جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به بررسی اشتراکات اجماع هندوئیسم در هند با ایدئولوژی تکثرگرایی لیبرال می پردازد و این بازتاب ها را در آموزش دینی در زمینه انگلیسی به کار می گیرد. نظریه عدالت رالزی ساختار سیاسی جامعه کثرت لیبرال را مدل می کند. بینش‌های جامعه‌گرایی، نسبی‌گرایی و Alasdair Maclntyre به طور انتقادی ارزیابی شده و برای بزرگ‌تر کردن این مدل استفاده می‌شوند. علاوه بر این، کارول گیلیگان و تام کیتوود تأکید می کنند که شهروندان اخلاقی در یک جامعه متکثر نیاز دارند و باید محیطی دلسوز و باز فراهم کنند. اجماع همپوشانی در سراسر کثرت گرایی لیبرال و سنت هندو در سطوح (1) الهیات و (2) تجربی ارزیابی می شود. (من) مفاهیم ودانتیک برای برجسته کردن یک اجماع قوی بالقوه در بین دیدگاه‌های ودانتیک و لیبرال فرموله می‌شوند. بر معرفی خداوند به عنوان مادری دلسوز و برابری طلب تاکید شده است. (ii) یک بررسی چشم انداز (اندازه نمونه 550) برای کمک به تمرکز بر تحقیقات موردی-مطالعه انجام شد. مطالعات موردی چهار هندو جوان هندی نگرش نسبت به کثرت گرایی را از طریق بحث در مورد Ayodhya 1992 مورد مطالعه قرار دادند. حجم نمونه کوچک مطالعه موردی به این معنی است که این داده ها به خودی خود نمی توانند تعمیم استقرایی را توجیه کنند. با این وجود، مطالعات موردی برخی از صداهای مهم و نگران کننده را برجسته کردند و با نتایج بررسی چشم‌انداز بزرگ‌تر تناقض نداشتند. داده‌ها هشدار می‌دهند که احساسات معاصر ممکن است با اجماع قوی بالقوه در سراسر کثرت‌گرایی لیبرال و الهیات ودانتیسم ناسازگار باشد. شرایط مسئول این مورد بررسی شده است. پیشنهاد می شود که ترکیبی از سکولاریسم و ​​حذف آموزش دینی از آموزش دولتی به ناآگاهی از الزامات الهیاتی لیبرال کمک کرده و انزوای جمعی بین جوامع هندو و مسلمان را تقویت کرده است. این امر در میان هندوها باعث سوء ظن و نگرش های غیر لیبرالی شده است. دروس هندوستان در وضعیت جمع انگلیسی به کار می رود. با کنار هم قرار دادن نظریه رالزی به کنار ابتکارات عملگرایانه اخیر، الگویی برای آموزش دینی مناسب برای تداوم یک کثرت گرایی لیبرال پیشنهاد شده است. این مدل رویکرد واسط به سوی منشور بومی لیبرال (IATaLIC) به عدالت لیبرال احترام می‌گذارد، اما محدودیت‌های مربی کلاس را در برانگیختن جوانان با هویت مذهبی قوی به سمت یک گرایش لیبرال به رسمیت می‌شناسد. به همان اندازه مشکل ساز، رهبران مذهبی سنتی و علمای جامعه ممکن است به عدالت اهمیتی ندهند. از این رو، مربی مذهبی کلاس درس، که همدل با برنامه های لیبرال و سنتی است، باید با رهبران جامعه و علما همکاری کند. مربیان باید این پرسنل را تشویق کنند تا اصول لیبرالی را از متون مذهبی خود استخراج کنند و سپس این اصول را در سراسر جامعه خود بشارت دهند. سپس عدالت برقرار خواهد شد و یکپارچگی جمعی حفظ خواهد شد. تنش جمعی در هند ممکن است به دلیل ممنوعیت یک دولت لیبرال چنین رویکردی باشد. در انگلستان، فرصت‌هایی برای آموزش و پرورش وجود دارد تا بین دیدگاه‌های مذهبی و لیبرال یک توافق ایجاد کند. چنین فرصت هایی را نباید نادیده گرفت.