جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده ماشینی : این اثر، توضیحی منظم و آگاهانه از تاریخ مسیحیت هفت اجلاس اول کلیسای جهان مسیحیت تقسیم نشده، از شورای اول نیکیه در 325 بعد از میلاد تا شورای دوم نیکیه در سال 787 پس از میلاد را ارائه می دهد. تیموتی پاول با فرض حقیقت مسیح شناسی آشتی به خاطر استدلال، به این فکر می کند که آیا استدلال های فلسفی خوبی وجود دارد که تناقض یا عدم انسجام را در آن آموزه نشان می دهد. او تعاریف اصطلاحات مهم در بحث و متافیزیک مفیدی را برای درک تجسم ارائه می دهد. در دفاع از مسیح شناسی آشتی، سه نوع ابژه فلسفی را به مسیح شناسی آشتی مورد بحث قرار می دهد. اولاً، مشکل اساسی فلسفی پیش روی مسیح شناسی را برجسته می کند - چگونه یک چیز می تواند هم خدا و هم انسان باشد، در حالی که هر چیزی که شایسته نام "خدا" است باید دارای ویژگی های خاصی باشد، و با این حال به نظر می رسد که چیزی که به درستی بتوان آن را "انسان" نامید، نمی تواند همان ویژگی ها را دارند؟ سپس این بحث را مورد بررسی قرار می دهد که اگر شخص دوم تثلیث مقدس تغییرناپذیر یا زمانی بود، همانطور که مسیح شناسی آشتی اقتضا می کند، آن شخص نمی تواند چیزی شود، و بنابراین نمی تواند انسان شود. در نهایت، پاول به این ایراد می پردازد که اگر مسیح واحدی وجود دارد، پس در مسیح ماهیت یا اراده واحدی وجود دارد. با این حال، اگر آن مشروط صادق باشد، مسیح شناسی آشتی نادرست است، زیرا مقدمه مشروط را بر صدق تأیید می کند، اما صدق نتیجه را انکار می کند. پاول از مسیح شناسی آشتی در برابر این اتهامات دفاع می کند و استدلال می کند که هر سه شیء فلسفی نمی توانند مسیح شناسی آشتی را ناسازگار یا نامنسجم نشان دهند.