جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ملاصدرا در حکمت متعالیه، «حقیقت» در آرمان‌گرایی را با «حقایق» در واقع‌گرایی، در کنار هم میداند؛ به این معنی که حقایق، همان حقیقتند که در پردۀ مراتب، خود را نمایان ساخته است. سفرهای چهارگانه نزد عرفا، راهی برای تعالی عرفانی است که سالک طی مراتب میکند. این سفر از فطرت آغاز میشود؛ فطرت نیز مراتبی دارد که نازلترین مرتبۀ آن، طبیعت است. پس این سفر، یا بعبارتی این یادگیری، از طبیعت آغاز میشود و با طی سلسله مراتب، کامل میگردد. مراتب یادگیری، مرتبۀ نظر و عمل را توأمان دربرمیگیرد. روش‌شناسی ملاصدرا در فلسفه‌اش، مبتنی بر سخن وحی، برهان عقل و مشاهدۀ قلب است، به این معنی که هر سه منظر، باید راستی، واقعیت و حقیقت یک یافته را ادراک و تأیید کنند. پژوهش پیش‌رو با تکیه بر حکمت متعالیه در ابعاد فلسفی و با روش برهانی، به تعریف، خاستگاه و اهداف پرورش سرشت‌گرایانه پرداخته و در موضوع، هدف و شیوه، از روش فراترکیب بهره میبرد تا مراتب یادگیری سرشت‌گرایی را که مبتنی بر فطرت انسان است، عرضه و معرفی نماید. هدف این پژوهش، معرفی الگوی مفهومی تربیتی و یادگیری است و ابتناء فلسفی آن، لزوماً محدود به یکی از مکاتب و آراء فلسفی نیست.

بازخواني پايه‌هاي اديان، زواياي جديدي از رشد انديشة بشري و تأثير و تأثر اديان را مي‌نماياند. اين تحقيق که از نظر هدف بنیادی است با روش توصيفي ـ تحليلي با رویکرد کیفی به مطالعه کتابخانه‌ای پرداخته است. خرد ميزان داوری بوده و آخرين ويرايش بنيان‌هاي اعتقادي بهدينان به روایت خورشيديان، در ترجمة اوستاي ساسانفر بررسي شده و به اين نتايج رسيده است: همة اصول ذکرشده، اعتقادي يا بنياد عقيدتي نيستند. گزارش ساسانفر از اوستاي کهن با ديدگاه نويسندگان بنام حوزة اشويي مطابقت کامل ندارد و در کنار زمزمة افراطي اعتماد به دانش، پايبندي به اصول ترجمه تأييد نمي‌شود؛ عيبي که ابهام‌هاي جديدي در بهديني منتشر مي‌کند. گاه برداشت‌هاي ساسانفر در تضاد با چکامه‌هاي اَشوزرتشت به‌نظر مي‌رسد. اوج ناسازگاري در باور به اهورامزدا و ناديده گرفتن اهريمن مشاهده مي‌شود. نبوت اَشوزرتشت پذيرش يا رد نشده است. فقدان برخي از بنيادهاي اشويي در گاتاها، اثر انديشة اشوزرتشت بر بهديني امروز را کم‌رنگ مي‌نماياند.

راستي‌آزمايي انديشه‌ها در بوته فلسفه، غبار شک را مي‌زدايد و راه‌هاي گسترده‌تري براي بلوغ تفکر مي‌نماياند. هدف اين پژوهش بررسي شناخت‌شناسي در «گاتاها» است. اين تحقيق از لحاظ هدف، بنيادي است و با استفاده از روش «توصيفي ـ تحليلي» با رويکرد «کيفي» به گردآوري مطالعات کتابخانه‌اي پرداخته است. نتايج برگرفته از پژوهش نشان مي‌دهد: برحسب «گاتاها» دو نوع معرفت حصولي و حضوري وجود دارد. ابزارهاي شناخت عبارت است از: حس، دل، فطرت و عقل؛ و شناخت از راه دعا، باور و آگاهي، انديشه نيک، همنشيني با دانايان، «اَشا» و آموزش اهورايي به‌دست مي‌آيد. موانع شناخت نيز باورهاي غلط، آيين غلط، آموزش غلط و عدم رايزني با انديشه نيک است. معيار صدق شناخت، ميزان مطابقت آن با واقع، و معيار توجيه و اعتبار انواع معرفت‌ها وحي و عقل است. رگه‌هايي از عمل‌گرايي در واقع‌گرايي ديني «گاتاها» نيز مشاهده شد. به‌نظر مي‌رسد يکي از علل توجه انديشمندان ايراني به اسلام، به‌ويژه قرآن و سيره خاندان نبوي، آموزه‌هاي زرتشت باشد.

اين تحقيق با هدف بررسي عناصر اصلي آموزش رسمي قرآن دورة ابتدايي و وضعيت فعلي آن در ايران، بر اساس اسناد بالادستي نظام تعليم و تربيت و نظرات کارشناسان ارشد و معلمان نمونه، با روش تحليل محتواي کيفي انجام‌ شده است. جامعه آماري، تمام اسناد بالادستي نظام تعليم و تربيت ايران و کارشناسان ارشد حوزه آموزش قرآن دورة ابتدايي و نيز کلاس‌هاي آموزش رسمي قرآن دورة ابتدايي، و نمونة آماري شامل کلاس‌هاي آموزش رسمي قرآن دورة ابتدايي استان قم بوده است. روش نمونه‌گيري هدفمند بوده و انتخاب افراد نمونه تا به حد اشباع نظري ادامه يافته است. روش گرد‌آوري داده‌ها نيز فيش‌برداري از اسناد و مصاحبه با کارشناسان ارشد اين حوزه بوده است. از نتايج اين تحقيق، تعيين نقش محتواي آموزشي و معلم به‌عنوان اصلي‌ترين عناصر آموزشي و فاصله نسبتاً زياد اين عناصراز استانداردها و شاخص‌هاي منتج از اسناد بالادستي و نظرات کارشناسان ارشد اين حوزه است.

این پژوهش باهدف بررسی جایگاه اندیشه ورزی در قرآن و نهج‌البلاغه انجام‌شده است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی بود که از روش تحلیل و استنتاج استقرائی استفاده‌شد. جامعه اصلی پژوهش نهج‌البلاغه (خطبه‌ها، نامه‌ها و حکمت‌ها) و قرآن بود و نمونه پژوهش نیز برابر جامعه یعنی کل قرآن و نهج‌البلاغه بود. ابزار گرداوری داده نیز فیش‌برداری بود. یافته‌ها نشان می‌دهند به استناد آیات قرآن کریم و احادیث وارده از سوی ائمه به‌خصوص امیر المومنین علی (ع) در کتاب ارزشمند نهج‌البلاغه توجه خاصی به تفکر و اندیشه ورزی داده‌شده و می‌بایستی بر همه امور و وجوه زندگی فرد و جامعه تفکر و اندیشه ورزی حاکم باشد. لذا موضوعات اندیشه ؛ روش‌های پرورش اندیشه و راههای اندیشه ورزی در قرآن و نهج‌البلاغه در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته است.

اين پژوهش، به بررسي نظرية تربيت عقلاني از منظر علامه جعفري و کانت، در زمينه‌هاي اهداف و اصول تربيت عقلاني براي بهره‌گيري در تعليم و تربيت مي‌پردازد. علامه جعفري، در مقام متفکري مسلمان، تربيت عقلاني را پرورش قوه تفکر انسان براي انتقال، از حيات معمول به حيات معقول مي‌داند. تربيت عقلاني نيز داراي يک نوع اهداف و اصولي است که داراي يک هدف نهايي و چندين هدف واسطه‌اي است. هدف نهايي تربيت عقلاني، رساندن انسان به مقام عبوديت و بندگي خدا و اهداف واسطه‌اي آن شامل خودسازي و غلبه عقل بر هواي نفس و تبديل احساسات خام، به احساسات تصعيد ‌شده است. اصول تربيت عقلاني، عبارتند از: اصل تعقل برين، اصل توازن عقل و احساس، اصل استمرار و يادگيري و اصل طهارت قلب. در مقابل، کانت معتقد است: انسان به دليل خصيصه خودبنيادي عقل، بايد خود را نه‌تنها در حوزه عقل نظري، بلکه در حوزه عقل عملي نيز متعلق به عالم معقول بداند. اهداف تربيت عقلاني وي، به کمال‌رساندن همه قواي انسان، پيشرفت مداوم آدمي و کمال انساني، تبديل انسان طبيعي به انسان اخلاقي و هدايت آدمي به‌سوي آزادي راستين است. از نظر وي اصول تربيت عقلاني، رعايت اصول آزادي، انضباط، فعاليت، هماهنگي، تجربه و آينده‌نگري مي‌باشد. بررسي تفاوت‌هاي اين دو نظام تربيت عقلاني و تحليل لوازم معرفتي و تربيتي هريک بر نوع تعليم و تربيت انسان، از اهداف اين نوشتار است.

در مقاله حاضر محتوای کتاب های درسی دینی دوره راهنمایی تحصیلی از نظر میزان ارائه احکام شرعی موردنیاز دانش آموزان دختر مورد بررسی قرار گرفته است. روش پژوهش، توصیفی و از نوع تحلیل محتوا بوده است. جامعه آماری شامل سه کتاب دینی پایه های اول، دوم و سوم می باشد که هر سه به عنوان نمونه انتخاب و بررسی شده اند. ابزار جمع آوری داده ها چک لیست محقق ساخته بوده و داده های پژوهش، به کمک آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. از مهم ترین یافته های این تحقیق می توان به این نکات اشاره نمود: در سه کتاب دینی دوره راهنمایی مطلبی در ارتباط با احکام تکلیف آورده نشده و احکام تقلید هم تنها به صورت خیلی مجمل در کتاب پایه سوم مطرح شده است و مواردی از احکام که نیاز به تأکید بیشتری دارند، ازجمله احکام محرم و نامحرم، کمتر مورد توجه قرار گرفته و بیشتر به احکام عبادی پرداخته شده است.

هدف اين مقاله ارزشيابي محتواي برنامة درسي اخلاق اسلامي دانشگاه ها از منظر استادان دروس معارف اسلامي دانشگاه آزاد اسلامي واحد قم است. روش تحقيق از نظر اهداف، «کاربردي» و به لحاظ شيوة جمع آوري اطلاعات، «توصيفي» از نوع «پيمايشي» و جامعة آماري 40 تن از استادان است که کل آنان به عنوان نمونة آماري انتخاب شدند. براي جمع آوري اطلاعات از پرسش نامة محقق ساخته حاوي 25 سؤال بسته پاسخ در طيف پنج درجه اي ليکرت با پايايي 0.89 مطابق آلفاي کرانباخ استفاده شد. براي تجزيه و تحليل اطلاعات، از روش هاي آمار «توصيفي ميانگين»، «انحراف استاندارد»، «واريانس»، «ضريب پراکندگي» و «آزمون استنباطي Z تک گروهي» استفاده شد. يافته ها نشان داد: محتواي برنامة درسي اخلاق اسلامي دانشگاه ها با نيازها و اهداف منظور، فرهنگ، ايده آل ها و آرزوهاي اجتماعي، استعداد و توانايي دانشجويان، نيازها و علايق آنان و اصول و قانونمندي هاي برنامه ريزي درسي کاملاً تناسب دارد که با اطمينان 0.99 و خطاي 0.01تأييد شدند. وضعيت نسبي ميزان تناسب محتواي برنامة درسي اخلاق اسلامي با اصول و قانونمندي هاي برنامه ريزي درسي بيش از ملاک هاي مربوط به تناسب محتوا با ارزش هاي اجتماعي و ويژگي ها و نيازهاي فراگيران است.