جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

یدالله مفتون امینی از شاعران معاصر و از شاگردان نیما به­شمارمی­رود. دفترهای شعری او، هریک ویژگی خاصی دارد که او را در شمارِ شاعران سرآمد معاصر قرا داده­است. مفتون، شاعرِ رنگ و تصویر و حرکت است. با وسواس خاصی سخن­می­گوید و رنگ­های خاصی را برای پروراندن ایماژهای خود به­کارمی­گیرد. از رنگ­های متعدد و متضادی بهره­می­گیرد. ­رنگ­­آمیزی سخن، فقط دالّ بر ناتورالیست­بودن شاعر نیست. او مسئولیت خاصی را بر دوش هریک از رنگ­ها نهاده­است. با تحلیل اشعار تمام دفترهای شعر او، متوجه وحدت و انسجام خاصی بین رنگ­ها و نحوة به­کارگیری آن­ها به­دست شاعر هستیم. در کنار اینها، رویکرد عرفانی­ خاصی به دنیا و گزارش وضعیت انسان در جــــهان معاصر دارد. در این­باره هم به ­نیکی به رنگ­ها و جایگاه آن­ها در عرفان و تصوف اسلامی ـ ایرانی اِشعار داشته و با مهارت خاصی آن­ها را استفاده­کرده­است. در این مقاله نگرش مؤلف به اطراف خود، ویژگی عرفانی اشعار و درون­مایه­هایی که به­وسیلة رنگ­ها طرح شده، بررسی­شده­است.

عرفان، پدیده یا شاخه‌ای از تفکر انسان است که در میان افکار ملل دنیا به گونه‌های مختلف وجوددارد. هرملتی بنا به مَشرب‌ها و آمال نهایی خود، لباسی بر عرفان پوشانده، آن را بهترین و زیباترین تجلیگاه اندیشه‌های هنری ـ جامعه‌شناسی و فضیلت‌انگاری خود قرارداده­است. هنرهای زیادی در پیدایش و تکوین عرفان، نقش­دارند موسیقی یا هنرِ موسیقی، یکی از مهمترین آن­هاست که در عرفان ایران و جهان دیده­می‌شود. عرفا و متصوفة ایرانی از بدو پیدایش گرایش عرفانی، با موسیقی همراه بوده‌اند یا موسیقی را به خدمت گرفته‌اند تا بتوانند به زبان رمز و ایماء، سخن خود را در قالب عرفان و ارکان آن بزنند. عرفان ایرانی به عرفان مانوی، مسیحی، بودایی و نگرش اسلامی تکیه­دارد، بر این اساس در هر تفکر عرفانی، موسیقی، ابزارها، آلات، لحن‌ها، موسیقی‌دانان، نوازندگان و هنرمندانی حضوردارند که در هزارة عرفان ایرانی زیسته‌اند. شیوة بررسی در این مقاله، تحلیل محتوایی است که با استفاده از آن و تجزیه و تحلیل داده‌های متن، به ابعاد گوناگون سؤال‌های‌ طرح‌شده، پاسخ­­داده­شده­است.

دورة حکومت حضرت علی(ع)، یکی از پرتلأطم‌ترین دوران اسلام است. دورانی که پس از جانشینی پیامبر(ص)، با انواع فتنه‌ها، آشوب‌ها، جنگ‌ها و منازعات داخلی همراه بود و بالاخره با توطئه‌ای به شهادت آن حضرت انجامید. امام علی(ع) در این دورة متلاطم، با آگاهی و دیدة تیزبین، توانست قوانین و مبانی­ای به نام «عدالت»، «آزادی»، «حقوق فردی» و «حقوق اجتماعی» ایجاد کند. تمام نظریه‌های امام، برگرفته از آیات قرآن و رسالت و سنت حضرت پیامبر(ص) بود. بررسی گفتار و رفتار امام اول شیعیان نشان می­دهد که اِشراف کافی و خردورزانه به «دین»، «دین و جامعه» و «اخلاق» داشته‌اند. این مبانی در تمام میراث فکری آن حضرت وجود دارد که نشان از تمرکز خاص ایشان در جامعه به‌عنوان خلیفه مسلمین است. امام علی(ع)، به‌عنوان متفکرِ تیزبین، در جهان پرآشوبِ عصر خود، با راهکارهای سیاسی - اجتماعی خاص در پی کسب آزادی، اخلاق، عدالت و حقوق فردی و نشان‌دادن راه‌های وصول به آن و نگهداری از آن بود. شیوة پژوهش در این­­مقاله، پژوهش نظری با روش تحلیلی - توصیفی و رویکردی جامعه‌شناختی است که با استفاده از آن و تجزیه‌وتحلیل داده‌های متن، به ابعاد گوناگون سؤال‌های ‌طرح‌شده پاسخ داده است.

تعامل انسان با طبیعت بخش عمده زیست انسانی است که به دلیل آسیب­های جدی در این حوزه نیازمند تجدیدنظر و ارائه رویکردهای مؤثری است که این تعامل را به شکلی پایدارتر و معنادارتر ترسیم کند. یکی از این رویکردهای مؤثر، نگرش عرفانی مولانا در دیوان کبیر است که بر جایگاه ویژه انسان در عالم و پیوند با آن تأکید دارد. رویکرد مؤثر دیگر، رویکرد روان­شناختی به طبیعت است. هدف این مطالعه بررسی طبیعت از دیدگاه روان­شناختی و نگاه عرفانی مولوی در دیوان کبیر بود. نتیجه­گیری: استفاده از طبیعت در مراکز درمانی، ادارات دولتی و بخش­های خصوصی به عنوان راهکاری مؤثر جهت کاهش تنش­های شغلی و محیطی و ارتقاء و رضایت شغلی قلمداد می­شود. طبیعت­درمانی نیز به عنوان یکی از درمان­های مؤثر در اختلالات مهارت­های ارتباطی مانند اتیسم، اختلالات اضطرابی، استرس، کاهش توجه و تمرکز مانند اختلال بیش­فعالی، کم­توجهی، تکانش­گری می­باشد. همچنین در جهان­بینی عرفانی مولانا، انسان باید طبیعت را در باطن، همانند خود تجلی اسماء و صفات گوناگون الهی دانسته و در مقام خلیفه الهی، نگهبان آن باشد. درنتیجه با درک درست جایگاه ویژه انسان و شناخت ویژگی­های انسان و طبیعت، چگونگی ارتباط همدلانه وی با طبیعت از دیدگاه مولانا در دیوان کبیر آشکار شد.

مجموعه­ شعرهای قیصر امین­ پور، حامل مفاهیم خاص فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و ویژگی درونی و روانی انسان است، نگاه ویژه قیصر به برخی از این­ مفاهیم در مطالعات جامعه ­شناختی در بعد روانشناسی و آسیب­ انگاری، تأمل­ برانگیز است، برخی نیز مفاهیم عرفانی عمیق در خود دارند، دومفهوم «درد» و «کودکی»، از این ­زمره­ اند، قیصر، به ­دنبال عینی­ سازی­ای از مفهوم انتزاعی «درد» است، این­ درد، دارای مراتب و ابعاد گوناگون است، ساختار و پیکره مخصوصی دارد و فضای خاصی بر آن حاکم است،کودکی در نگاه نخست، تفاوت ماهوی و ساختاری با «درد» دارد؛ اما با مطالعه عمیق ­تر، مشاهده می­شود که «کودک»، فضایی در بطن «درد» دارد، التقا و به­ هم ­پیوستگی این ­دو مفهوم، ناشی از غم غربت و نوستالژی به ساحت و شهری است که در اندیشة قیصر، دارای جغرافیا و مساحت خاصی است،شیوه پژوهش، تحلیل محتوایی (Content Analysis) است، در این روش با استفاده‌ از مطالعه منابع موجود و کسب آگاهی‌های لازم درباره موضوع مورد بحث به تحلیل و بررسی آن می‌پردازند، جامعه آماری پژوهش حاضر تمام اشعار قیصر امین­ پور استNormal0falsefalsefalseEN-USX-NONEAR-SA

موضوع مقاله، تاملي عرفان شناختي در داستان ماهان کوشيار در هفت پيکر نظامي است. اين پژوهش درپي جواب دادن به اين سوال است که در شعر نظامي، داستان ماهان کوشيار از چه ساختاري برخوردار است و چه مولفه هايي دارد؟ اين مولفه ها در انديشه و شعر او به چه صورتي به کار رفته است؟ «شناخت» و «عرفان»، چه راه کارهايي براي سير داستان انجام داده اند؟ در اين مقاله، تحليل محتوايي (Content Analysis) شيوه بررسي اشعار است که با استفاده از آن و تجزيه و تحليل داده هاي متن، به ابعاد گوناگون سوال هاي طرح شده پاسخ داده شده است. انسان گرايي و رهايي انسان از مشکلات موجود-البته با ساختار و چهارچوبي که نظامي هنگام طرح داستان ايجاد کرده است- و راه کارهايي که عرفان و شناخت انسان ارائه کرده است، از مهم ترين مباني تحليل اين داستان محسوب مي شود.

مثل ها، از جمله اجزای جدانشدنی فرهنگ و ادبیات در میان تمام ملل جهان است و در ادبیات ملت ها، بی شمار مثل می توان یافت که به خوبی نشان دهنده طرز تفکر، منش و نوع زندگی آنان در دوره های مختلف تاریخی است. مثل و شعر فارسی ارتباط متقابل با هم دارند. در دوره های مختلف شعر فارسی، شاهد ترویج مثل های فراوانی از طرف شاعران هستیم. می توان از دوره موسوم به سبک هندی یا اصفهانی و پس از آن از شعر نو یاد کرد. با توجه به تحول اساسی در شعر فارسی که قسمتی از آن، نتیجه تغییر و تحول در تفکر و شیوه زندگی ایرانیان پس از مشروطه است و جایگزینی شعر نو به جای شعر سنتی، برخی از بندها، مصراع ها و بیت هایی از شاعران معاصر، به عنوان"مثل" به کار می رود. در این مقاله با پژوهش در آثار یازده تن از شاعران معاصر، مثل ها استخراج و حوزه کاربرد آن ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.