جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: به گفته آموس فونکنشتاین، استفان گاوکروگر و اندرو کانینگهام، فلسفه طبیعی قرن هفدهم با الهیات آمیخته شد و توسط الهیات هدایت شد و اساساً به دنبال روشن کردن خدا بود. به نظر می رسد که فلسفه طبیعی تجربی مثالی را ارائه می دهد. به گفته طرفداران انگلیسی آن، مانند رابرت بویل و توماس اسپرات، فلسفه تجربی مظهر فضایل مسیحی فروتنی، معصومیت و تقوا است، به تثبیت وجود، صفات و مشیت خدا کمک می کند و مبنایی برای بشارت فراهم می کند. این فصل نشان می دهد که برخلاف همتایان انگلیسی خود، فیلسوفان تجربی در قرن هفدهم در ایتالیا، فلسفه طبیعی را به شدت از موضوعات الهیاتی و دینی متمایز می کردند. این نشان می دهد که فلسفه تجربی قرن هفدهم، به این ترتیب، از نظر الهیاتی هدایت یا جهت گیری نداشت. همچنین نشان می دهد که هیچ رابطه ذاتی بین فلسفه تجربی و دین وجود ندارد. این که آیا فلسفه تجربی به عنوان متحد دین ارائه می شود یا به عنوان متمایز از آن، تا حد زیادی موضوع سیاست فرهنگی است. این بستگی به این داشت که کدام راهبردهای بلاغی و استدلالی به احتمال زیاد آزادی تحقیق و حمایت نهادی از کار فیلسوفان تجربی را در یک زمینه اجتماعی سیاسی خاص تضمین می کند.