جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: مقالاتی که جیل استاوفر و بتینا برگو در این جلد گردآوری می‌کنند، پیوندهای متعددی را بین فلسفه‌های نیچه و لویناس نشان می‌دهند. هر دو فیلسوف ماهیت سوبژکتیویته و معنای مسئولیت پس از «مرگ خدا» را زیر سؤال می برند. در حالی که نیچه معضلات یک خود بدون زمینه و اخلاق را در زمان تحولات فرهنگی و ابهام زدایی مطرح می کند، لویناس با ذهنیت و امکان محض اخلاق پس از شاه مبارزه می کند. هر دو استدلال می‌کنند که خوبی مستقل از عقل محاسباتی وجود دارد - برای نیچه، خوبی در یک کنش خلاقانه پدید می‌آید که فراتر از واکنش و رنجش است. لویناس استدلال می کند که خوبی در پاسخی خود به خود به شخص دیگری رخ می دهد. نیچه و لویناس در جهانی بدون خدا و تسخیر الوهیت های متعدد، پایه های ماورایی برای سیاست را رد می کنند و به سمت دیدگاهی جایگزین که شامل حس مثبت خلقت، برادری یا دوستی پیچیده و مفاهیم رقیب مسئولیت است، کار می کنند. استوفر و برگو بحث‌هایی را حول بحث‌های زیر دسته‌بندی می‌کنند، که هنوز به نتیجه نرسیده‌اند: ارزیابی مجدد اخلاق (و زندگی) که نیچه و لویناس پیشنهاد می‌کنند چیست، و این چه معنایی برای سیاست و جامعه دارد؟ موضوع انسانی چیست - و جوهر، ماندگاری، علیت و هویت، اعم از اجتماعی یا اخلاقی - در پی رحلت خداوند به عنوان بالاترین موجود و پایه و اساس آنچه در هستی پایدار است چیست؟ سرانجام، چگونه یک «خدا» همچنان می‌تواند در فلسفه ساکن باشد، و این چه نوع نامی در اندیشه نیچه و لویناس است؟

ترجمه ماشینی: این کتاب شامل رونوشت‌هایی از دو دوره سخنرانی است که لویناس در سال‌های 1975-1976، آخرین سال حضورش در سوربن، ارائه کرد. آنها برخی از فراگیرترین مضامین اندیشه او را پوشش می‌دهند و در زمانی نوشته شده‌اند که او به‌تازگی مهم‌ترین و دشوارترین کتاب خود را منتشر کرده بود، به غیر از وجود یا فراتر از ذات. هر دو دوره موضوعات مرتبط با موضوعی که در قلب اندیشه لویناس قرار دارد را دنبال می کنند: رابطه اخلاقی. پیش‌گفتار و پس‌گفتار، سخنرانی‌ها را در چارچوب کار او به‌عنوان یک کل قرار می‌دهد و این تصویر منحصربه‌فرد از لویناس متفکر و معلم را کامل می‌کند. سخنرانی ها به سه دلیل برای درک کامل لویناس ضروری هستند. نخست، او در پی آن است که اندیشه خود را با وضوح و شدتی کاملاً متفاوت از آثار مکتوب خود برای مخاطبان دانشجو توضیح دهد. دوم، مضامین خدا، مرگ و زمان نه تنها برای لویناس حیاتی هستند، بلکه او را به مقابله با رفتار فیلسوفان اصلی سنت بزرگ قاره ای سوق می دهند. بنابراین، بحث های او درباره گزارش های هایدگر، هگل و بلوخ از مرگ، اندیشه لویناس را در زمینه وسیع تری قرار می دهد. ثالثاً، مفاهیم اساسی که لویناس به کار می‌برد، مفاهیم «غیر از هستی» به جای کلیت و بی‌نهایت اولیه است: صبر، وسواس، جانشینی، شاهد، ضربه روحی. به رسمیت شناخته می شود که جایگاه نهایی لویناس به عنوان یک فیلسوف ممکن است به ارزیابی او از این اصطلاحات بستگی داشته باشد. این سخنرانی‌ها مقدمه‌ای عالی برای آنها ارائه می‌کند که نشان می‌دهد چگونه به طیف وسیعی از مسائل فلسفی سنتی کمک می‌کنند.

ترجمه ماشینی: مقالاتی که جیل استاوفر و بتینا برگو در این جلد گردآوری می‌کنند، قرابت‌های متعددی را بین فلسفه‌های نیچه و لویناس نشان می‌دهند. هر دو فیلسوف ماهیت سوبژکتیویته و معنای مسئولیت پس از «مرگ خدا» را زیر سؤال می برند. در حالی که نیچه معضلات خود بی پایه و اخلاق را در زمان تحولات فرهنگی و ابهام زدایی مطرح می کند، لویناس با ذهنیت و امکان محض اخلاق پس از شاه مبارزه می کند. هر دو استدلال می کنند که خوبی برای نیچه مستقل از عقل محاسباتی وجود دارد، خوبی در یک کنش خلاقانه پدید می آید که فراتر از واکنش و رنجش است. لویناس استدلال می کند که خوبی در یک پاسخ خود به خود به شخص دیگر رخ می دهد. نیچه و لویناس در جهانی بدون خدا و تسخیر الوهیت های متعدد، پایه های ماورایی سیاست را رد می کنند و به سمت دیدگاهی جایگزین که شامل حس مثبت خلقت، برادری یا دوستی پیچیده و مفاهیم رقیب مسئولیت است، کار می کنند. استوفر و برگو بحث‌هایی را پیرامون بحث‌های زیر دسته‌بندی می‌کنند، که هنوز به نتیجه نرسیده‌اند: ارزیابی مجدد اخلاق (و زندگی) که نیچه و لویناس پیشنهاد می‌کنند چیست، و این چه معنایی برای سیاست و جامعه دارد؟ موضوع انسانی چیست و جوهر، دوام، علیت و هویت چیست، اعم از اجتماعی یا اخلاقی در پی رحلت خداوند به عنوان والاترین موجود و بنیاد آنچه در هستی استوار است؟ سرانجام، چگونه یک «خدا» هنوز می تواند در فلسفه ساکن باشد، و این چه نوع نامی در اندیشه نیچه و لویناس است؟