جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مسئلۀ پژوهش، بررسي رابطۀ عفاف و تعيين جايگاه آن در ميان مفاهيم مرتبط است. اين پژوهش کاربردي است و راه را براي تحقيق‌هاي توسعه‌اي به‌قصد برنامه‌ريزي‌هاي تربيتي فراهم مي‌کند. شيوۀ پژوهش توصيفي ـ تحليلي بوده و با تحليل مفهومي و مطالعۀ تطبيقي از ديدگاه لغت، آيات و روايات پيش مي‌رود. اين تحقيق از جهت توجه به موضوع سبک زندگي اهميت دارد. اما آنچه ضرورت اين تحقيق را توجيه‌پذير مي‌کند، نگاه مقايسه‌اي و شبکه‌اي است. از يافته‌هاي مهم پژوهش اين است که: عفاف يعني کنترل نفس از افعال حرام، قبيح و آنچه عرف زشت مي‌شمارد؛ حیا عبارت است از انکسار نفس در مواجهه با قبيح. براي ايجاد فرهنگ عفاف، ابتدا بايد حیا بسترسازي شود. اگر رفتاري از نگاه عرف زشت تلقي نگردد، عفت فرد و جامعه نسبت به آن واکنش نشان نخواهد داد. بدون تحقق فرهنگ عفاف، زمينه‌اي براي تقوا وجود ندارد. مقوله‌هاي حیا، عفاف، تقوا و حجاب همانند يک هرم به‌هم متصل هستند که در برنامه‌ريزي‌هاي تربيتي بايد مورد توجه باشد. عفت نقطۀ ثقل اين فضايل است که آنها را به همديگر مرتبط مي‌سازد.