جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : با این مقاله، قصد دارم نشان دهم که در اواخر باستان، تعریف سحر و جادو ذاتی تعریف متضاد آن یعنی دین بود. با فرض اینکه جدایی سحر و جادو از دین نشانه برخوردهای فرهنگی است. من استدلال می کنم که ایامبلیکوس (240-325 پس از میلاد) دی میستریس در سازماندهی مجدد سیاسی-مذهبی امپراتوری روم شرکت داشت. بخش اول این پژوهش به تحلیل اعتقادات دینی پورفیری (232-305 پس از میلاد) می پردازد. با این تحلیل، نشان می‌دهم که ایامبلیکوس رویکرد فلسفی پورفیری به دین را اصلاح کرد، که تمایز بین جادو و دین را به حداقل رساند. در بخش دوم این مطالعه، نشان می‌دهم که چگونه پاسخ ایامبلیکوس به پورفیری، شواهد دینی را به یک سیستم کل‌نگر جدید به نام «تئورگی» بازآرایی کرد. با برگرفتن از نظریه سیاسی نوافلاطونی، من همچنین توضیح می دهم که چگونه دی میستریس به طور جدایی ناپذیری سیاست را با الهیات پیوند می دهد.