جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده ماشینی : این مطالعه از منابع الهیات تحلیلی معاصر و تفسیر الهیات عهد جدید به منظور بررسی مجموعه ای از مسائل مهم در مسیح شناسی استفاده می کند. این اولین اثر در مسیح شناسی تحلیلی است که هم از مطالعات اخیر در مطالعات کتاب مقدس و هم از کمک های اخیر به فلسفه تحلیلی و الهیات استفاده می کند. توماس اچ. مک کال مضامین اتحاد با مسیح و ایمان مسیح را که توسط مفسران "آخرالزمانی" و "دیدگاه جدید" الهیات پولس توسعه یافته است، بررسی می کند. این جلد تجزیه و تحلیل دقیقی از پیشنهادهای جزمی اخیر در مورد هویت مسیح و آموزه انتخاب ارائه می دهد، و بررسی بحث های مربوط به تبعیت از پسر در عبرانیان را ارائه می دهد. همچنین رابطه پسر متجسد با پدرش را در الهیات یوهانی بررسی می کند. مک کال درگیری الهیاتی مبتنی بر تفسیر را با کار اخیر در مورد جایگاه منطق در آموزه تجسم ارائه می دهد.

چکیده ماشینی : بر اساس ایمان مسیحی، عیسی مسیح مکاشفه نهایی نه تنها از ماهیت خدای خالق است، بلکه در مورد چگونگی ارتباط خدای خالق با نظم خلقت نیز می باشد. عهد جدید صراحتاً عمل آفرینش را به شخص عیسی مسیح مرتبط می‌کند - که او نیز در خلقت مشارکت دارد و گفته می‌شود که با اعمال مشارکت خود رستگاری نهایی خلقت را از مشکلاتی که در حال حاضر به آن مبتلا هستند، تضمین کرده است. الهیات مسیحی پیشنهاد می‌کند که عیسی مسیح، کلام متجسد و حکمت خدا، عاملی که روح خدا در میان ما در او حضور دارد، منطق و سرفصل همه چیز است - زمانی که ما آن را تجربه و کشف می‌کنیم. طبیعت و تمام معماهای آن؛ خود ماده بنابراین مسیح شناسی برای الهیات خلقت کاملاً اساسی است، زیرا این امر هم در کتاب مقدس و هم در الهیات اولیه مسیحیت آشکار شده است. با همه اینها، گفتگوی معاصر درباره علم و ایمان، تا حد قابل توجهی تمایل دارد که اهمیت عیسی مسیح را نادیده بگیرد و در عوض بر یک «خدای شگفت‌انگیز» یا «خدای الهیات طبیعی» تمرکز کند. چنین خداباوری عمومی از منظر الهیات مسیحی در سطوح مختلف مشکل ساز است و گاه به الاهیاتی کم و بیش دئیستی منتهی شده است: این تصور که خدا جهان را آفریده، سپس تا حد زیادی آن را به حال خود رها کرده است. چنین الاهیاتی با تفسیرهای کلاسیک مسیحی از خلقت، مشیت، رستگاری و آخرت شناسی فاصله زیادی دارد. بر این اساس، الهیات آفرینش فقط مربوط به «آغازهای دور» یا اعمال دوردست یک مبتکر الهی نیست. در عوض، عیسی مسیح متجسد، خود - به طور قابل توجهی - وسیله و هدفی است که خود خلقت برای آن وجود دارد. اگر بخواهیم در مورد دنیای خود درست فکر کنیم، آن را مطالعه کنیم و عاقلانه در آن زندگی کنیم، باید اهمیت او را به طور متمرکز در نظر بگیریم. چنین ادعای جسورانه ای ممکن است به چه معنا باشد، و چرا عیسی مسیح توسط الهیات مسیحی گفته می شود که برای درک رابطه کلی خدا با نظم خلقت بسیار مهم است؟ این اهمیت برای علم چه معنایی دارد؟ مسیح و نظم آفریده شده با جمع آوری بینش دانشمندان کتاب مقدس، الهیات، مورخان، فیلسوفان و دانشمندان به این سؤالات می پردازد. این مجموعه مقالات میان رشته‌ای، اهمیت عیسی مسیح را برای درک جهان خلقت، به‌ویژه که آن جهان توسط علوم طبیعی مشاهده می‌شود، بازتاب می‌دهد. از مشارکت کنندگان مسیح و نظم خلقت می توان به مرلین مک کورد آدامز، ریچارد باکهام، دبورا هارسما، پل موزر، موری رای، جیمز کی. ای. اسمیت، نورمن ویرزبا، ان تی رایت و غیره اشاره کرد.