جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مفسران از گذشته تاکنون تلاش فراوانی در جهت رشد روش تفسیری قرآن به قرآن داشته اند و از این روش بهره فراوان برده اند.مفسران امامیه مانند شیخ طوسی و طبرسی نیز همانند مفسران اهل سنت از این روش استفاده می کردند، این رویکرد به ویژه در قرون اخیر و معاصر مورد توجه گسترده قرار گرفته است، چنان که برخی از مفسران این رویکرد را به عنوان رویکردی اساسی و اصلی در آثار خود قرار داده اند، چنان که در تفسیر آلاء الرحمن بلاغی، المیزان علامه طباطبایی، تفسیر الفرقان از محمد صادقی تهرانی در میان شیعیان، و تفسیر قرآن قرآن توسط عبدالکریم الخطیب وتفسیر قرآن انوار بیان محمد شنقیطی مشهود است. ما از طریق روایات او به این بحث رسیدیم که قرآن از نظر هر دو گروه اولین منبع تشریع است و هیچ کس در آن اختلافی نداشت، نه از اهل سنت و نه از شیعه. این رویکرد در روشن شدن معنای صحیح آیه تطهیر تأثیر بسزایی دارد. زیرا شیعیان معتقدند که مراد از آن اهل بیت علیهم السلام هستند، در حالی که اهل سنت معتقدند مراد از آیه، همسران پیامبر هستند. از جمله نتایج مهم این تحقیق متمایز شدن تفاسیر المیزان و آلاء الرحمن در پیگیری این روش است و به دلیل داشتن برداشت عقلی عمیق یکی از غنی‌ترین تفاسیر به شمار می‌رود. تفسیر المیزان دقت علمی و قوی را در أسلوب تفسیری قرآن به قرآن دنبال می کند، آنجا که با آیه پیش می رود و معنای آن را با آیات دیگر نشان می دهد.