جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : رمزی تحلیل و تفسیر جدیدی از دیدگاه های مذهبی فیلسوف آمریکایی قرن نوزدهم ویلیام جیمز ارائه می کند. او استدلال می‌کند که جیمز عمدتاً در نوشته‌هایش به دلیل نگرانی‌های مذهبی برانگیخته شده است و این واقعیت توسط تقسیم‌بندی علمی مصنوعی «فلسفه»، «روان‌شناسی» و «مذهب» او - که نشانه‌ای از حرفه ای سازی که خود جیمز در زمان خودش به شدت در برابر آن مقاومت می کرد. رمزی معتقد است که جیمز به بهترین وجه در بافت تاریخی او به عنوان نماینده جامعه و فرهنگی که در تلاش برای کنار آمدن با مدرنیته است، درک می شود. بسیاری از آثار مذهبی جیمز بازتاب مستقیم چیزی است که «بحران معنوی عصر طلایی» نامیده می‌شود، بحرانی که رمزی با جزئیات روشنگر آن را بررسی می‌کند. دیدگاه دینی جیمز، از دیدگاه رمزی، به شناخت و پذیرش «اقتضایی» وابسته است - آگاهی از این که ما در دام تغییر و شانس هستیم. جیمز بر این باور بود که مردم باید بیاموزند که آزادانه و مسئولانه تحت مراقبت همدیگر قرار گیرند، با اندک چیز دیگری که باید به آن تکیه کنند. رمزی اندیشه جیمز را مجدداً وارد بحث معاصر می‌کند و نوعی جایگزین مذهبی را که جیمز در کار خود به آن اشاره می‌کرد، مطرح می‌کند: نه عبادت، بلکه رضایت در دنیای روابط متقابل. نه اطاعت از قدرت، بلکه تبدیل به آزادی مسئولیت.