جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : یکی از مشکلات اساسی در تاریخ فلسفه اخلاق و سیاسی از دوران باستان، توضیح چگونگی پیدایش جامعه بشری و نهادهای مدنی آن بوده است. در تلاش برای حل این مشکل، فیلسوفان ایده قانون طبیعی را توسعه دادند، که برای قرن های متمادی برای توصیف سیستم اصول بنیادی و عقلانی که به طور جهانی بر رفتار انسان در جامعه حاکم است، استفاده می شد. در قرن هجدهم، دکترین حقوق طبیعی، دکترین مربوط به حقوق طبیعی را پدید آورد که در انقلاب‌های آمریکا و فرانسه تقویت شد. بر اساس این دیدگاه، جامعه بشری از طریق اجتماع افرادی پدید آمد که ممکن بود تنها در انزوای پراکنده زندگی کنند و با گرد هم آمدن، به عنوان انعقاد قرارداد اجتماعی تلقی می شدند. در این مقاله اولیه مهم که برای اولین بار در سال 1975 در این ترجمه قطعی به انگلیسی منتشر شد و اکنون به چاپ بازگشته است، هگل کاملاً این تصور را که جامعه عمداً توسط انجمن داوطلبانه شکل می‌گیرد، رد می‌کند. در واقع، او فراتر از این می‌رود و در واقع تأکید می‌کند که قوانینی که در کشورهای مختلف در واکنش به زور، تصادف و مشورت وضع می‌شوند، بسیار اساسی‌تر از هر قانون طبیعت هستند که قرار است همیشه و در همه جا معتبر باشد. هگل در تشریح دیدگاه خود نه تنها از تبیین های تجربه گرایانه هابز، هیوم و دیگران چشم پوشی می کند، بلکه در مرکز این اثر، نقدی گسترده از مواضع به اصطلاح فرمالیستی کانت و فیشته ارائه می کند.