موجودی تاثیر گذار که خود می تواند سازنده خود باشد - در مدار توجهات انسان معاصر قرار داده است. این دو تفکر به عنوان بنیان های فلسفی به ایجاد نیروی سوم یا انسان گرایی به معنای خاص انجامیده که بر مطالعه کلیت آدمی تاکید می کند و بر جنبه های پدیداری و وجودی او صحه می گذارد. مقاله حاضر جستاری است در باب تعلیم و تربیت انسان گرایانه که رهرو و اندیشمندی پر استقامت را می طلبد همه تلاش این بررسی ارائه کلیتی به نام انسان گرایی است به گونه ای که تمام لایه های تشکیل دهنده آن - به رغم تفاوت ها - به گونه ای منطقی فراهم آمده باشد.

یکی از مبانی عرفانی، نظریه انسان کامل است که در عرفان اسلامی به کمال رسیده و انسان گرایی و اصالت انسان را برتر از دیدگاه های مادی مطرح نموده است. روان شناسی کمال نیز در دوران معاصر به اندیشه های عرفانی نزدیک شده و نظریه هایی ارایه داده اند که در بسیاری از موارد با عرفان همسو هستند. در این مقاله ابتدا انسان کامل را در روان شناسی از دیدگاه ویلیام جیمز، اریک فروم، کارل راجرز و آبراهام مازلو مطرح گردیده و سپس نظریه انسان کامل در عرفان از دیدگاه ابن عربی، عبدالکریم گیلانی، عزیز نسفی و مولوی بررسی شده و در ضمن آن مقایسه ای تطبیقی بین دریافت های روان شناسی و عرفان صورت گرفته است.