جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به بازسازی و ارزیابی انتقادی نظریه مکتب نوافلاطونی آمونیوس پسر هرمیا در مورد پیش فرض های کسب معرفت الهی و همچنین در مورد مطالب و هدف این دانش می پردازد. موقعیت مابعدالطبیعی روح انسان بین عالم معقول و معقول به او امکان می دهد که عالم معقول و الهی را بشناسد، مشروط بر اینکه عقل-اصول شناختی در عقل انسان فعال شود. هدف از چنین معرفتی، انس با امر الهی است و با مبارزه شخصی و با کمک فلسفه نظری و عملی به دست می آید. مکتب آمونیوس تلاش فلسفی خود برای معرفت الهی را با روشهای مشابه قبلی مقایسه کرد. از آنجایی که یگانگی غیرقابل شناخت است، اعضای این مکتب بر این باور بودند که انسان می تواند تا حدودی دمیورژ را بشناسد که به سطح دوم جهان معقول تعلق دارد. اعضای مدرسه در مورد الهیات اثباتی و سلبی نظرات متفاوتی داشتند. کلیات ante rem قابل فهم، که اساسی ترین آنها جوهر است، اصول عقل شناختی و خلاق عقل دیمیورژیک را تشکیل می دهند. فعال شدن ابدی این اصول منجر به دانایی کل دمیورژ و ایجاد جهان می شود که با دمیورژ همزاد است. دمیورژ غیر جسمانی است و برای آنچه آفریده مشیت می کند، اما او قادر مطلق نیست. نشان داده شده است که نظریه مکتب آمونیوس در مورد معرفت الهی به طور کلی سازگار است، هرچند لزوما قانع کننده نیست.