جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی کنترل توجه، تنظیم هیجان و انعطاف شناختی در رابطه بین ذهن­آگاهی و پیشرفت تحصیلی دانش­آموزان انجام شد. این پژوهش همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش همه دانشآموزان مقطع متوسطه اول شهرستان زرند در سال تحصیلی 99-1398 به تعداد 7800 نفر بودند. نمونه شامل 300 نفر که با روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه­های انعطاف­پذیری شناختی دنیس و واندروال (2010)، تنظیم هیجان گارنفسکی و کریج (2001)، کنترل توجه دریبری و رید (2002)، ذهن­آگاهی والاچ و همکاران (2006) و پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (1999) بود. یافته­های حاصل از معادلات ساختاری نشان دهنده آن بود که مدل از برازش خوبی با داده­های پژوهش برخوردار بود. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که ذهن­آگاهی بر کنترل توجه، تنظیم هیجان، انعطاف شناختی و پیشرفت تحصیلی اثر مستقیم و کنترل توجه، تنظیم هیجان و انعطاف شناختی بر پیشرفت تحصیلی اثر مستقیم داشتند. هم­چنین نقش واسطه­ای کنترل توجه، تنظیم هیجان و انعطاف شناختی در رابطه بین ذهن­آگاهی و پیشرفت تحصیلی دانش­آموزان مورد تایید قرار گرفت. بنابراین می­توان نتیجه گرفت برای پیشرفت تحصیلی دانش­آموزان، کنترل توجه، تنظیم هیجان و انعطاف شناختی و ذهن­آگاهی اهمیت ویژه­ای دارد.