جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : شوپنهاور بیشتر به عنوان "فیلسوف بدبینی" شناخته می شود، نویسنده سیستمی که می آموزد چگونه هنر و اخلاق می توانند به انسان ها کمک کنند تا در "بدترین جهان های ممکن" زندگی کنند. این تصویر غالب از شوپنهاور شاخه مهمی از درخت فلسفه او را قطع کرده است: متافیزیک طبیعت و گفتگوی آن با علوم آن زمان. یک آینه محدب نور جدیدی را بر توسعه فلسفه شوپنهاور و تعامل مداوم او با علوم طبیعی می اندازد. درک متافیزیک شوپنهاور هم مستلزم بینشی در رابطه او با علم و هم درک نقش علوم طبیعی در پروژه فلسفی اوست. شوپنهاور در اولین نسخه جهان به عنوان اراده و نمایندگی (1819)، به علم در چارچوب فلسفه‌های طبیعت کانت و شلینگ پرداخت، اما سردرگمی فزاینده او با آنها او را به برداشتی بدیع و پیچیده‌تر از رابطه بین علم سوق داد. و متافیزیک بنابراین او تجدید نظر در متافیزیک طبیعت خود را آغاز کرد که در نهایت بر مفاهیم اصلی آن - یعنی اراده و ایده ها - تأثیر گذاشت و بر تصمیم او برای انتشار یک جلد مکمل (1844) به جای ویرایش اصلاح شده اثر اصلی خود تأثیر گذاشت. . رابطه در حال تکامل فلسفه شوپنهاور با علوم طبیعی ابزار تفسیری قدرتمندی است: «آینه ای محدب پراکنده» که کلیت و پیچیدگی نظام او را منعکس می کند و مفاهیم اصلی فلسفه او، مانند ساختار نظام مند فلسفه اش را روشن می کند. واقعیت و بازنمایی، آرمان‌گرایی و واقع‌گرایی، چند معنایی بودن ایده‌ها، و اراده به مثابه چیزی فی نفسه.