جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : تز من این است: خوانشی فرآیندی-الهیاتی از آموزه کمال وسلی، با ساختن مفهومی مناسب از خدا در فرآیند، به آموزه کمال وسلی اهمیت و حیاتی تازه می بخشد، آموزه ای که حتی توسط خود متدیست ها گیج شده و عملاً نادیده گرفته شده است. علیرغم اهمیت مرکزی که خود وسلی برای آن قائل است. پس چرا آموزه کمال وسلی از زمان او تا به امروز اغلب مورد سوء تفاهم، سردرگمی یا حتی نادیده گرفته شده است؟ سرنخ پاسخ در عدم توجه آشکار به تمایز بین دو حس کمال الهی نهفته است: کمال کامل (وضعیت ایستا از کمال) و کمال کامل (آرزویی بی پایان برای همه عشقها که کمال کامل دارند). من پیشنهاد می کنم که با توجه به اعتقاد مسیحی به خدا به عنوان عشق، مفهوم کمال کامل در ذات خدا از نظر الهیات کافی نیست. آنچه را که باید رد کرد، ایده کمال به عنوان کمال شده، تحت تأثیر یونانیان است که در آن عشق در ذات خود به عنوان رابطه غیرممکن است. مشکل این آموزه کمال به صورت کامل حل نخواهد شد مگر اینکه ابتدا مفهوم کافی از خدا در کمال ایجاد کنیم، یعنی خدا در حال انجام است. بنابراین، روش اولیه ای که من استفاده خواهم کرد، «ساخت الهیات» است. با ساختن خدا در جریان، می‌خواهم آموزه کمال را به عنوان کمال در الهیات وسلی بازیابی کنم. از نظر وسلی، کمال مسیحی، یعنی کمال کامل، زندگی عاشقانه است که به جای یکدیگر عشق به خدا و عشق به مخلوقات است. من معتقدم که یک تفسیر فرآیندی از کمال مسیحی، عشق رابطه‌ای به خدا و جهان را در قلب دکترین کمال وسلی روشن می‌کند. متافیزیک فرآیندی می‌تواند پایه‌ای الهیاتی برای ایجاد مفهومی مناسب از خدا در کمال کامل فراهم کند، که در آن خدا و جهان می‌توانند از عشق کاملی برخوردار شوند که همیشه در حال رشد است.