جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مدت مدیدی است که فلسفه مسئول تفکر انتزاعی و مسائل نظری است و این کار را با لمیدن در پشت میز انجام داده است. اما اخیراً فلسفۀ آزمایشگاهی از تحقیقات روان‌شناسی، عصب‌شناسی و علوم شناختی، هم چنین از تصویربرداری مغناطیسی (FMRI) و دیگر ابزارهای این علوم برای تحلیل مسائل کهن فلسفه استفاده می‌کند. گروه‌های آموزشی فلسفه اغلب به سبب هزینه‌بر و بی‌فایده بودن ملامت می‌شوند. آیا روش‌های آزمایشگاهی موسوم به فلسفه آزمایشگاهی و طرفداران آن می‌توانند بسترهای جدیدی برای مسائل قدیمی ارایه دهند؟ یا اینکه بی‌اهمیت و مایه اتلاف زمان هستند؟ اتاق مناظرۀ نیویویرک تایمز سوالاتی دربارۀ فلسفۀ آزمایشگاهی، نسبت آن با فلسفۀ کلاسیک و آیندۀ پیش روی آن را در قالب مجموعه‌ای از نوشتار-مباحثه از برخی فیلسوفان معاصر پرسیده است. تیموتی ویلیامسون، استاد فلسفۀ داشگاه آکسفورد؛ برایان لیتر، استاد حقوق دانشگاه شیکاگو؛ کوام آنتونی آپیا، استاد فلسفۀ دانشگاه پرینستون؛ تیم مادلین استاد فلسفۀ داشگاه راتگرز؛ جاشوا نوب، استاد فلسفه و علوم شناختی دانشگاه ییل و ارنست سوسا استاد فلسفۀ دانشگاه راتگرز فیلسوفان مشارکت کننده در این بحث بودند. ترجمۀ این شش نوشتار کوتاه در شش قسمت تنظیم شده است و به مرور در اختیار شما قرار خواهد گرفت. مباحثه را دنبال کنید.

فیلسوفان، اغلب، به شهودهای روزمرۀ افراد متوسل می‌شوند، اما در طولِ قرنِ بیستم، به‌ندرت ادعاهای خود دربارۀ این شهودها را، به‌نحو تجربی بررسی کرده‌اند. رویکرد معمول این بوده است که موردی را توصیف کنند و سپس بدونِ هیچ ترس و واهمه‌ای چیزهایی شبیه به این بگویند: «در این مورد، ما مطمئناً خواهیم گفت...». به‌نظر می‌رسد که فرض این بوده است که ما می‌دانیم شهودهای افراد چیست و بنابراین، دلیلی وجود ندارد تا آن‌ها را دقیق‌تر بررسی کنیم. در سال‌های اخیر روشِ جایگزینی به‌صورتِ یک جنبش جدید تحت عنوانِ فلسفۀ تجربی ظهور کرده است. فلسفۀ تجربی بر شهودهایی تمرکز می‌کند که برای مدت‌زمانی طولانی در مرکز مطالعات فلسفی بوده‌اند، اما آن‌ها را با استفاده از روش‌های علومِ شناختی معاصر می‌سنجد، یعنی با آزمایش نظام‌مند و تحلیل آماری.

ترجمه ماشینی: فلسفه تجربی (فلسفه مبتنی ‌بر آزمون) جنبش جدیدی است که به دنبال بازگرداندن رشته فلسفه به تمرکز بر سؤالاتی در مورد چگونگی تفکر و احساس واقعی مردم است. فیلسوفان تجربی، با خروج از یک سنت دیرینه، بیرون می‌روند و آزمایش‌های سیستماتیک انجام می‌دهند تا به درک بهتری از شهود معمولی مردم در مورد سؤالات مهم فلسفی دست یابند. اگرچه این جنبش تنها چند سال از عمر آن می گذرد، اما در حال حاضر جرقه انفجاری از تحقیقات جدید را برانگیخته است و تعدادی از مفروضات ارزشمند در فلسفه و علوم شناختی را به چالش می کشد. جلد حاضر مقدمه‌ای بر مضامین اصلی کار در فلسفه تجربی ارائه می‌کند و برخی از تأثیرگذارترین مقالات در این زمینه را همراه با مجموعه‌ای از مقالات جدید که اهمیت نظری این تحقیق جدید را بررسی می‌کند، گرد هم می‌آورد. فلسفه تجربی: جلد 2 شامل چهارده مقاله - سیزده مقاله قبلاً منتشر شده و یک مقاله جدید - است که منعکس کننده تغییرات سریع در این زمینه در طول پنج سال گذشته است. رشته فلسفه تجربی یکی از مبتکرانه ترین و مهیج ترین بخش های چشم انداز فلسفی کنونی است. جنجال آفرینی نیز برانگیخته است. طرفداران استدلال می کنند که فیلسوفان باید از تحقیقات تجربی، از جمله روش های روانشناسی تجربی، برای حمایت از ادعاهای فلسفی خود استفاده کنند. فیلسوفان تجربی به جای نظریه‌پردازی روی صندلی راحتی، باید وارد میدان شوند تا در مورد چگونگی تفکر و استدلال مردم تحقیق کنند. به یک معنا، این بازگشت به دیدگاهی از فلسفه به عنوان مولد روانشناسی است: ذاتاً به وضعیت انسانی مربوط می شود، بدون محدودیت در دامنه یا روش های آن. در طول دهه گذشته، بسیاری از فیلسوفان تجربی فرضیات مربوط به نحوه تفکر مردم در دنیای واقعی را رد کردند. این جلد راهنمای اساسی برای تأثیرگذارترین کار اخیر در این زمینه حیاتی و هیجان انگیز از تحقیقات فلسفی است.