جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این پایان‌نامه بر شکل‌گیری گفتمان‌های جدید درباره اقتدار و پادشاهی مقدس در ایران در قرن سیزدهم و چهاردهم متمرکز است. بررسی می‌کند که چگونه بوروکرات‌های یهودی و مسلمان (اعم از شیعه و سنی)، مورخان دربار، دانشمندان و درباریان در دربار مغول با پارادایم‌های الهیات و سیاسی ایرانی و اسلامی برای بیان، تأیید مجدد و بازتعریف الهیات سیاسی مغول از حق الهی که سرمایه‌گذاری کرده بود، آزمایش کردند. چنگیز خان و فرزندانش با کاریزمای مقدس و اتهام تسلط بر جهان. این مطالعه استدلال می‌کند که واسطه‌ها در اواخر قرون وسطی ایران، در تلاش خود برای میانجی‌گری در فهم مغول از حاکم چنگیز به‌عنوان منبعی از قانون و حکمت الهی، پایه‌های یک اصطلاح جدید پادشاهی مسلمانان مقدس را پایه‌گذاری کردند. این مطالعه بر دو عرصه تعامل و تبادل تمرکز دارد: مبارزات جانشینی سلسله‌ای، و محیط بین مذهبی، جهانی و رقابتی دربار مغول. گفت‌وگوهای مذهبی - عمدتاً بودایی‌ها، مسلمانان و یهودیان - بر سر نفوذ و دسترسی به فرمانروایان مغول با نشان دادن مهارت‌های خود در توضیح و تقویت ادعاهای حامیان خود در مورد ارث اقتدار چنگیزید به رقابت پرداختند. دلالان فرهنگی دربار مغول در ایران به طرز زیرکانه ای از مجموعه ای غنی از نوشته های سیاسی و کلامی اسلامی ایرانی-اسلامی استفاده کردند تا حامیان مغول خود را به عنوان پادشاهان قانون گذار، حاکمان مهدوی-اصلاح طلب و شاهان مقدس محمد وار معرفی کنند. پژوهش‌های اخیر ظهور نوع جدیدی از امپراطور مسلمان مقدس و مسیحی را از قرن پانزدهم به بعد به تجدید حیات جنبش‌های شیعی و هزاره‌ای و گسترش گفتمان‌های صوفیانه و غیبی در پی خلاء حاکمیتی که با سقوط خلافت به وجود آمد، اختصاص می‌دهد. به مغول‌ها در سال 1258. با این حال، این مطالعه استدلال می‌کند که درگیری مسلمانان با ادعای چنگیزیان مبنی بر اقتدار انحصاری الهی بدون واسطه بود که باعث ایجاد درک جدیدی از جایگاه سلطنت در روایت نجات اسلامی شد. بنابراین، این مطالعه اولین تحقیقی است که به کمک مفاهیم سیاسی و دلالان فرهنگی مغول در اواخر قرون وسطی ایران در تقدس بخشیدن به حاکمیت مسلمانان می‌پردازد.