جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : آیا جامعه انسانی می تواند مانند یک موجود زنده دچار بیماری شود؟ و اگر چنین است، چگونه چنین ناراحتی خود را نشان می دهد؟ در این کتاب تامل برانگیز، فرد نیوهاسر ایده آسیب شناسی اجتماعی را توضیح می دهد و از آن دفاع می کند و نشان می دهد که توصیف جوامع به عنوان "بیمار" یا "بیمار" به چه معناست و چرا ما اغلب به سمت درک مشکلات اجتماعی به عنوان بیماری یا بیماری کشیده می شویم. بیماری ها او نشان می دهد که چگونه روسو، هگل، مارکس، و دورکیم - چهار فیلسوف کلیدی که به ندرت یک "سنت" را تشکیل می دهند - ایده آسیب شناسی اجتماعی را به روش های قابل مقایسه ای به کار می برند، و سپس ارتباط بین بیماری های اجتماعی و پدیده هایی را که متفکران ساخته اند بررسی می کند. معروف: بیگانگی، آنومی، ایدئولوژی و ناکارآمدی اجتماعی. کتاب او روشنگری غنی و قانع کننده هم از ایده بیماری اجتماعی و هم از اهمیتی است که برای دیدگاه های فلسفی جامعه داشته و دارد.

ترجمه ماشینی : هدف نویسنده درک مبانی فلسفی نظریه اجتماعی هگل با بیان معیارهای هنجاری موجود در ادعای او است که سه نهاد اجتماعی مرکزی عصر مدرن - خانواده هسته ای، جامعه مدنی و دولت قانون اساسی - عقلانی هستند. یا خوب سؤال اصلی آن این است: برای هگل چه چیزی یک نظم اجتماعی عقلانی را عقلانی می کند؟ در پرداختن به این پرسش، کتاب می‌خواهد به متون هگل وفادار باشد و نظریه‌ای قانع‌کننده از نهادهای اجتماعی عقلانی را بیان کند. هدف آن نه تنها تفسیر صحیح هگل، بلکه نشان دادن غنا و قدرتی است که بینش او از نظم اجتماعی عقلانی دارد. وظیفه فردریک نوهاسر درک مفاهیم آزادی است که نظریه هگل بر آن تکیه دارد و نشان دهد که چگونه استدلال های او را در دفاع از جهان اجتماعی مدرن استوار می کند. در انجام این کار، نویسنده بر مهم ترین و کم فهم ترین سهم هگل در فلسفه اجتماعی، یعنی ایده «آزادی اجتماعی» تمرکز می کند. استراتژی نوهازر برای معنا بخشیدن به آزادی اجتماعی نشان دادن قرابت آن با برداشت روسو از اراده عمومی است. ایده اصلی که هگل از روسو می گیرد این است که نهادهای اجتماعی عقلانی باید دو شرط را برآورده کنند: اول، آنها باید پیش شرط های اجتماعی اساسی آزادی اعضای خود را فراهم کنند. و ثانیاً، همه اعضای اجتماعی باید به طور ذهنی بتوانند نهادهای شرطی کننده آزادی خود را خوب تأیید کنند و بنابراین اصولی را که بر مشارکت اجتماعی آنها حاکم است ناشی از اراده خودشان بدانند.