جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

نوشتار حاضر، سیری است گذرا در مبانی نظری سنّت‎گرایی. مقاله با بررسی تعاریف گوناگون سنّت آغاز می‏شود و با تعریف سنت‏گرایی و بیان تفاوت آن با سنّت ادامه می‎یابد. سپس وارد بحث اصلی شده و به بررسی مولفه‎های نظری جهان‏بینی سنّت‎گرایی می‎پردازد. نویسنده در این بخش، مولفه‏هایی همچون ناتمام‎انگاشتن عقل، رئالیسم معرفت‎شناختی، اعتقاد به عالم یا عوالمی مافوق عالم طبیعت و... را به عنوان مبانی نظری سنّت‎گرایی معرفی می‎کند. در انتهای مقاله نیز ویژگی‎های تجددّگرایی به اختصار توضیح داده می‎شود.

نوشتار حاضر، سیری گذرا در مبانی نظری معاد از دیدگاه حکیم ملاصدرای شیرازی است. او با توجه به اصول ابداعی خودش تصویری از معاد ارائه می‌دهد که طبق آن پس از مفارقت نفس از بدن، نفس به‌وسیله قوه خیال بدن مثالی را که شبیه بدن دنیوی است، می‌آفریند؛ درحالی‌که وحدت شخصیت او کاملاً محفوظ است. در حکمت صدرایی نفس از بستر ماده برمی‌خیزد «جسمانیة الحدوث» و با حرکت جوهری مراتب استکمال خود را طی می‌کند تا به تجرد دست یابد و مراتب تجرد را نیز یکی پس از دیگری طی می‌کند و کامل‌تر و کامل‌تر می‌گردد. زمان مرگ طبیعی، زمان استکمال نفس و استغنای آن از بدن است و بعد از آن قوه خیال بدن مثالی را به وجود آورده که عینیت بدن دنیوی و اخروی در آن محفوظ می‌باشد. در قیامت نیز نفس با همین بدن محشور می‌گردد که هم ماده «بدن» و هم صورت «نفس انسانی» باهم محشور می‌شوند، پس شیء اعاده شده کاملاً همان شیء اول می‌باشد؛ زیرا بدن برای انسان در حکم ماده است و ماده نیز به نحو جنسیت و ابهام مدنظر است؛ بنابراین بر بدن مثالی آفریده شده به‌وسیله قوه خیال نیز صادق است و نفس همراه با بدن مثالی باقی است «روحانیة البقاء».