جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این پژوهش به بررسی رویکرد آیت الله مرتضی مطهری به زندگی اجتماعی زنان با محوریت مشارکت سیاسی و صدور فتوا می پردازد. مطهری (1919-1979) یکی از برجسته ترین متفکران ایران معاصر است که مبانی نظری جدیدی را برای بررسی حقوق زنان بر اساس مبانی عقلی ـ فلسفی ارائه کرد. مطالعات زیادی در مورد برابری جنسیتی و مسائل زنان از دیدگاه سنت گرایان مسلمان، سکولارها، فمینیست ها و اصلاح طلبان مدرن انجام شده است. با این حال، سهم اصلاح‌طلبان عقل‌گرای سنتی مسلمان (مانند مطهری) در مطالعه حقوق زنان، به‌ویژه در پژوهش‌های دانشگاهی معاصر نادیده گرفته شده است. آنچه مطهری را از سایر فقهای سنتی متمایز می کند، آگاهی او از تحولات مدرن و روش شناسی عقلی- فلسفی، پویا و مترقی او در فقه است. مطهری سبک سنتی بحث درباره حقوق زن را از بحث تخصصی و فنی فقهی به استدلال عقلی و فلسفی تغییر داد. او با تلقی عدالت و حقوق طبیعی به عنوان اصولی فرا فقهی، از حق زنان در صدور فتوا یا حق آنها در گرفتن مواضع سیاسی حمایت می کرد که با فتواهای رایج آن روزگار همخوانی نداشت. در واقع، مطهری حق زنان برای صدور فتوا را تایید کرد، در حالی که این حق انحصاری مردان بود (و هنوز هم هست). این تحقیق نشان می‌دهد که علیرغم اینکه مطهری شخصیتی تأثیرگذار در جامعه ایران بود و مشارکت اجتماعی زنان مذهبی را مشروعیت می‌بخشید، برخی از اندیشه‌های وی مورد استقبال مراجع دینی قرار نگرفت. این پژوهش نشان می‌دهد که با اتخاذ رویکرد عقلی- فلسفی مطهری، می‌توان برداشت‌های متفاوتی از رهبری زن در جامعه و دین ایجاد کرد.